Barst
28th February 2009, 16:30
'Ik ben er altijd voor mijn zoon geweest'
'De ene helft van de week was ik een modelmoeder, de andere helft Naomi, een meisje van plezier', vertelt Khadiga Haouas, de door het assisenhof van Bergen veroordeelde prostituee.
Khadiga Haouas is een rijzige, stijlvolle vrouw. Zelfs met 37 nog altijd een imposante verschijning, en dat weet ze beter dan wie ook. Het hof van assisen van bergen veroordeelde Haouas tot acht jaar cel wegens het verdoven van een twintigtal klanten in de bar Le Rose Garden in Sint-Martens-Latem om hun bankrekening te plunderen. Een van die klanten kwam na afloop in een auto-ongeluk om. Toch straalt ze nog altijd een enorm zelfvertrouwen uit. Tijdens het proces schrok deze dame er zelfs niet voor terug om, het dossier in de hand, de voorzitter de levieten te lezen.
'Ik ben altijd een onafhankelijke vrouw geweest', zegt ze. 'Ook op mijn 37 had ik nog evenveel succes bij de klanten als de jonge meisjes. Zonder vulgair te moeten doen.'
Waarom ze dan zolang achter de vitrine bleef werken in plaats van zich als exclusieve call girl te laten inhuren? 'Achter het raam van een club had ik het gevoel discreet te kunnen werken. Als mijn werk erop zat, hing ik het kostuumpje van Naomi in de kast, trok de deur achter me dicht en werd een andere vrouw, een moeder.'
Wat wil u nog doen voor u de gevangenis in gaat?
'Eerst en vooral de toekomst van mijn 13-jarige zoon Y. veilig stellen. Mijn deel van het appartement in Ukkel wordt verkocht aan de vader en op naam van mijn zoon gezet. Gescheiden worden van mijn zoon en mijn familie is het allerergste voor mij. Maar ook verder moeten leven met het besef dat een klant dood is. Niemand heeft dat gewild en het doet me pijn dat hij op weg naar huis is verongelukt.'
Waarom bent u eigenlijk prostituee geworden?
'Op mijn 22ste werkte ik als medisch assistente in een rusthuis. Ik dacht toen dat een serveuse drank opdiende in een café. Ik wist niks van seks, ik was nog maagd. Dat mijn zus met haar kinderen vastzat in een huwelijk in Marokko en geen geld had om alleen terug te keren naar België heeft mij het duwtje gegeven om het toch te doen.'
Wacht eens even, u was maagd, maar u was toen toch al kort getrouwd geweest?
'Jawel, maar in Marokko wacht men met betrekkingen tot na de bruiloft. Ik was amper 17 jaar toen voor mij een Marokkaanse man werd uitgekozen. Zoals ieder jong meisje stelde ik me een droomprins voor, maar toen ik hem zag wist ik meteen dat hij niet de man voor mij was. En toen ik hem in de stad betrapte met een andere vrouw, was het huwelijk meteen voorbij.'
Seks moeten ontdekken in een bordeel, wat doet dat met een mens?
'Ik was jong, ik had veel succes als jong meisje en uiteraard werd ik aangetrokken door de smakken geld die je kan verdienen. Anders was ik wel in een andere sector gaan werken. Maar eigenlijk voelde ik me als iemand die verkracht is. Toen ik een relatie begon met een arts, kon ik niet verdragen dat hij me aanraakte. Seks associeerde ik met pijn. Ik deed dat beroep niet voor mijn plezier, maar het werd al snel een vicieuze cirkel waar ik niet meer uit geraakte.'
'Als je 8.000 tot 10.000 euro per maand verdient, is het moeilijk nog een stap terug te zetten. Maar emotioneel kropte ik alles op. Ik heb toen een psychiater opgezocht. Ze zei me dat ik me gedroeg als de man in het gezin. Ik wou dat toen niet horen en ben opgestapt, maar eigenlijk sprak ze de waarheid. Ik nam alle verantwoordelijkheid voor mijn familie op mij. Financieel en relationeel. Maar ondertussen moest ik wel een dubbelleven leiden. Vier dagen per week was ik de moeder die haar zoontje zo goed mogelijk opvoedt, en de andere helft trok ik mijn kostuum aan en werd ik een andere vrouw, Naomi, het meisje van plezier dat met mannen dronk, praatte, danste en af en toe seks had. Al moet ik zeggen dat ik een meester was in het laten betalen van champagne en het zoveel mogelijk vermijden van seks. Na vijftien jaar ervaring lukte me dat vrij goed. En ik moet bekennen dat sommige klanten daar boos over waren. (lacht)'
'Weet je waaraan ik in mijn job plezier beleefde? Aan het praten met de klanten. Over het leven, politiek, alles. Dan had ik het idee dat ik leefde. Als iemand mij vertelde dat ik er goed uitzag, deed me dat deugd. Maar als ik heel eerlijk ben, ben ik opgelucht dat het hoofdstuk prostitutie nu definitief afgesloten is. Ik leefde in een leugen en ik was mezelf niet. Al was mijn afscheid natuurlijk beter op een andere manier gebeurd.'
U hebt toch verschillende kansen gehad om uit de prostitutie te stappen. Twee mannen hebben geprobeerd u eruit te halen?
'Klopt, maar ik ben altijd een heel onafhankelijke vrouw geweest. Mr. T. (een 20 jaar oudere Limburgse transporteur die verliefd werd op haar, haar overlaadde met geschenken en zijn laatste kind zelfs de naam Khadiga gaf, red.) was verliefd op mij, maar ik niet op hem. Ik heb hem nooit gevraagd om mij een blanco cheque te geven om een nieuwe auto te kopen. Ik heb hem zelfs gezegd dat hij niet mocht scheiden omwille van mij.'
'Op M., een gescheiden arts met drie kinderen, was ik wel verliefd. Maar het probleem met hem was dat hij zich nooit voor mij geëngageerd heeft. Ik was bereid om met hem samen te wonen, maar dat heeft hijzelf nooit gewild. We hadden nooit een gezamenlijk project. Toen ons kind er kwam, kon ik op geen enkel vlak op hem rekenen.'
Hoe moet het nu verder tussen u en uw zoon?
'Hij zal bijna twee jaar van mij gescheiden zijn, maar ik heb een goede familie en weet dat hij goed zal worden opgevangen. Tijdens de voorhechtenis bezocht Y. me twee keer per week in de gevangenis. Ik had hem voorgelogen dat ik per ongeluk iemand had doodgereden. Net zoals ik hem al die tijd in de waan heb gelaten dat ik in een rusthuis werkte. Pas tijdens het proces is hij achter de waarheid gekomen via het internet en de kranten.'
'En mijn zoon aanvaardt die, net zoals mijn familie. Het zou anders geweest zijn als ik hem slecht had opgevoed. Maar dat is niet zo. Iedere dag, als de school uit was, was ik er voor hem. Ik hoop dat dit zijn leven niet zal kapotmaken.'
Over een kleine twee jaar kunt u opnieuw vrij zijn. Denk u al aan de tijd daarna?
'Ik wil best terug naar de frituur waar ik de afgelopen maanden heb gewerkt. Dat beviel me wel. Ik verdiende er mijn brood zoals alle andere mensen. Maar ik overweeg ook om opnieuw te gaan studeren. Psychologie bijvoorbeeld. Op dat terrein heb ik de afgelopen jaren behoorlijk wat ervaring opgedaan. (lacht)'
DS, 28-02-2009 (Geert Neyt)
'De ene helft van de week was ik een modelmoeder, de andere helft Naomi, een meisje van plezier', vertelt Khadiga Haouas, de door het assisenhof van Bergen veroordeelde prostituee.
Khadiga Haouas is een rijzige, stijlvolle vrouw. Zelfs met 37 nog altijd een imposante verschijning, en dat weet ze beter dan wie ook. Het hof van assisen van bergen veroordeelde Haouas tot acht jaar cel wegens het verdoven van een twintigtal klanten in de bar Le Rose Garden in Sint-Martens-Latem om hun bankrekening te plunderen. Een van die klanten kwam na afloop in een auto-ongeluk om. Toch straalt ze nog altijd een enorm zelfvertrouwen uit. Tijdens het proces schrok deze dame er zelfs niet voor terug om, het dossier in de hand, de voorzitter de levieten te lezen.
'Ik ben altijd een onafhankelijke vrouw geweest', zegt ze. 'Ook op mijn 37 had ik nog evenveel succes bij de klanten als de jonge meisjes. Zonder vulgair te moeten doen.'
Waarom ze dan zolang achter de vitrine bleef werken in plaats van zich als exclusieve call girl te laten inhuren? 'Achter het raam van een club had ik het gevoel discreet te kunnen werken. Als mijn werk erop zat, hing ik het kostuumpje van Naomi in de kast, trok de deur achter me dicht en werd een andere vrouw, een moeder.'
Wat wil u nog doen voor u de gevangenis in gaat?
'Eerst en vooral de toekomst van mijn 13-jarige zoon Y. veilig stellen. Mijn deel van het appartement in Ukkel wordt verkocht aan de vader en op naam van mijn zoon gezet. Gescheiden worden van mijn zoon en mijn familie is het allerergste voor mij. Maar ook verder moeten leven met het besef dat een klant dood is. Niemand heeft dat gewild en het doet me pijn dat hij op weg naar huis is verongelukt.'
Waarom bent u eigenlijk prostituee geworden?
'Op mijn 22ste werkte ik als medisch assistente in een rusthuis. Ik dacht toen dat een serveuse drank opdiende in een café. Ik wist niks van seks, ik was nog maagd. Dat mijn zus met haar kinderen vastzat in een huwelijk in Marokko en geen geld had om alleen terug te keren naar België heeft mij het duwtje gegeven om het toch te doen.'
Wacht eens even, u was maagd, maar u was toen toch al kort getrouwd geweest?
'Jawel, maar in Marokko wacht men met betrekkingen tot na de bruiloft. Ik was amper 17 jaar toen voor mij een Marokkaanse man werd uitgekozen. Zoals ieder jong meisje stelde ik me een droomprins voor, maar toen ik hem zag wist ik meteen dat hij niet de man voor mij was. En toen ik hem in de stad betrapte met een andere vrouw, was het huwelijk meteen voorbij.'
Seks moeten ontdekken in een bordeel, wat doet dat met een mens?
'Ik was jong, ik had veel succes als jong meisje en uiteraard werd ik aangetrokken door de smakken geld die je kan verdienen. Anders was ik wel in een andere sector gaan werken. Maar eigenlijk voelde ik me als iemand die verkracht is. Toen ik een relatie begon met een arts, kon ik niet verdragen dat hij me aanraakte. Seks associeerde ik met pijn. Ik deed dat beroep niet voor mijn plezier, maar het werd al snel een vicieuze cirkel waar ik niet meer uit geraakte.'
'Als je 8.000 tot 10.000 euro per maand verdient, is het moeilijk nog een stap terug te zetten. Maar emotioneel kropte ik alles op. Ik heb toen een psychiater opgezocht. Ze zei me dat ik me gedroeg als de man in het gezin. Ik wou dat toen niet horen en ben opgestapt, maar eigenlijk sprak ze de waarheid. Ik nam alle verantwoordelijkheid voor mijn familie op mij. Financieel en relationeel. Maar ondertussen moest ik wel een dubbelleven leiden. Vier dagen per week was ik de moeder die haar zoontje zo goed mogelijk opvoedt, en de andere helft trok ik mijn kostuum aan en werd ik een andere vrouw, Naomi, het meisje van plezier dat met mannen dronk, praatte, danste en af en toe seks had. Al moet ik zeggen dat ik een meester was in het laten betalen van champagne en het zoveel mogelijk vermijden van seks. Na vijftien jaar ervaring lukte me dat vrij goed. En ik moet bekennen dat sommige klanten daar boos over waren. (lacht)'
'Weet je waaraan ik in mijn job plezier beleefde? Aan het praten met de klanten. Over het leven, politiek, alles. Dan had ik het idee dat ik leefde. Als iemand mij vertelde dat ik er goed uitzag, deed me dat deugd. Maar als ik heel eerlijk ben, ben ik opgelucht dat het hoofdstuk prostitutie nu definitief afgesloten is. Ik leefde in een leugen en ik was mezelf niet. Al was mijn afscheid natuurlijk beter op een andere manier gebeurd.'
U hebt toch verschillende kansen gehad om uit de prostitutie te stappen. Twee mannen hebben geprobeerd u eruit te halen?
'Klopt, maar ik ben altijd een heel onafhankelijke vrouw geweest. Mr. T. (een 20 jaar oudere Limburgse transporteur die verliefd werd op haar, haar overlaadde met geschenken en zijn laatste kind zelfs de naam Khadiga gaf, red.) was verliefd op mij, maar ik niet op hem. Ik heb hem nooit gevraagd om mij een blanco cheque te geven om een nieuwe auto te kopen. Ik heb hem zelfs gezegd dat hij niet mocht scheiden omwille van mij.'
'Op M., een gescheiden arts met drie kinderen, was ik wel verliefd. Maar het probleem met hem was dat hij zich nooit voor mij geëngageerd heeft. Ik was bereid om met hem samen te wonen, maar dat heeft hijzelf nooit gewild. We hadden nooit een gezamenlijk project. Toen ons kind er kwam, kon ik op geen enkel vlak op hem rekenen.'
Hoe moet het nu verder tussen u en uw zoon?
'Hij zal bijna twee jaar van mij gescheiden zijn, maar ik heb een goede familie en weet dat hij goed zal worden opgevangen. Tijdens de voorhechtenis bezocht Y. me twee keer per week in de gevangenis. Ik had hem voorgelogen dat ik per ongeluk iemand had doodgereden. Net zoals ik hem al die tijd in de waan heb gelaten dat ik in een rusthuis werkte. Pas tijdens het proces is hij achter de waarheid gekomen via het internet en de kranten.'
'En mijn zoon aanvaardt die, net zoals mijn familie. Het zou anders geweest zijn als ik hem slecht had opgevoed. Maar dat is niet zo. Iedere dag, als de school uit was, was ik er voor hem. Ik hoop dat dit zijn leven niet zal kapotmaken.'
Over een kleine twee jaar kunt u opnieuw vrij zijn. Denk u al aan de tijd daarna?
'Ik wil best terug naar de frituur waar ik de afgelopen maanden heb gewerkt. Dat beviel me wel. Ik verdiende er mijn brood zoals alle andere mensen. Maar ik overweeg ook om opnieuw te gaan studeren. Psychologie bijvoorbeeld. Op dat terrein heb ik de afgelopen jaren behoorlijk wat ervaring opgedaan. (lacht)'
DS, 28-02-2009 (Geert Neyt)