Barst
12th September 2005, 00:37
’De olie raakt echt snel op, vlucht zolang het nog kan’
De belegger, de milieuactivist en de emigrant in spe. Ze zijn alle drie overtuigd van een naderende oliecrisis. Als de vraag naar olie het aanbod overstijgt, zijn ze voorbereid.
Emigreren
Douglas Dutting zoekt zijn heil liever over de grens. „Op het zuidelijk halfrond is veel vruchtbare grond en vliegen is nu nog betaalbaar”, denkt de luchtvrachtmedewerker op Schiphol. Hij wil voor 2008 uit Nederland vertrokken zijn en oriënteert zich op emigratie naar Midden- of Zuid-Amerika. Dutting verwacht dat een groeiend deel van ons inkomen zal opgaan aan energiekosten, met als gevolg een drastisch koopkrachtverlies. „De werkloosheid zal ongetwijfeld verder toenemen. Hoe rampzalig het scenario is kan ik niet voorspellen, maar ik wacht het liever niet af”, licht hij zijn plannen toe. Via een onlangs in het leven geroepen website zoekt hij gelijkgestemden om een gemeenschap in den verre te stichten. „Ik wil mensen ervan overtuigen dat we hier straks vastzitten. ’Vlucht zolang het kan’, is mijn slogan.”
Zelfvoorzienend
„Ik kan geen wasmachine laten draaien maar mijn radio, laptop en mobiele telefoon doen het prima op zonne-energie”, zegt Peter Polder vanuit zijn gekraakte woning op de Utrechtse heuvelrug. De milieuactivist van Groenfront maakt deel uit van de Stichting Peak Oil Nederland. Een groep verontruste burgers die zich sinds mei dit jaar hebben verenigd in een lobbyclub om te waarschuwen voor een dreigende crisis als de olie opraakt. Polder heeft daarom maatregelen getroffen. Hij wil zelfvoorzienend kunnen leven zodat hij niet afhankelijk is van stromend water, elektriciteit of gasleiding. ,,In de winter stook ik hier een houtkachel, en het water dat ik niet voor drinken gebruik komt uit de regenton”, verklaart hij. Op het dak heeft Polder zonnecellen bevestigd en in de tuin verbouwt hij zijn eigen groenten. De ’oliepiek’, het moment waarop de vraag naar olie het aanbod blijvend overstijgt, verwacht hij ergens tussen nu en 2010. „Ik denk dat vooral arme landen en de lage inkomens onvermijdelijk klappen te verduren krijgen. De overheid neemt het belang van collectieve energie-efficiëntie niet serieus genoeg. Dus moeten we onszelf voorbereiden.”
Vlucht in zilver
Onder de doemdenkers ook een belegger die een financieel slaatje denkt te kunnen slaan uit een naderende oliecrisis. „Ik overweeg mijn vermogen te beleggen in zilver”, zegt Martin Caminada, onderzoeker kunstmatige intelligentie aan de Universiteit van Utrecht. Hij verwacht dat een oliepiek de economie zal laten krimpen tot een niveau waarop de monetaire inflaties de pan uit rijzen. „Er is nu te veel geld in omloop. Als de economische groei wegvalt kunnen wij met zijn allen de rente niet meer ophoesten voor al die leningen. Er komt een run op vaste waarden als goud en zilver”, meent de universitair medewerker. „Die hoop ik nu al voor te kunnen zijn.”
Trouw, 12-09-2005
De belegger, de milieuactivist en de emigrant in spe. Ze zijn alle drie overtuigd van een naderende oliecrisis. Als de vraag naar olie het aanbod overstijgt, zijn ze voorbereid.
Emigreren
Douglas Dutting zoekt zijn heil liever over de grens. „Op het zuidelijk halfrond is veel vruchtbare grond en vliegen is nu nog betaalbaar”, denkt de luchtvrachtmedewerker op Schiphol. Hij wil voor 2008 uit Nederland vertrokken zijn en oriënteert zich op emigratie naar Midden- of Zuid-Amerika. Dutting verwacht dat een groeiend deel van ons inkomen zal opgaan aan energiekosten, met als gevolg een drastisch koopkrachtverlies. „De werkloosheid zal ongetwijfeld verder toenemen. Hoe rampzalig het scenario is kan ik niet voorspellen, maar ik wacht het liever niet af”, licht hij zijn plannen toe. Via een onlangs in het leven geroepen website zoekt hij gelijkgestemden om een gemeenschap in den verre te stichten. „Ik wil mensen ervan overtuigen dat we hier straks vastzitten. ’Vlucht zolang het kan’, is mijn slogan.”
Zelfvoorzienend
„Ik kan geen wasmachine laten draaien maar mijn radio, laptop en mobiele telefoon doen het prima op zonne-energie”, zegt Peter Polder vanuit zijn gekraakte woning op de Utrechtse heuvelrug. De milieuactivist van Groenfront maakt deel uit van de Stichting Peak Oil Nederland. Een groep verontruste burgers die zich sinds mei dit jaar hebben verenigd in een lobbyclub om te waarschuwen voor een dreigende crisis als de olie opraakt. Polder heeft daarom maatregelen getroffen. Hij wil zelfvoorzienend kunnen leven zodat hij niet afhankelijk is van stromend water, elektriciteit of gasleiding. ,,In de winter stook ik hier een houtkachel, en het water dat ik niet voor drinken gebruik komt uit de regenton”, verklaart hij. Op het dak heeft Polder zonnecellen bevestigd en in de tuin verbouwt hij zijn eigen groenten. De ’oliepiek’, het moment waarop de vraag naar olie het aanbod blijvend overstijgt, verwacht hij ergens tussen nu en 2010. „Ik denk dat vooral arme landen en de lage inkomens onvermijdelijk klappen te verduren krijgen. De overheid neemt het belang van collectieve energie-efficiëntie niet serieus genoeg. Dus moeten we onszelf voorbereiden.”
Vlucht in zilver
Onder de doemdenkers ook een belegger die een financieel slaatje denkt te kunnen slaan uit een naderende oliecrisis. „Ik overweeg mijn vermogen te beleggen in zilver”, zegt Martin Caminada, onderzoeker kunstmatige intelligentie aan de Universiteit van Utrecht. Hij verwacht dat een oliepiek de economie zal laten krimpen tot een niveau waarop de monetaire inflaties de pan uit rijzen. „Er is nu te veel geld in omloop. Als de economische groei wegvalt kunnen wij met zijn allen de rente niet meer ophoesten voor al die leningen. Er komt een run op vaste waarden als goud en zilver”, meent de universitair medewerker. „Die hoop ik nu al voor te kunnen zijn.”
Trouw, 12-09-2005