PDA

Bekijk de volledige versie : De god van pasen


Barst
2nd April 2009, 02:09
DE GOD VAN PASEN


Hij kan (een beetje) beschouwd worden als de Waalse Rik Torfs. Hij maakt uiteraard geen deel uit van de eenmansjury van L'Homme le Plus intelligent du Monde, maar hij spreekt over God en godsdienst op Torfs' kritische en pittige wijze. Zoals Rik komt hij ook vaak op tv. Hij doceert eveneens aan de oudste katholieke universiteit ter wereld, die van Leuven(-la-Neuve). In tegenstelling tot de heer Torfs kon eerwaarde Gabriel Ringlet echter wel (vice)rector van zijn Alma Mater worden. Daarnaast gaf hij 30 jaar les in de communicatiewetenschappen, tot aan zijn pensioen vorig jaar. Ringlet heeft derhalve veel journalisten, alleszins die met een UCL-diploma, als student gehad. Daarom is hij één van de weinige priesters in ons land die de pers niet wantrouwt.


Gabriel Ringlet belichaamt het open katholicisme in Franstalig België. Hij leeft in een priorij die hij zelf stichtte in Malèves-Sainte-Marie bij Perwez, aan de taalgrens. Zijn mening telt. Zijn prestige is groot in de progressieve vleugel van de kerk. Als jonge priester schreef hij artikels in La Wallonie, de ondertussen verdwenen krant van het Luikse ABVV-metaal. Stukken over wat hij noemt Le tic-tac des petits bonheurs, de kleine geneugten die van het dagelijkse leven een viering maken.

Schrijven neemt een beslissende plaats in zijn leven in. Eén van zijn leermeesters, pater Lucien Guissard, hoofdredacteur van de Franse krant La Croix gaf hem deze raad mee: 'Welke hoge functie u ook bekleedt, stop nooit met lezen en schrijven.' Ringlet hield woord en maakte de droom van alle Waalse schrijvers waar: boeken publiceren, vijf in totaal, bij de befaamde Franse uitgever Albin-Michel.

Ringlets jongste boek is een aanrader in deze paasperiode: Ceci est ton corps. De priester vertelt hoe hij een kankerlijdende vriendin tot haar dood constant begeleidde. 'Même dans une vie professionnelle de pointe, il faut dénoncer cette formidable imposture qui fait passer pour du courage le fait de ne pas s'arrêter de travailler', schrijft hij. Ja, hij nam de tijd voor de vrouw. Hij verzorgde haar, intellectueel en fysiek: 'Il n'est pas possible de rejoindre l'eucharistie sans mesurer d'abord la sensualité de l'Evangile. Jésus touche et se laisse toucher, il caresse et se laisse caresser. En bon juif, il ne sépare pas le charnel et le spirituel. Il révèle que l'amour prend corps.' Ik kan dit niet vertalen. Ik wil hem niet verraden.

Ringlet haalt de bijbel aan. Hij citeert dichters. Hij heeft het over een slepende ziekte. En het blijft boeiend. Hij neemt ons mee. Hij brengt ons een stap verder, hoger, zoals een engel, Gabriel uiteraard. Altijd blijft hij tactol. Zoals (alweer) zijn vriend Lucien Guissard voorschreef: 'Ne parle pas trop. Quand on a reçu le vent, cela se voit sur le visage.'

Niet te veel spreken, voor Ringlet lijkt de opdracht zwaar. Hij geeft lezingen overal in Franstalig België, hij komt vaak op tv, vooral in debatprogramma's. Vorige week nog, in Mise au Point. Centrale vraag: is Benedictus XVI een reactionaire figuur? Gabriel haalde zwaar uit naar de heilige vader. 'De paus kende de vragen op voorhand. Hij ging wel degelijk uit de bocht.'

Voorts: 'Ik ben droevig dat Benedictus zich met vragen rond seksualiteit bezig houdt. Er zijn genoeg specialisten. In de orthodoxe kerk spoort men paren aan zelf hun beslissingen te nemen, weliswaar met de hulp van een geestelijke begeleider, maar altijd in besloten kring. Rome zou eveneens van de slaapkamer weg moeten blijven.'

Het kwam tot regelrechte aanvaring tussen Ringlet en Stéphane Seminckx van het Opus Dei. Seminckx beweerde zoals Jozef Ratzinger dat het condoom contraproductief werkte in de aidsbestrijding. 'U bent maar tien jaar priester. Ik veertig. Wat u vertelt, is gewoon onzin. Ik hoor in conservatieve kringen dat de paus zichzelf moedig als een eenzame dijk opwerpt tegen de teloorgang van de samenleving. Niet waar. Ik ontmoet overal, ook in vrijzinnige kringen, mensen die morele waarden hoog in hun vaandel dragen.'

Ringlets visie op het geloof staat haaks op de absolute zekerheid die bewegingen à la Opus Dei verkondigen. Toen hij nog vicerector was joeg hij het 'Werk van God' van de UCL-campus door het huurcontract van zijn twee studentenhuizen niet te verlengen. 'Het Opus Dei richt zich uitsluitend tot de elite. Ik wil niet van een religie die witter dan wit wast. Wit is de kleur van Jezus' lijkwade?'

Over die ultra's in de kerk schampert hij ook in Ceci est ton corps: 'Cette religion rance a bien soin d'occulter la plaie du Dieu torturé qui suinte au fond de nous.' De gefolterde God. De God van Pasen.

Christophe Deborsu is journalist bij de RTBf.


DS, 01-04-2009