Barst
14th October 2008, 02:45
Pastoor weigert tweetalige mis
BRUSSEL - Een Vlaamse pastoor in de faciliteitengemeente Sint-Genesius-Rode weigert een Franstalige inwoner te begraven omdat diens familie een tweetalige uitvaartdienst vraagt. De familie is verontwaardigd.
'Het enige wat ik vraag, is een tweetalige uitvaartdienst voor mijn vader. Is dat in een faciliteitengemeente te veel gevraagd? Ik weet dat er hier taalproblemen zijn, maar in de kerk zouden die toch niet mogen bestaan', zegt Guy Lejeune.
Vorige week woensdag overleed zijn vader. 'Omdat mijn moeder Vlaamse is en mijn vader Franstalig was, wilde ik een kerkdienst in beide landstalen', zegt Lejeune. 'Ik belde daarvoor naar de pastoor van de parochie Sint-Barbara in Sint-Genesius-Rode, waar mijn ouders wonen. Maar hij liet me verstaan dat ik een andere parochie moest zoeken. Hij wilde geen enkele uitleg geven.'
'Ik wil geen olie op het vuur gooien en er een politieke strijd van maken. De enige reden waarom ik een tweetalige misviering vraag, is omdat anders de helft van mijn familie niet zou begrijpen wat de pastoor zegt', aldus Lejeune.
'Als morgen een Engelse of Chinese familie komt, moet ik dan ook Engels of Chinees kunnen spreken', reageert parochiepastoor Jan Baert. 'Sint-Barbara is nog altijd een Nederlandstalige parochie. Ik denk niet dat veel van mijn parochianen, die alleen Nederlands begrijpen, ermee gediend zouden zijn als ik een tweetalige misviering zou houden.'
'Ik wil na de begrafenis ook nog pastoor blijven en ik moet de kerk in het midden houden, maar sommige mensen lijken alleen te willen verstaan wat in hun kraam past. Dat wijst op een fundamentele onvolwassenheid.'
Het is niet de eerste keer dat de taalstrijd in Sint-Genesius-Rode ook binnen de kerkmuren wordt uitgevochten. Volgens burgemeester Myriam Delacroix-Rolin (CDH) kon een vrouw een tijd geleden haar kind niet in beide landstalen laten dopen. Enkele jaren geleden zou een pastoor ook hebben geweigerd om een huwelijk in het Frans in te zegenen.
'Maar dit zijn echt wel uitzonderingen', zegt Anne Sobrie, schepen in Rode voor CD&V. 'Wij hebben twee Franstalige parochies en drie Nederlandstalige. Franstaligen en Vlamingen gaan naar hun eigen parochie. Er is dus geen probleem.'
Burgemeester Delacroix betreurt in La Derničre Heure de starre houding van de Kerk. 'Voor een religie die tolerantie preekt, is dat niet echt tolerant', zegt ze. 'Dat is jammer, omdat wij een huwelijk wel in beide landstalen moeten kunnen sluiten.'
Elke parochie kan zelf beslissen in welke landstaal ze de misvieringen houdt. 'De faciliteiten gelden niet voor de Kerk', klinkt het op het vicariaat van Vlaams-Brabant en Mechelen.
'In principe geldt altijd de gastvrijheidsregel. Als een Franstalige aan de pastoor vraagt dat die bij wijze van gunst een woordje in het Nederlands zegt, of omgekeerd, zal de pastoor daar meestal op ingaan. Maar dat is helemaal geen tweetalige kerkdienst, die veel verder gaat.'
'Er is ook een groot verschil tussen een doopsel en een begrafenis. Bij een doopsel kan de pastoor zich flexibeler opstellen, bij wijze van inburgeringsmaatregel, omdat het meestal om jonge en nieuwe inwoners gaat. Maar bij een begrafenis gaat het om mensen die al heel hun leven in de parochie wonen, en dus al geďntegreerd zouden moeten zijn.'
'Ik zie niet in waarom alle kerkdiensten nu tweetalig zouden moeten gebeuren', zegt nog Sobrie. 'Als we daarmee beginnen, komt er geen einde aan. Parochianen die in beide landstalen een kerkdienst willen, moeten maar naar Brussel gaan.'
De parochie van Onze-Lieve-Vrouw Oorzaak Onzer Blijdschap (Middenhut) in Rode houdt wel tweetalige kerkdiensten, als enige. 'Dat wisten we niet', zegt Lejeune. 'Maar wij hebben geen enkele band met die parochie.'
Lejeune moet zijn vader nu in de parochie van Sint-Paul in Waterloo, vijf kilometer van Sint-Genesius-Rode, begraven.
Blog DS, 13-10-2008 (Yves Delepeleire)
BRUSSEL - Een Vlaamse pastoor in de faciliteitengemeente Sint-Genesius-Rode weigert een Franstalige inwoner te begraven omdat diens familie een tweetalige uitvaartdienst vraagt. De familie is verontwaardigd.
'Het enige wat ik vraag, is een tweetalige uitvaartdienst voor mijn vader. Is dat in een faciliteitengemeente te veel gevraagd? Ik weet dat er hier taalproblemen zijn, maar in de kerk zouden die toch niet mogen bestaan', zegt Guy Lejeune.
Vorige week woensdag overleed zijn vader. 'Omdat mijn moeder Vlaamse is en mijn vader Franstalig was, wilde ik een kerkdienst in beide landstalen', zegt Lejeune. 'Ik belde daarvoor naar de pastoor van de parochie Sint-Barbara in Sint-Genesius-Rode, waar mijn ouders wonen. Maar hij liet me verstaan dat ik een andere parochie moest zoeken. Hij wilde geen enkele uitleg geven.'
'Ik wil geen olie op het vuur gooien en er een politieke strijd van maken. De enige reden waarom ik een tweetalige misviering vraag, is omdat anders de helft van mijn familie niet zou begrijpen wat de pastoor zegt', aldus Lejeune.
'Als morgen een Engelse of Chinese familie komt, moet ik dan ook Engels of Chinees kunnen spreken', reageert parochiepastoor Jan Baert. 'Sint-Barbara is nog altijd een Nederlandstalige parochie. Ik denk niet dat veel van mijn parochianen, die alleen Nederlands begrijpen, ermee gediend zouden zijn als ik een tweetalige misviering zou houden.'
'Ik wil na de begrafenis ook nog pastoor blijven en ik moet de kerk in het midden houden, maar sommige mensen lijken alleen te willen verstaan wat in hun kraam past. Dat wijst op een fundamentele onvolwassenheid.'
Het is niet de eerste keer dat de taalstrijd in Sint-Genesius-Rode ook binnen de kerkmuren wordt uitgevochten. Volgens burgemeester Myriam Delacroix-Rolin (CDH) kon een vrouw een tijd geleden haar kind niet in beide landstalen laten dopen. Enkele jaren geleden zou een pastoor ook hebben geweigerd om een huwelijk in het Frans in te zegenen.
'Maar dit zijn echt wel uitzonderingen', zegt Anne Sobrie, schepen in Rode voor CD&V. 'Wij hebben twee Franstalige parochies en drie Nederlandstalige. Franstaligen en Vlamingen gaan naar hun eigen parochie. Er is dus geen probleem.'
Burgemeester Delacroix betreurt in La Derničre Heure de starre houding van de Kerk. 'Voor een religie die tolerantie preekt, is dat niet echt tolerant', zegt ze. 'Dat is jammer, omdat wij een huwelijk wel in beide landstalen moeten kunnen sluiten.'
Elke parochie kan zelf beslissen in welke landstaal ze de misvieringen houdt. 'De faciliteiten gelden niet voor de Kerk', klinkt het op het vicariaat van Vlaams-Brabant en Mechelen.
'In principe geldt altijd de gastvrijheidsregel. Als een Franstalige aan de pastoor vraagt dat die bij wijze van gunst een woordje in het Nederlands zegt, of omgekeerd, zal de pastoor daar meestal op ingaan. Maar dat is helemaal geen tweetalige kerkdienst, die veel verder gaat.'
'Er is ook een groot verschil tussen een doopsel en een begrafenis. Bij een doopsel kan de pastoor zich flexibeler opstellen, bij wijze van inburgeringsmaatregel, omdat het meestal om jonge en nieuwe inwoners gaat. Maar bij een begrafenis gaat het om mensen die al heel hun leven in de parochie wonen, en dus al geďntegreerd zouden moeten zijn.'
'Ik zie niet in waarom alle kerkdiensten nu tweetalig zouden moeten gebeuren', zegt nog Sobrie. 'Als we daarmee beginnen, komt er geen einde aan. Parochianen die in beide landstalen een kerkdienst willen, moeten maar naar Brussel gaan.'
De parochie van Onze-Lieve-Vrouw Oorzaak Onzer Blijdschap (Middenhut) in Rode houdt wel tweetalige kerkdiensten, als enige. 'Dat wisten we niet', zegt Lejeune. 'Maar wij hebben geen enkele band met die parochie.'
Lejeune moet zijn vader nu in de parochie van Sint-Paul in Waterloo, vijf kilometer van Sint-Genesius-Rode, begraven.
Blog DS, 13-10-2008 (Yves Delepeleire)