Barst
6th March 2009, 02:29
Arrestatiebevel is geen lege huls: Al-Bashir moet naar Den Haag
Moet je een uiterst wrede dictator niet tergen uit angst dat hij nóg meer slachtoffers maakt? Die vraag dringt zich op nu de Soedanese president Omar Al-Bashir uit wraak voor het arrestatiebevel van het Internationaal Strafhof alle hulpverleners het land uit heeft gegooid.
Daarmee worden meer dan twee miljoen vluchtelingen in kampen in deze Soedanese regio bedreigd door honger, dorst en ziektes. Ook schermen Afrikaanse en Arabische leiders ermee dat het arrestatiebevel voor de zittende president Dar-fur verder zou ’destabiliseren’.
Op bovengenoemde vraag luidt ons antwoord keihard nee. Het arrestatiebevel is juist een teken van de groeiende invloed van de internationale rechtspraak. Het was onvermijdelijk als we het nog jonge Strafhof serieus willen blijven nemen. Al-Bashir heeft misdaden tegen de menselijkheid gepleegd waarvan de wereld niet mag wegkijken. Ook is de Soedenese president, en hij alleen, verantwoordelijk voor het jarenlang traineren van de wankele vredesprocessen in zijn land.
Het zou ook die Afrikaanse leiders die het Strafhof nu bekritiseren als het ’Hof van de blanke mannen’, sieren als zij de wandaden van deze man als maatstaf namen, die ’deze hoek van Afrika in een kerkhof veranderde’, in de woorden van aartsbisschop Tutu.
Dat wil niet zeggen dat de internationale gemeenschap niet meer kan doen. Darfur is een ramp van ongekende omvang, met ruim 300.000 doden en miljoenen vluchtelingen in de afgelopen vijf jaren. De buitenwereld keek deels toe, deelde dan weer sancties uit en steunde tegen beter weten in halfbakken vredesprocessen of doneerde geld voor ’wederopbouw’. Terwijl China doorging met wapenleveranties en het opkopen van Soedanese olie.
De militairen van de VN en de Afrikaanse Unie die sinds vorig jaar in Darfur verblijven, hebben een te zwak mandaat. Nog altijd kan Al-Bashir, gesteund door de gevreesde Arabische milities de Janjaweed, ongestoord doorgaan met verkrachten, vermoorden en bombarderen van burgers. De kracht ontbreekt om uitvoering van de VN-resoluties, zoals die over het ontwapenen van de Janjaweed, af te dwingen.
Ook het Strafhof kan in zijn eentje niet zorgen dat Al-Bashir in Den Haag belandt. Het zal moeilijk genoeg zijn: toch is het uiterst belangrijk dat de internationale gemeenschap het arrestatiebevel handen en voeten geeft. Al-Bashir moet, linksom of rechtsom, zo snel mogelijk naar Den Haag.
© Trouw, 06-03-2009
Moet je een uiterst wrede dictator niet tergen uit angst dat hij nóg meer slachtoffers maakt? Die vraag dringt zich op nu de Soedanese president Omar Al-Bashir uit wraak voor het arrestatiebevel van het Internationaal Strafhof alle hulpverleners het land uit heeft gegooid.
Daarmee worden meer dan twee miljoen vluchtelingen in kampen in deze Soedanese regio bedreigd door honger, dorst en ziektes. Ook schermen Afrikaanse en Arabische leiders ermee dat het arrestatiebevel voor de zittende president Dar-fur verder zou ’destabiliseren’.
Op bovengenoemde vraag luidt ons antwoord keihard nee. Het arrestatiebevel is juist een teken van de groeiende invloed van de internationale rechtspraak. Het was onvermijdelijk als we het nog jonge Strafhof serieus willen blijven nemen. Al-Bashir heeft misdaden tegen de menselijkheid gepleegd waarvan de wereld niet mag wegkijken. Ook is de Soedenese president, en hij alleen, verantwoordelijk voor het jarenlang traineren van de wankele vredesprocessen in zijn land.
Het zou ook die Afrikaanse leiders die het Strafhof nu bekritiseren als het ’Hof van de blanke mannen’, sieren als zij de wandaden van deze man als maatstaf namen, die ’deze hoek van Afrika in een kerkhof veranderde’, in de woorden van aartsbisschop Tutu.
Dat wil niet zeggen dat de internationale gemeenschap niet meer kan doen. Darfur is een ramp van ongekende omvang, met ruim 300.000 doden en miljoenen vluchtelingen in de afgelopen vijf jaren. De buitenwereld keek deels toe, deelde dan weer sancties uit en steunde tegen beter weten in halfbakken vredesprocessen of doneerde geld voor ’wederopbouw’. Terwijl China doorging met wapenleveranties en het opkopen van Soedanese olie.
De militairen van de VN en de Afrikaanse Unie die sinds vorig jaar in Darfur verblijven, hebben een te zwak mandaat. Nog altijd kan Al-Bashir, gesteund door de gevreesde Arabische milities de Janjaweed, ongestoord doorgaan met verkrachten, vermoorden en bombarderen van burgers. De kracht ontbreekt om uitvoering van de VN-resoluties, zoals die over het ontwapenen van de Janjaweed, af te dwingen.
Ook het Strafhof kan in zijn eentje niet zorgen dat Al-Bashir in Den Haag belandt. Het zal moeilijk genoeg zijn: toch is het uiterst belangrijk dat de internationale gemeenschap het arrestatiebevel handen en voeten geeft. Al-Bashir moet, linksom of rechtsom, zo snel mogelijk naar Den Haag.
© Trouw, 06-03-2009