Barst
27th June 2009, 23:22
Curator voor de nv België
De begroting is totaal ontwricht en niemand die kan of durft ingrijpen. Curator Van Rompuy kan amper meer doen dan vaststellen dat de nv België totaal verziekt is, zegt ISABEL ALBERS.
'Ah, mijnheer de curator!' Melchior Wathelet, gentleman zoals steeds, begroet Bart De Wever, donderdag in de Kamer.
'Geef maar rap hier, die cijfers (doet alsof hij map onder de arm van Wathelet meeneemt). Als ik zie hoe slecht ze zijn, zou het tijd beginnen worden dat de curator zijn werk doet.' Geen lachspiertje vertrekt op het gezicht van de N-VA-voorzitter. De glimlach van de staatssecretaris van Begroting wordt iets minder breed en hij snelt weg.
De N-VA-voorzitter is na zijn verkiezingsoverwinning en de quote van zijn partijgenoot Jan Jambon 'we zetten de federale regering onder curatele, de kassen zijn daar leeg', een tremendum fascinans voor de Franstaligen. Een heilige schrik boezemt die verbale Antwerpenaar hen in, maar tegelijkertijd trekt hij de aandacht, ook in Franstalig België, als geen ander naar zich toe. Een Vlaams-nationalist die zoveel stemmen haalt en zijn discours zelfs door Frank Vandenbroucke laat overnemen, whow.
Niemand legt tegenwoordig De Wever ook maar een strobreed in de weg. Premier Van Rompuy probeerde het wel even. Eerst achter de schermen met zijn invloed op Kris Peeters en de vraag om Open VLD toch maar niet te bruuskeren en hen te verkiezen boven N-VA in de Vlaamse regering. Deze week door zijn verklaring in het parlement dat er geen plaats is voor vechtfederalisme.
Van die eerste poging kennen we de uitkomst. Open VLD ligt eruit, en wel doordat De Wever de liberalen heeft gedumpt en Kris Peeters gedwee heeft gevolgd.
Van de tweede stilaan ook. Van Rompuy zou een vuist kunnen maken door de federale begroting echt op orde te brengen. De excuses zijn op.
Uiteraard is er de alleroverheersende crisis. Maar er is meer. Eerst was er de instabiliteit door de communautaire crisis die maandenlang heeft aangesleept. Dan was er de Fortis-affaire die Yves Leterme, Jo Vandeurzen en in hun zog Inge Vervotte naar de parlementsbanken verwees. Daarna zou Van Rompuy's ploeg wachten tot na de regionale verkiezingen van 7 juni om beslissingen te nemen. Nu wacht hij op de vorming van de regionale regeringen. En straks wacht hij op, ja op wat eigenlijk? De regering laat beetje bij beetje doorsijpelen dat we ook dit najaar niet de moeder aller saneringen hoeven te verwachten.
Zeker, de economische crisis wordt de zwaarste en de langste voor zover het geheugen strekt. Niet alleen dit jaar, ook volgend jaar zal onze economie nog krimpen onder die crisis, met 200.000 extra werklozen tot gevolg. De regering grijpt deze rode cijfers van het Planbureau van deze week aan om een vertragingsmanoeuvre in de sanering door te voeren.
Nochtans verrassen de cijfers van het Planbureau allerminst. Iedereen wist dat de meerjarenbegroting veel en veel te optimistisch was opgesteld. Geert Noels, een door Van Rompuy gerespecteerd econoom, waarschuwde er vorig jaar al voor dat de begroting dit jaar op een totale ontwrichting afstevende. Vele anderen volgden.
Intussen wordt de reus een dwerg. In plaats van de grootste structurele oefening sinds mensenheugenis, gaat het nog over een sanering, over twee jaar gespreid, van hooguit 6 miljard. Anders hoeven we niet meer te spreken over een welvaartsstaat, aldus een pessimistische Van Rompuy. Bovendien zal zelfs zo'n minder zware ingreep dan eerder voorgesteld, ook flink wat extra belastingsinkomsten vergen.
De gelatenheid waarmee de econoom Van Rompuy het begrotingstekort laat oplopen, verrast. Hij heeft het moeilijk met zijn imago dat hij nu met de bedelstaf bij de regio's rond moet om het begrotingstekort nog een heel klein beetje binnen de perken te houden. Dat Vlaanderen niet staat te springen om de kastanjes uit het vuur te halen, is nogal wiedes. Als Van Rompuy zelf niet in staat blijkt een ernstig meerjarentraject uit te tekenen, ligt de boulevard wijd open voor het vechtfederalisme van Bart De Wever. En wat rest de curator dan nog dan wat overblijft uit de nv, te verdelen.
Isabel Albers is redactrice Wetstraat.
DS, 27-06-2009
De begroting is totaal ontwricht en niemand die kan of durft ingrijpen. Curator Van Rompuy kan amper meer doen dan vaststellen dat de nv België totaal verziekt is, zegt ISABEL ALBERS.
'Ah, mijnheer de curator!' Melchior Wathelet, gentleman zoals steeds, begroet Bart De Wever, donderdag in de Kamer.
'Geef maar rap hier, die cijfers (doet alsof hij map onder de arm van Wathelet meeneemt). Als ik zie hoe slecht ze zijn, zou het tijd beginnen worden dat de curator zijn werk doet.' Geen lachspiertje vertrekt op het gezicht van de N-VA-voorzitter. De glimlach van de staatssecretaris van Begroting wordt iets minder breed en hij snelt weg.
De N-VA-voorzitter is na zijn verkiezingsoverwinning en de quote van zijn partijgenoot Jan Jambon 'we zetten de federale regering onder curatele, de kassen zijn daar leeg', een tremendum fascinans voor de Franstaligen. Een heilige schrik boezemt die verbale Antwerpenaar hen in, maar tegelijkertijd trekt hij de aandacht, ook in Franstalig België, als geen ander naar zich toe. Een Vlaams-nationalist die zoveel stemmen haalt en zijn discours zelfs door Frank Vandenbroucke laat overnemen, whow.
Niemand legt tegenwoordig De Wever ook maar een strobreed in de weg. Premier Van Rompuy probeerde het wel even. Eerst achter de schermen met zijn invloed op Kris Peeters en de vraag om Open VLD toch maar niet te bruuskeren en hen te verkiezen boven N-VA in de Vlaamse regering. Deze week door zijn verklaring in het parlement dat er geen plaats is voor vechtfederalisme.
Van die eerste poging kennen we de uitkomst. Open VLD ligt eruit, en wel doordat De Wever de liberalen heeft gedumpt en Kris Peeters gedwee heeft gevolgd.
Van de tweede stilaan ook. Van Rompuy zou een vuist kunnen maken door de federale begroting echt op orde te brengen. De excuses zijn op.
Uiteraard is er de alleroverheersende crisis. Maar er is meer. Eerst was er de instabiliteit door de communautaire crisis die maandenlang heeft aangesleept. Dan was er de Fortis-affaire die Yves Leterme, Jo Vandeurzen en in hun zog Inge Vervotte naar de parlementsbanken verwees. Daarna zou Van Rompuy's ploeg wachten tot na de regionale verkiezingen van 7 juni om beslissingen te nemen. Nu wacht hij op de vorming van de regionale regeringen. En straks wacht hij op, ja op wat eigenlijk? De regering laat beetje bij beetje doorsijpelen dat we ook dit najaar niet de moeder aller saneringen hoeven te verwachten.
Zeker, de economische crisis wordt de zwaarste en de langste voor zover het geheugen strekt. Niet alleen dit jaar, ook volgend jaar zal onze economie nog krimpen onder die crisis, met 200.000 extra werklozen tot gevolg. De regering grijpt deze rode cijfers van het Planbureau van deze week aan om een vertragingsmanoeuvre in de sanering door te voeren.
Nochtans verrassen de cijfers van het Planbureau allerminst. Iedereen wist dat de meerjarenbegroting veel en veel te optimistisch was opgesteld. Geert Noels, een door Van Rompuy gerespecteerd econoom, waarschuwde er vorig jaar al voor dat de begroting dit jaar op een totale ontwrichting afstevende. Vele anderen volgden.
Intussen wordt de reus een dwerg. In plaats van de grootste structurele oefening sinds mensenheugenis, gaat het nog over een sanering, over twee jaar gespreid, van hooguit 6 miljard. Anders hoeven we niet meer te spreken over een welvaartsstaat, aldus een pessimistische Van Rompuy. Bovendien zal zelfs zo'n minder zware ingreep dan eerder voorgesteld, ook flink wat extra belastingsinkomsten vergen.
De gelatenheid waarmee de econoom Van Rompuy het begrotingstekort laat oplopen, verrast. Hij heeft het moeilijk met zijn imago dat hij nu met de bedelstaf bij de regio's rond moet om het begrotingstekort nog een heel klein beetje binnen de perken te houden. Dat Vlaanderen niet staat te springen om de kastanjes uit het vuur te halen, is nogal wiedes. Als Van Rompuy zelf niet in staat blijkt een ernstig meerjarentraject uit te tekenen, ligt de boulevard wijd open voor het vechtfederalisme van Bart De Wever. En wat rest de curator dan nog dan wat overblijft uit de nv, te verdelen.
Isabel Albers is redactrice Wetstraat.
DS, 27-06-2009