Barst
5th October 2008, 16:01
Schaamte
(AALST) - Als ex-agentschapsdirecteur van Dexia heb ik de laatste weken en dagen met schaamte het schouwspel rond de val en redding van Dexia gadegeslagen.
Waar is de tijd dat de klanten in vertrouwen hun zuurverdiende spaarcenten naar de bank brachten, ze belegden op spaarboekjes en in kasbons en op de vervaldag met de glimlach hun rente konden opstrijken, en vaak onmiddellijk herbelegden.
Vanaf het ogenblik dat de groep op de beurs genoteerd werd, is het fout beginnen te gaan. De druk en verwachtingen van de aandeelhouders om jaarlijks een dividend, en liefst eentje in dubbele cijfers, op te strijken heeft geleid tot diverse overnames (die niet steeds getuigden van inzicht, of waar de lijken pas nadien uit de kasten vielen) en tot een herschikking van het kantorennet. Op dat ogenblik werd de grotere invloed van de hoofdzetel voelbaar in het net.
Onder druk van de concurrentie en van de rentabiliteit werd iedereen verplicht, ik benadruk het woord 'verplicht', om de door de hoofdzetel voorgestelde producten te verkopen aan het nietsvermoedende cliënteel. Hoeveel klanten voelen zich thans niet bekocht, wanneer ze op de vervaldag hun opbrengst en inleg aanschouwen?
Honderden agentschapsdirecteurs konden zich niet meer terugvinden in de nieuwe politiek van de bank en namen of kregen ontslag. Een kapitaal aan klantenkennis en vertrouwen ging zo verloren.
De arrogantie waarbij Dexia thans meedeelt dat er slechts een verwaarloosbaar aantal klanten zijn geld heeft weggehaald uit de bank, staat in schril contrast met de afgang die de instelling zelf meemaakt. Het o zo machtige Dexia moet geholpen worden door de regering om het hoofd boven water te houden. Een V-teken maken wanneer je dient op te stappen, is dan ook zeker niet gepast.
Veel spaarders kunnen hun belegde kapitalen nu nog niet terugvragen. De leegloop zal pas zichtbaar zijn binnen enkele maanden en jaren, wanneer de belegde kapitalen op vervaldag komen.
Dit zou trouwens maar logisch zijn. Wie heeft nog vertrouwen in een instelling die zijn klantenvertrouwen zo beschaamd heeft?
Johan Filliaert, lezersbrief DS, 04-10-2008
(AALST) - Als ex-agentschapsdirecteur van Dexia heb ik de laatste weken en dagen met schaamte het schouwspel rond de val en redding van Dexia gadegeslagen.
Waar is de tijd dat de klanten in vertrouwen hun zuurverdiende spaarcenten naar de bank brachten, ze belegden op spaarboekjes en in kasbons en op de vervaldag met de glimlach hun rente konden opstrijken, en vaak onmiddellijk herbelegden.
Vanaf het ogenblik dat de groep op de beurs genoteerd werd, is het fout beginnen te gaan. De druk en verwachtingen van de aandeelhouders om jaarlijks een dividend, en liefst eentje in dubbele cijfers, op te strijken heeft geleid tot diverse overnames (die niet steeds getuigden van inzicht, of waar de lijken pas nadien uit de kasten vielen) en tot een herschikking van het kantorennet. Op dat ogenblik werd de grotere invloed van de hoofdzetel voelbaar in het net.
Onder druk van de concurrentie en van de rentabiliteit werd iedereen verplicht, ik benadruk het woord 'verplicht', om de door de hoofdzetel voorgestelde producten te verkopen aan het nietsvermoedende cliënteel. Hoeveel klanten voelen zich thans niet bekocht, wanneer ze op de vervaldag hun opbrengst en inleg aanschouwen?
Honderden agentschapsdirecteurs konden zich niet meer terugvinden in de nieuwe politiek van de bank en namen of kregen ontslag. Een kapitaal aan klantenkennis en vertrouwen ging zo verloren.
De arrogantie waarbij Dexia thans meedeelt dat er slechts een verwaarloosbaar aantal klanten zijn geld heeft weggehaald uit de bank, staat in schril contrast met de afgang die de instelling zelf meemaakt. Het o zo machtige Dexia moet geholpen worden door de regering om het hoofd boven water te houden. Een V-teken maken wanneer je dient op te stappen, is dan ook zeker niet gepast.
Veel spaarders kunnen hun belegde kapitalen nu nog niet terugvragen. De leegloop zal pas zichtbaar zijn binnen enkele maanden en jaren, wanneer de belegde kapitalen op vervaldag komen.
Dit zou trouwens maar logisch zijn. Wie heeft nog vertrouwen in een instelling die zijn klantenvertrouwen zo beschaamd heeft?
Johan Filliaert, lezersbrief DS, 04-10-2008