Barst
13th October 2008, 03:06
Schuldeisers moeten van geld voor overleden kind afblijven
BRUSSEL - De schadevergoeding die ouders krijgen voor hun overleden dochter mag niet worden opgeëist.
Het Grondwettelijk Hof heeft een principearrest geveld na een klacht van ouders uit Mechelen. Die verloren hun zesjarig dochtertje bij een verkeersongeval.
Drie jaar geleden ging alles nog prima bij het gezin Stessens-Binst met drie kinderen uit Mechelen. Hij was technicus, zij had een goedbetaalde job bij de RVA. Op 26februari 2005 werd hun leven overhoop gehaald. Een bevriend koppel was die dag hun dochtertje, Katiana (6), komen ophalen met de wagen. Oma was erbij, dochterlief was in goede handen, dachten Geert Stessens (38) en Christel Binst (40). Niet veel later kregen ze een telefoontje. De auto waar Katiana in zat, was aangereden. Oma was op slag dood, dochtertje Katiana werd in allerijl naar het ziekenhuis gebracht. Veertien dagen lang was ze buiten bewustzijn, niet veel later stierf ze aan haar verwondingen.
Door al het leed dat het ongeval met zich had meegebracht, kon de moeder niet meer gaan werken. Gevolg: het inkomen van het gezin werd abrupt gehalveerd. Het duurde niet lang of de schulden stapelden zich op. 'Ik wou wel werken, maar ik kon niet', zegt Christel Binst. 'De pijn zat te diep. Ik kon aan niets anders dan aan Katiana denken. Uiteindelijk konden we het allemaal niet meer bolwerken. Eén inkomen voor vier personen, dat gaat gewoon niet. We kregen het advies om via een schuldbemiddelaar onze schulden af te betalen, wat we meteen gedaan hebben. Want we schaamden ons als hier weer eens een deurwaarder stond.'
Enkele weken geleden kende de rechter hen een morele schadevergoeding van 17.000euro toe. 'Voor ons stond het vast dat we een deel van het geld zouden gebruiken om de grafconcessie te betalen. Het graf van Katiana mag vijftien jaar blijven liggen. Als we willen dat het daarna niet wordt weggehaald, moeten we een fors bedrag bijbetalen.'
'Ze mogen ons alles afpakken, maar van het geld voor die concessie moeten ze afblijven. '
De schuldeisers -van elektriciteitsmaatschappij over huurbaas tot ziekenhuis- dachten er anders over. 'Onze schuldbemiddelaar liet weten dat die morele schadevergoeding de schuldeisers toekwam. Dat was voor ons schrikken. Bovendien hadden we een keurig afbetalingsplan lopen: binnen de vijf jaar zouden alle schulden afbetaald zijn, ook zonder schadevergoeding. Waarom moesten ze dan dat geld van onze dochtertje hebben?'
Het Grondwettelijk Hof volgde de redenering van de ouders en oordeelde dat het geld van een overleden kind niet in beslag genomen mag worden. Volgens het rechtscollege bestaat er geen verschil tussen een gefailleerde -van wie een morele schadevergoeding nooit kan worden afgepakt- en andere rechtzoekenden zoals Geert en Christel.
Gert Buelens, de advocaat van het Mechelse koppel, ziet in de uitspraak een belangrijk precedent. 'Als je de wet strikt toepast, kan je stellen dat alle activa gebruikt moeten worden om de schulden af te betalen. Maar een beetje menselijkheid is hier op zijn plaats: een morele schadevergoeding is heel persoonlijk en emotioneel.'
DS, 13-10-2008 (Dajo Hermans)
BRUSSEL - De schadevergoeding die ouders krijgen voor hun overleden dochter mag niet worden opgeëist.
Het Grondwettelijk Hof heeft een principearrest geveld na een klacht van ouders uit Mechelen. Die verloren hun zesjarig dochtertje bij een verkeersongeval.
Drie jaar geleden ging alles nog prima bij het gezin Stessens-Binst met drie kinderen uit Mechelen. Hij was technicus, zij had een goedbetaalde job bij de RVA. Op 26februari 2005 werd hun leven overhoop gehaald. Een bevriend koppel was die dag hun dochtertje, Katiana (6), komen ophalen met de wagen. Oma was erbij, dochterlief was in goede handen, dachten Geert Stessens (38) en Christel Binst (40). Niet veel later kregen ze een telefoontje. De auto waar Katiana in zat, was aangereden. Oma was op slag dood, dochtertje Katiana werd in allerijl naar het ziekenhuis gebracht. Veertien dagen lang was ze buiten bewustzijn, niet veel later stierf ze aan haar verwondingen.
Door al het leed dat het ongeval met zich had meegebracht, kon de moeder niet meer gaan werken. Gevolg: het inkomen van het gezin werd abrupt gehalveerd. Het duurde niet lang of de schulden stapelden zich op. 'Ik wou wel werken, maar ik kon niet', zegt Christel Binst. 'De pijn zat te diep. Ik kon aan niets anders dan aan Katiana denken. Uiteindelijk konden we het allemaal niet meer bolwerken. Eén inkomen voor vier personen, dat gaat gewoon niet. We kregen het advies om via een schuldbemiddelaar onze schulden af te betalen, wat we meteen gedaan hebben. Want we schaamden ons als hier weer eens een deurwaarder stond.'
Enkele weken geleden kende de rechter hen een morele schadevergoeding van 17.000euro toe. 'Voor ons stond het vast dat we een deel van het geld zouden gebruiken om de grafconcessie te betalen. Het graf van Katiana mag vijftien jaar blijven liggen. Als we willen dat het daarna niet wordt weggehaald, moeten we een fors bedrag bijbetalen.'
'Ze mogen ons alles afpakken, maar van het geld voor die concessie moeten ze afblijven. '
De schuldeisers -van elektriciteitsmaatschappij over huurbaas tot ziekenhuis- dachten er anders over. 'Onze schuldbemiddelaar liet weten dat die morele schadevergoeding de schuldeisers toekwam. Dat was voor ons schrikken. Bovendien hadden we een keurig afbetalingsplan lopen: binnen de vijf jaar zouden alle schulden afbetaald zijn, ook zonder schadevergoeding. Waarom moesten ze dan dat geld van onze dochtertje hebben?'
Het Grondwettelijk Hof volgde de redenering van de ouders en oordeelde dat het geld van een overleden kind niet in beslag genomen mag worden. Volgens het rechtscollege bestaat er geen verschil tussen een gefailleerde -van wie een morele schadevergoeding nooit kan worden afgepakt- en andere rechtzoekenden zoals Geert en Christel.
Gert Buelens, de advocaat van het Mechelse koppel, ziet in de uitspraak een belangrijk precedent. 'Als je de wet strikt toepast, kan je stellen dat alle activa gebruikt moeten worden om de schulden af te betalen. Maar een beetje menselijkheid is hier op zijn plaats: een morele schadevergoeding is heel persoonlijk en emotioneel.'
DS, 13-10-2008 (Dajo Hermans)