PDA

Bekijk de volledige versie : 2008 was een rampjaar


Tuur
30th December 2008, 09:53
ma 29/12/08 - Het afgelopen jaar was met 220.000 doden en 200 miljard dollar schade door natuurrampen een van de meest rampzalige van de laatste 100 jaar. Dat zegt Munich Re, de nummer twee van de herverzekeraars.
Hoewel er in 2008 minder natuurrampen waren dan het jaar daarvoor, 750 tegenover 960, was de schade 2,5 keer zo hoog als in 2007. Enkel 1995 met de aardbeving in Kobe in Japan, 2004 met de tsunami en 2005 met de vele orkanen waren erger.
Tot de ergste rampen dit jaar behoorden de cycloon Nargis in Myanmar begin mei met 135.000 doden en de aardbeving in China in dezelfde maand met 70.000 doden
De aardbeving in China veroorzaakte ook de meeste materiële schade, voor zo'n 85 miljard dollar, de orkaan Ike richtte dan weer de meeste verzekerde schade aan, 15 miljard dollar.
Klimaatverandering
Het orkaanseizoen van 2008 was het op drie na ergste sinds 1950 wat het aantal en de kracht van de stormen betreft.

"De langetermijntendens die we vaststellen, zet zich door: de klimaatsverandering is begonnen en draagt zeer waarschijnlijk bij tot het meer en meer voorkomen van extreem weer en tot de natuurrampen die er het gevolg van zijn", zei Munich Re in een persmededeling.

Daarom moet de volgende klimaattop van de Verenigde Naties in Kopenhagen duidelijk de weg wijzen naar een reductie met 50 procent van de uitstoot van broeikasgassen tegen 2050, aldus Munich Re.

"Als we te lang aarzelen, zal dat veel kosten aan de volgende generaties", voegde de herverzekeraar er nog aan toe.

Billy Bosmans
30th December 2008, 20:34
Het is een slecht jaar dat vstaat hier onder beschreven maar er is iets goed uitgekomen dat mensen nu beseffen wat het broeikaseffect te weeg kan brengen. Ik had langer het gevoel dat het klimaat aan het veranderen is, maar ik besteede er geen aandacht aan, ik kan het niet toveren en het klimaat terug veranderen. De doden en de schade zijn wel erg, vooral de doden. Je moeten ook niet toekomstige generaties gaan belasten voor de fouten die onze voorouders en wij maken. Want zij zijn de oorzaak niet en moeten ons vuil werk niet opknappen.