Barst
7th January 2009, 19:21
Media mogen Gaza nog altijd niet binnen
TEL AVIV - Ook gisteren, op de elfde dag van de oorlog tussen Israël en Hamas, werden de internationale media geweerd uit de Gazastrook.
Eva Bartlett zat gisterenmorgen in het Sjoeroek-gebouw in Gazastad toen het onder vuur werd genomen door een Israëlische tank. Het is een hoog gebouw dat onder meer de kantoren huisvest van internationale media, zoals het persbureau Reuters.
'Ik had net een interview gegeven aan Russia Today' toen het gebouw begon te schudden, vertelt ze in een telefoongesprek vanuit Gaza. 'We raakten in paniek en renden eigenlijk maar heen en weer.' Bartlett maakt deel uit van een groep activisten die actie voert tegen de Israëlische blokkade van Gaza. In deze oorlogsdagen rijdt ze mee met ambulances die volgens haar bewust door Israël onder vuur worden genomen: 'Er zijn er al zeven chauffeurs gedood.'
Bartlett kan niet met zekerheid zeggen of het Sjoeroek-gebouw doelwit was omdat er media zitten. Zeker is wel dat Israël bewust de media uit Gaza weert.
Naar schatting 400 tot 600 buitenlandse correspondenten 'verslaan' de oorlog in Gaza: deels journalisten die in de regio zijn gestationeerd, deels ingevlogen. De buitenlandse ploegen zaten gisteren voor de elfde dag op heuveltjes in Israël nabij de Gazastrook. Hun camera's zijn van verre gericht op de nauwe kuststrook, zelf mogen ze niet binnen.
Israël sloot al twee maanden geleden de grenzen voor de media. Het Hooggerechtshof kwam er aan te pas en beval het leger om tenminste een klein aantal toe te laten. Kort daarop brak de oorlog uit en nog altijd houdt Israël de media aan het lijntje 'omdat het te gevaarlijk is'. Gisteren kreeg de vereniging van buitenlandse correspondenten in Israël te horen dat Hamas de toegangswegen met mijnen zou hebben bezaaid. Het is onmogelijk zo'n bericht te verifiëren.
Het weren van de media en de 'oorlogsmist' vormen onderdeel van het beleid. Of zoals het hoofd van het regeringsperscentrum onlangs op tv verklaarde: 'Laat ze maar rapporteren over de slachtoffers aan onze kant.'
Vaste buitenlandse correspondenten zitten er niet in Gaza: wie er nog zat, vertrok na de ontvoering van een BBC-journalist door een Palestijnse militie. De internationale media werken er met lokale medewerkers die informatie aanleveren of de correspondent helpen als die 'op reportage' komt. Op dit moment zijn het die Palestijnse medewerkers die informatie en materiaal leveren om beelden uit Gaza de wereld in te sturen. Maar behalve dat zij intussen totaal uitgeput zijn, zijn ook hun mogelijkheden beperkt. Velen slapen op kantoor en kunnen nauwelijks de straat op.
Ook de Palestijnse journalist Soehair Karam zit thuis, zonder stroom, zonder verwarming. Het voedsel raakt op en rondom raast en klinkt het oorlogsgeweld. Voor het nieuws is ook zij afhankelijk van de telefoongesprekken met kennissen en vrienden en het kleine transistorradiootje waarin ze naar de lokale zenders en de BBC luistert.
DS, 07-01-2009 (Inez Polak)
TEL AVIV - Ook gisteren, op de elfde dag van de oorlog tussen Israël en Hamas, werden de internationale media geweerd uit de Gazastrook.
Eva Bartlett zat gisterenmorgen in het Sjoeroek-gebouw in Gazastad toen het onder vuur werd genomen door een Israëlische tank. Het is een hoog gebouw dat onder meer de kantoren huisvest van internationale media, zoals het persbureau Reuters.
'Ik had net een interview gegeven aan Russia Today' toen het gebouw begon te schudden, vertelt ze in een telefoongesprek vanuit Gaza. 'We raakten in paniek en renden eigenlijk maar heen en weer.' Bartlett maakt deel uit van een groep activisten die actie voert tegen de Israëlische blokkade van Gaza. In deze oorlogsdagen rijdt ze mee met ambulances die volgens haar bewust door Israël onder vuur worden genomen: 'Er zijn er al zeven chauffeurs gedood.'
Bartlett kan niet met zekerheid zeggen of het Sjoeroek-gebouw doelwit was omdat er media zitten. Zeker is wel dat Israël bewust de media uit Gaza weert.
Naar schatting 400 tot 600 buitenlandse correspondenten 'verslaan' de oorlog in Gaza: deels journalisten die in de regio zijn gestationeerd, deels ingevlogen. De buitenlandse ploegen zaten gisteren voor de elfde dag op heuveltjes in Israël nabij de Gazastrook. Hun camera's zijn van verre gericht op de nauwe kuststrook, zelf mogen ze niet binnen.
Israël sloot al twee maanden geleden de grenzen voor de media. Het Hooggerechtshof kwam er aan te pas en beval het leger om tenminste een klein aantal toe te laten. Kort daarop brak de oorlog uit en nog altijd houdt Israël de media aan het lijntje 'omdat het te gevaarlijk is'. Gisteren kreeg de vereniging van buitenlandse correspondenten in Israël te horen dat Hamas de toegangswegen met mijnen zou hebben bezaaid. Het is onmogelijk zo'n bericht te verifiëren.
Het weren van de media en de 'oorlogsmist' vormen onderdeel van het beleid. Of zoals het hoofd van het regeringsperscentrum onlangs op tv verklaarde: 'Laat ze maar rapporteren over de slachtoffers aan onze kant.'
Vaste buitenlandse correspondenten zitten er niet in Gaza: wie er nog zat, vertrok na de ontvoering van een BBC-journalist door een Palestijnse militie. De internationale media werken er met lokale medewerkers die informatie aanleveren of de correspondent helpen als die 'op reportage' komt. Op dit moment zijn het die Palestijnse medewerkers die informatie en materiaal leveren om beelden uit Gaza de wereld in te sturen. Maar behalve dat zij intussen totaal uitgeput zijn, zijn ook hun mogelijkheden beperkt. Velen slapen op kantoor en kunnen nauwelijks de straat op.
Ook de Palestijnse journalist Soehair Karam zit thuis, zonder stroom, zonder verwarming. Het voedsel raakt op en rondom raast en klinkt het oorlogsgeweld. Voor het nieuws is ook zij afhankelijk van de telefoongesprekken met kennissen en vrienden en het kleine transistorradiootje waarin ze naar de lokale zenders en de BBC luistert.
DS, 07-01-2009 (Inez Polak)