Internet verrijkt het leven van jongeren

[Lieve De Wachter]

Tieners die veel tijd online doorbrengen, verrijken daarmee hun leven op bepaalde vlakken. Dat blijkt uit een Amerikaanse universitaire studie.

Voor de studie, uitgevoerd door de Californische universiteit onder toezicht van Mizuko Ito , werden 800 jongeren drie jaar lang gevolgd.

"In tegenstelling tot de mening van volwassenen, leren jongeren online sociale vaardigheden en technieken die noodzakelijk zijn in de hedendaagse maatschappij", luidt de conclusie.

"Globaal gezien creëert de digitale wereld nieuwe sociale mogelijkheden voor de jongeren en zijn ze in staat om nieuwe expressiemogelijkheden te ontwikkelen".

Vrienden
De hoofdreden voor het gebruik van digitale communicatie is dat de jongeren altijd in contact staan met hun vrienden en kennissen in het echte leven. Op deze manier willen ze hun bestaande vriendschappen verdiepen.

Voorts wordt het internet ook vaak gebruikt voor het opzoeken van informatie die de jongeren op school niet vinden. Ze kunnen ook in contact komen met anderen die ook over kennis van het onderwerp beschikken.

"In deze context zijn de volwassen niet automatisch experts gewoon door hun leeftijd. Het internet zorgt dus voor een vervaging van de autoriteit op basis van leeftijd", luidt het.


Bron: http://www.knack.be/nieuws/technologie/internet-verrijkt-het-leven-van-jongeren/site72-section27-article25726.html

Het is inderdaad zo dat het internet nieuwe sociale mogelijkheden biedt, maar ik ben ervan overtuigd dat voor jongeren, die vaak achter de computer zitten, ook veel belangrijke sociale vaardigheden verloren gaan of in mindere mate ontwikkeld worden.
Contacten via internet kan je moeilijk vergelijken met 'levensechte' contacten, ze kunnen wel een goede aanvulling zijn.
Met de uitspraak 'internet zorgt voor een vervaging van de autoriteit op basis van leeftijd' ga ik akkoord. Jongeren zijn in staat om op een eenvoudige manier allerhande informatie te vergaren zonder de hulp van een leerkracht of ouder. BIJNA alle kennis uit het hoofd van alle leerkrachten samen is vrij te raadplegen op het internet...

[jan van hoogten]

Ik sluit me volledig aan bij wat Lieve zegt! Wat nog ontbreekt vind ik is toch wel het aspect van negatieve aspecten aan internetten. De niet leerrijke dingen en beelden die niet hoeven gezien te worden loeren immers overal om de hoek op het hedendaagse internet. Zonder er naar te zoeken duiken overal reclamespots op in je scherm, om nog maar te zwijgen over alle andere rommel die rondvliegt op het net. Of de leerrijke kant van de zaak dan nog de bovenhand haalt stel ik sterk in vraag.
De sociale vaardigheden achter de computer zijn volgens in één woord te omschrijven: "FAKE". Dit wil niet zeggen dat je niet met vrienden kan chatten en degelijke gesprekken kan hebben, maar in vele gevallen is het maar een tekstje dat aan de andere kant van lijn geproduceerd wordt. Is het dan gemeend wat ze daar allemaal zeggen??

[MinkeVanHoof]

Ik kan begrijpen dat mensen zoiets hebben van online gesprekken zijn fake en is toch niet hetzelfde als een echt gesprek.
Dat het niet hetzelfde is daar sluit ik mij bij aan, dat het fake is dat niet.
Ik ben zelf jaren een gamer geweest, vooral in mijn puberteit ging dat soms heel ver. Nu door mijn studies heb ik daar amper tijd voor.
Ik heb mijn lief op het internet leren kennen, was dat fake? Zeker niet, want de persoon die ik online door het gamen heb leren kennen is net dezelfde persoon die ik in het echt zie.
Daarbovenop heb ik heel veel Engelse vrienden, mensen die ik door het gamen heb leren kennen en andere waar ik mee airsoft. Sommige ken ik in het echte leven ook en internet is voor ons de enige manier om contact te houden terwijl ik in België zit. Ik heb nooit het gevoel dat wat de persoon aan de andere kant van de pc zegt, dat dat fake is. Ik heb met die mensen online en in het echte leven dezelfde band.
Sommige van die mensen heb ik eerst op het internet leren kennen en ik heb in het echte leven daar dezelfde soort communicatie mee dan ik online heb met deze mensen. Dus ik sluit me echt niet aan bij jullie meningen vrees ik.
Uit evarving weet ik zelf dat het soms net gemakkelijker is om je echte zelf te "tonen" over het internet dan in het echte leven. Omdat je die persoon dan niet moet aankijken.
Ik ben blij dat ze eindelijk eens wat positieve berichten over het internet de wereld in sturen. Natuurlijk heeft het ook zijn negatieve kanten, maar ik erger mij eraan dat altijd die kanten enkel belicht worden.

[jan van hoogten]

Dit soort reactie was natuurlijk te verwachten. Ik heb ook niet gezegd dat gesprekken niet echt kunnen zijn. Ik weet ook dat wanneer ik met mijn vrienden spreek op msn ofzo de gesprekken echt zijn. Het gaat gewoon over de sociale vaardigheden en de echtheid daarvan. Ik denk toch niet dat jij tevreden zou zijn met heel je leven blijven chatten. Dat voelt gewoon toch niet echt aan en je zal zelf wel kunnen beameren dat met mensen omgaan in het echt nog iets heel anders is dan via de computer. Op je stoel achter de computer zitten of samen dingen doen is nog iets heel anders denk ik.
Volgens mij zijn er naast dit mooie voorbeeld van chatten ook nog een heleboek wansmakelijke voorbeelden te verzinnen...

[Sofie Huybreckx]

Kinderen surfen vaak en graag, maar op het internet loeren vele gevaren: ongewenste beelden, onaangename ontmoetingen of cyberpesten. Dat blijkt uit een peiling van Action Innocence bij 4.688 kinderen van het vierde leerjaar tot het tweede middelbaar.

Bijna alle kinderen uit het onderzoek (94 procent) geven aan dat ze minstens één positieve ervaring hebben beleefd op het internet. De favoriete activiteiten zijn dan ook gelinkt met dingen die ze belangrijk vinden in het echte leven: naar muziek luisteren, communiceren met leeftijdsgenoten, spelletjes spelen en filmpjes bekijken.

Een meisje van elf antwoordde dat ze heel graag surft naar spelletjessites, blogs van haar vrienden, YouTube, MSN en sites met virtuele huisdieren. Iemand van haar leeftijd leerde via het chatten een goede vriendin kennen en een ander meisje voelde zich geflatteerd met de virtuele verjaardagswensen die ze kreeg.

Maar ook de negatieve ervaringen zijn niet te onderschatten. Liefst tachtig procent van de kinderen kreeg er al mee te maken onder de vorm van ongewenste beelden, onaangename ontmoetingen of cyberpesten. Een meisje van twaalf beklaagt het zich bijvoorbeeld dat ze een jongen van 22 had toegevoegd aan haar MSN-contactlijst omdat hij haar vroeg dingen te doen die ze helemaal niet wilde.

Een jongen van elf kreeg dan weer een erotisch filmpje te zien toen hij een spelletje aan het spelen was. ‘Ik vond dat walgelijk’, getuigt hij in het onderzoek. Een meisje van twaalf voelde zich dat weer erg verdrietig toen iemand op de chat haar ‘een hoer’ noemde.

Van de ondervraagden had 35 procent al eens een leuke online ontmoeting, terwijl twintig procent minder aangename ontmoetingen meemaakte. Tien procent van de ondervraagden zag al iemand die zich uitkleedde of masturbeerde voor de webcam of werd gevraagd dat zelf te doen.

De helft kwam al eens terecht op een ongewenste site en vijftien procent kreeg al eens beledigingen te slikken of werd geconfronteerd met een andere vorm van cyberpesten. In het middelbaar stijgt dit aantal nog. Een meisje op de drie van die leeftijd kreeg al eens seksueel getinte vragen voorgeschoteld.

Maar hoe is dit dan te controleren? Bij de helft van de ondervraagden staat de computer niet in een gemeenschappelijke ruimte. De ouders die hun kinderen begeleiden terwijl ze surfen hebben volgens het onderzoek nochtans meer kans dat ze achteraf iets te horen zullen krijgen over de online ervaringen van hun kinderen. Op dit moment worden maar 36 procent van de ervaringen verteld aan een volwassene. De meeste kinderen zullen makkelijker iets vertellen aan leeftijdsgenoten, en dan veeleer de positieve dan de negatieve verhalen.

‘Het is belangrijk dat mensen zich bezighouden met wat hun kinderen doen op het internet en ze niet alleen laten als ze surfen. De computer wordt ook het best beveiligd met filters en oudercontrolesoftware’, zegt Sophie Y. Stinglhamber, ondervoorzitter van Action Innocence.

‘Eigenlijk zouden ouders bij de aankoop van een computer of internetaansluiting al gewaarschuwd moeten worden dat het internet niet bestemd is voor onbegeleid en onbeveiligd gebruik door kinderen. Een veiligheidswaarschuwing zoals bij medicatie en sigaretten bestaat vandaag nog niet voor het internet. Wij pleiten ervoor dat die er binnenkort komt.’
Lore Callens

bron: www.nieuwsblad.be

[jan van hoogten]

Dat is wel de nagel op de kop slagen. Deze morgen in het nieuws op de radio hoorde ik het. Als je even rondkijkt op internet vind je trouwens nog verschillende artikels die hierbij aansluiten.

http://www.klasse.be/ouders/?id=6509

[Margot Van Den Broeck]

Ik ben ermee akkoord dat de gesprekken die op msn helemaal niet hetzelfde zijn als in het echt. Er gaat vaak heel veel van de echte boodschap verloren of de boodschap komt helemaal anders over. Ik denk dat er al heel veel misverstanden ontstaan zijn op msn of tijdens gesprekken op internet. Serieuze gesprekken zouden dan ook beter in het echt moeten plaatsvinden, want een ‘smiley’ vervangt helemaal niet je eigen gelaatsuitdrukkingen (om maar een voorbeeld te geven). Het is voor sommige mensen wel makkelijker om bepaalde zaken aan te kaarten op internet dan in het echt, dan is de stap om hierover te beginnen praten kleiner gewoon omdat je de persoon niet ziet.
Voor het opzoeken van informatie is het internet inderdaad heel makkelijk en nuttig. Toch wil ik erop wijzen dat de informatie die op het internet staat niet altijd juist is! Zo is geschiedkundige informatie vaak fout. Het is dus belangrijk dat de leerlingen zich hiervan ook bewust zijn.

[Sofie Huybreckx]

E-mail, het communicatiemiddel bij uitstek op de werkvloer, zorgt voor heel wat frustraties bij Vlaamse werknemers. Dertig procent zegt dat lezen en beantwoorden van e-mails hen van ander, belangrijk werk afhoudt. Dat blijkt uit een bevraging van Jobat en onderzoeksbureau Profacts bij meer dan 1.400 Vlaamse werknemers.

Slaaf van mailbox
Uit het onderzoek blijkt dat twee derde van de werknemers de dag beginnen met het lezen van nieuwe e-mails. Bij kaderleden loopt dat percentage op tot 85 procent. "Dat we een slaaf van onze mailbox geworden zijn, blijkt duidelijk uit het onderzoek", aldus Jobat.

Ook thuis
Ontvangen mails worden zeer vaak (89 pct) nog dezelfde dag beantwoord. Iets meer dan de helft van de ondervraagden (55 pct) antwoordt zelfs onmiddellijk op een nieuw bericht. Ook buiten het kantoor blijven veel Vlaamse werknemers bereikbaar. Een derde controleert thuis 's avonds zijn professionele mail.

Extralegaal voordeel
Voor zowat vijftien procent van de werknemers is e-mail zelfs een extralegaal voordeel. Zij krijgen hun internetverbinding gedeeltelijk of helemaal terugbetaald door hun werkgever.

Morgen wordt de eerste e-mailloze dag in België en Nederland georganiseerd, een initiatief van communicatieconsultant Gunnar Michielssen. Hij roept op die dag geen gebruik te maken van e-mail. (belga/lb)

bron: www.demorgen.be