Barst
20th September 2008, 20:57
'Vernederd, beschimpt en uitgelachen' - Sylvie Ricour, de 'secretaresse' van de politiebaas
Sylvie Ricour (40), de 'imago-adviseur' en 'stafmedewerkster' van Fernand Koekelberg, de commissaris-generaal van de federale politie, bijt fel van zich af na de storm van de voorbije dagen die bijna de kop kostte van haar baas en van de minister van Binnenlandse Zaken, Patrick Dewael (Open VLD).
'Dominant.' 'De echte baas van de federale politie.' 'Zelfverzekerd en arrogant.' 'Ze kwam tijdens de verhoren heel negatief over.' 'Ricour is niet geneigd in de schaduw te blijven.' 'Ze mist subtiliteit in haar woordgebruik.' 'Binnen de federale politie wordt gemeenzaam gesproken over een canapébenoeming.' De karakterschets die in de intussen beruchte rapporten van het comité P van Sylvie Ricour is gemaakt, is weinig fraai. In die rapporten wordt beweerd dat ze onterecht en op slinkse manier 'à la Belge' promoveerde van niveau C naar niveau A en dat ze bovendien de baas om haar vinger wond.
De Sylvie Ricour die wij ontmoeten in het huis van haar ouders in Deux-Acren, lijkt niet op de vrouw die in het rapport beschreven staat. Ze zit er stilletjes en verslagen bij, met haar familie bij haar. 'Arbeiders. Mijn grootvader en vader werkten in de mijnen in de Borinage tot die dichtgingen. Mijn familie was trots op mij. Dat ik het zo ver gebracht heb. Ze begrijpen niet waar ik dit verdiend heb.'
Ricour zou het liefst van al nooit meer buitenkomen. 'Ik ben gebroken. Ik ga niet meer werken. De dokter zegt dat ik dat niet aankan en hij heeft gelijk. De dingen die u me vertelt over dat rapport van het comité P, heb ik ook gehoord, ja. Ik heb het zelf niet gelezen, want dat kan ik niet aan. Maar de rest van de wereld kan het lezen op het internet. Hoe zou u zich voelen als uw leven zo op het internet uitgesmeerd werd?'
'Blijkbaar zijn die mensen van het comité P psychologen, die diep in de ziel van de mensen kunnen kijken. Vijf uur en veertig minuten lang hebben ze me ondervraagd, met drie man tegelijk. Ik ben daar binnengegaan met het idee: ik ga dit allemaal uitleggen want ik heb niets verkeerd gedaan. En dat is dan het resultaat.'
Na de rapporten van het comité P, waarin beweerd werd dat de secretaresses Sylvie Ricour en Anja Savonet onterecht werden gepromoveerd naar een hoger niveau, werden Ricour en Savonet teruggezet van niveau A naar niveau C . In de praktijk komt dat neer op 500 euro per maand loonverlies. 'Ik dacht dat iedereen er in dit land zo stilaan van overtuigd was dat bekwaamheid primeerde op diploma en dat gelijk werk ook gelijk loon betekent, maar blijkbaar is dat bij de politie nog altijd niet zo. Daar overheersen jaloezie en middelmatigheid', zegt Ricour.
Hoe bent u eigenlijk terechtgekomen bij de federale politie?
'Na mijn humaniorastudie heb ik nog voor directiesecretaresse gestudeerd aan een privéschool. Ik heb van 1985 tot 1999 in de privésector gewerkt. Daarna wilde ik wat anders. Via via hoorde ik dat de toenmalige minister van Binnenlandse zaken, Antoine Duquesne (MR), personeel zocht voor de cel Politiehervorming op zijn kabinet. Ik ben aangeworven, zonder politieke piston. Op het kabinet heb ik Fernand Koekelberg leren kennen en Jean-Marie Van Brantegem, die nu ook directeur-generaal is, en ook Anja Savonet. Wij hebben met zijn vieren altijd goed samengewerkt. Zij steunen mij vandaag trouwens nog altijd.'
'Het is dan toch logisch dat Koekelberg ons wilde meenemen toen hij in 2007 commissaris-generaal werd? Hij had mensen nodig die hij voor honderd procent kon vertrouwen en van wie hij wist dat ze goed werkten. Koekelberg zei altijd dat wij zijn “geheugen, waren. Wij hadden mee de politiehervorming uitgetekend.'
Hoeveel verdiende u in 1999 toen u begon en hoeveel verdient u nu?
'In 1999 ben ik begonnen op het kabinet voor 52.000 Belgische frank netto. Toen minister Antoine Duquesne in 2001 het SAT oprichtte (Technisch en Administratief Secretariaat, nvdr), kreeg ik 1.410 euro netto plus een premie van 250 euro. Samen 1.660 euro. Dat was wat ik verdiende tot augustus 2007.'
'Toen kreeg ik mijn veelbesproken promotie en werd ik aangeworven als 'expert' - in ons jargon heet dat Dalton - bij commissaris-generaal Koekelberg. Sindsdien verdien ik 2.164 euro netto. Of, beter, verdiende ik 2.164 euro, want ondertussen is dat dus ongedaan gemaakt. Ter vergelijking: van alle Daltons die bij de federale politie rondlopen, en dat zijn er toch nogal wat, verdienden Anja en ik het minst. Ja, ik geef toe, die anderen hadden wel een hoger diploma.'
'Maar weet u hoeveel mensen zonder hoger diploma er na de politiehervorming plotseling allemaal tot commissaris zijn gebombardeerd? Daarvoor is natuurlijk hard gelobbyd.'
Heeft u dat Dalton-statuut gekregen omdat u een relatie had met Fernand Koekelberg?
'Nee, nee en nog eens nee. Ik ben geen canapébenoeming. Wie dat zegt, doet alsof mijn negen jaar onberispelijk werk op het kabinet nooit heeft bestaan. Dat ze dat zeggen, vind ik verschrikkelijk vernederend. Ik ben al twintig jaar gelukkig getrouwd en ik heb twee kinderen. Fernand is mijn baas en een vriend. Maar niets meer dan dat. Sinds dat verhaal in de pers is gaan circuleren, wordt mijn man uitgelachen op zijn werk. Mijn kinderen hebben het moeilijk op school en mijn ouders en familie worden overal aangesproken met dat verhaal. Ontkennen helpt blijkbaar niet meer.'
'Ik heb gewoon altijd heel hard gewerkt. Sinds ik op het kabinet van de minister ben beginnen te werken, was ik altijd om zeven uur op het werk. Beschikbaar op de meest onmogelijke momenten. Toen Koekelberg ons meenam naar het commissariaat-generaal, besefte hij dat hij financieel iets voor ons moest doen. Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael was het daar mee eens. Maar Dewael en Fernand Koekelberg hebben nooit het idee gehad dat ze iets illegaals deden. Fernand Koekelberg zou nooit iets doen waarvan hij denkt dat het illegaal is.'
'Hij heeft zijn voorstel voorgelegd aan een hele batterij juristen van de federale politie en ze zeiden allemaal dat het kon. Er is niets in de wet dat zegt dat een Dalton een hoger diploma moet hebben. Het klopt dat ze er een beetje “een draai, aan moesten geven, omdat de promoties voor het burgerpersoneel van de politie niet wettelijk geregeld zijn, zoals bij andere ambtenaren. Maar met gesjoemel en bedrog heeft dat niets te maken. Fernand heeft die benoeming altijd open en bloot gesteund omdat hij er in eer een geweten van overtuigd is dat ze wettelijk is. Ik ben er tot op vandaag van overtuigd dat ze dat is ook. Wat het comité P ook moge zeggen.'
Was uw probleem ook niet dat u zelf te veel op de voorgrond wil komen? En dat u zich soms gedraagt alsof u zelf de commissaris-generaal bent en niet Fernand Koekelberg?
'Dat is belachelijk. Fernand Koekelberg is de commissaris-generaal en niemand anders. Naar de meeste belangrijke vergaderingen gaat hij alleen. Ik ben alleen zijn medewerkster. Het probleem is vooral dat sommige politiemensen niet graag een kleine blonde vrouw zien komen die hen commandeert. Waarschijnlijk ben ik gewoon te rechtuit voor hen. Van een man van 1.80 meter zouden ze dat beter pikken. Of hij een diploma heeft of niet, zou dan niet veel uitmaken.'
'Ze hebben mij verweten dat ik op eigen houtje een pilootproject over verkeersveiligheid bij jongeren heb laten opstarten in de school van mijn kinderen. Maar ik bedoelde daar niks kwaad mee. De school van mijn kinderen fungeerde als “proefkonijn, omdat we vanaf volgend jaar naar alle scholen wilden gaan.'
'Ze verwijten me dat ik voor de klas van mijn kinderen een uitstap heb geregeld naar het militair vliegveld in Melsbroek. Wat is daar fout mee? De kranten hebben zelfs geschreven dat ik een helikopter heb laten landen op de school van mijn kinderen. Denken ze dat ik gek ben, misschien? Ik heb in het kader van dat project ook een boot gedoopt. Misschien had ik dat niet moeten doen. Misschien was dat niet opportuun en niet mijn plaats. Maar ik bedoel daar niets kwaads mee.'
'Ik besef het maar al te goed: ik heb te veel in de kijker gelopen, en daardoor is heel deze situatie geëscaleerd. Ik had dit nooit gedacht. Ik ben veel te naïef geweest. Ik had discreter moeten zijn, zoals dat past voor een vrouw (cynisch). Ik heb vooral spijt voor Anja, die meegesleurd wordt terwijl vooral ik geviseerd word.'
Hoe is uw relatie met Els Cleemput, de opzijgeschoven woordvoerster van de federale politie?
'U weet dat er getuigenissen zijn van mensen die zeggen dat zij aan de basis ligt van de geruchten over mijn vermeende relatie de commissaris-generaal. Mensen van de persdienst hebben getuigd dat Cleemput mij op de begrafenis van de vermoorde agente Kitty Van Nieuwenhuysen heeft aangewezen aan tv-journalisten. Ze moesten mij filmen “omdat de beelden hen nog wel van pas zouden komen,. En toen zij aan de kant werd geschoven, verschenen als bij wonder opnieuw verhalen over mijn zogeheten relatie met de commissaris-generaal in de krant.'
'Het klopt dat het niet goed klikt tussen haar en mij. Els Cleemput en ik zijn allebei sterke persoonlijkheden. Toen Herman Franssen nog commissaris-generaal was, stond Cleemput heel dicht bij hem. Toen Fernand Koekelberg Franssen opvolgde, heb ik de plaats ingenomen die Cleemput had. Ik veronderstel dat het mogelijk is dat zij daar problemen mee had.'
Wat gaat u nu doen?
'Eerst proberen mijn kalmte te herwinnen. En dan ga ik vechten om terug te komen. Ik zou mijn werk terugwillen, want het was mijn passie. Ik hoop dat ze morgen een examen uitschrijven voor mijn functie. Dan ga ik deelnemen en bewijzen dat ik het waard ben.'
Koestert u wraakgevoelens?
'Nee. Of toch wel. Tegen een deel van de pers. Zij die in november vorig jaar een beetje lacherig en tongue-in-cheek het gerucht verspreidden dat ik een “canapébenoeming, ben. Dat ik een relatie heb met de baas en dat ik daar mijn hele carrière aan te danken heb. Ze doen zelfs niet de moeite om te checken of het waar is. Zij vinden het allemaal een goede grap waar iedereen eens hartelijk om kan lachen, maar voor mij en mijn familie is intussen het kwaad geschied.'
DS, 20-09-2008 (Mark Eeckhaut)
Sylvie Ricour (40), de 'imago-adviseur' en 'stafmedewerkster' van Fernand Koekelberg, de commissaris-generaal van de federale politie, bijt fel van zich af na de storm van de voorbije dagen die bijna de kop kostte van haar baas en van de minister van Binnenlandse Zaken, Patrick Dewael (Open VLD).
'Dominant.' 'De echte baas van de federale politie.' 'Zelfverzekerd en arrogant.' 'Ze kwam tijdens de verhoren heel negatief over.' 'Ricour is niet geneigd in de schaduw te blijven.' 'Ze mist subtiliteit in haar woordgebruik.' 'Binnen de federale politie wordt gemeenzaam gesproken over een canapébenoeming.' De karakterschets die in de intussen beruchte rapporten van het comité P van Sylvie Ricour is gemaakt, is weinig fraai. In die rapporten wordt beweerd dat ze onterecht en op slinkse manier 'à la Belge' promoveerde van niveau C naar niveau A en dat ze bovendien de baas om haar vinger wond.
De Sylvie Ricour die wij ontmoeten in het huis van haar ouders in Deux-Acren, lijkt niet op de vrouw die in het rapport beschreven staat. Ze zit er stilletjes en verslagen bij, met haar familie bij haar. 'Arbeiders. Mijn grootvader en vader werkten in de mijnen in de Borinage tot die dichtgingen. Mijn familie was trots op mij. Dat ik het zo ver gebracht heb. Ze begrijpen niet waar ik dit verdiend heb.'
Ricour zou het liefst van al nooit meer buitenkomen. 'Ik ben gebroken. Ik ga niet meer werken. De dokter zegt dat ik dat niet aankan en hij heeft gelijk. De dingen die u me vertelt over dat rapport van het comité P, heb ik ook gehoord, ja. Ik heb het zelf niet gelezen, want dat kan ik niet aan. Maar de rest van de wereld kan het lezen op het internet. Hoe zou u zich voelen als uw leven zo op het internet uitgesmeerd werd?'
'Blijkbaar zijn die mensen van het comité P psychologen, die diep in de ziel van de mensen kunnen kijken. Vijf uur en veertig minuten lang hebben ze me ondervraagd, met drie man tegelijk. Ik ben daar binnengegaan met het idee: ik ga dit allemaal uitleggen want ik heb niets verkeerd gedaan. En dat is dan het resultaat.'
Na de rapporten van het comité P, waarin beweerd werd dat de secretaresses Sylvie Ricour en Anja Savonet onterecht werden gepromoveerd naar een hoger niveau, werden Ricour en Savonet teruggezet van niveau A naar niveau C . In de praktijk komt dat neer op 500 euro per maand loonverlies. 'Ik dacht dat iedereen er in dit land zo stilaan van overtuigd was dat bekwaamheid primeerde op diploma en dat gelijk werk ook gelijk loon betekent, maar blijkbaar is dat bij de politie nog altijd niet zo. Daar overheersen jaloezie en middelmatigheid', zegt Ricour.
Hoe bent u eigenlijk terechtgekomen bij de federale politie?
'Na mijn humaniorastudie heb ik nog voor directiesecretaresse gestudeerd aan een privéschool. Ik heb van 1985 tot 1999 in de privésector gewerkt. Daarna wilde ik wat anders. Via via hoorde ik dat de toenmalige minister van Binnenlandse zaken, Antoine Duquesne (MR), personeel zocht voor de cel Politiehervorming op zijn kabinet. Ik ben aangeworven, zonder politieke piston. Op het kabinet heb ik Fernand Koekelberg leren kennen en Jean-Marie Van Brantegem, die nu ook directeur-generaal is, en ook Anja Savonet. Wij hebben met zijn vieren altijd goed samengewerkt. Zij steunen mij vandaag trouwens nog altijd.'
'Het is dan toch logisch dat Koekelberg ons wilde meenemen toen hij in 2007 commissaris-generaal werd? Hij had mensen nodig die hij voor honderd procent kon vertrouwen en van wie hij wist dat ze goed werkten. Koekelberg zei altijd dat wij zijn “geheugen, waren. Wij hadden mee de politiehervorming uitgetekend.'
Hoeveel verdiende u in 1999 toen u begon en hoeveel verdient u nu?
'In 1999 ben ik begonnen op het kabinet voor 52.000 Belgische frank netto. Toen minister Antoine Duquesne in 2001 het SAT oprichtte (Technisch en Administratief Secretariaat, nvdr), kreeg ik 1.410 euro netto plus een premie van 250 euro. Samen 1.660 euro. Dat was wat ik verdiende tot augustus 2007.'
'Toen kreeg ik mijn veelbesproken promotie en werd ik aangeworven als 'expert' - in ons jargon heet dat Dalton - bij commissaris-generaal Koekelberg. Sindsdien verdien ik 2.164 euro netto. Of, beter, verdiende ik 2.164 euro, want ondertussen is dat dus ongedaan gemaakt. Ter vergelijking: van alle Daltons die bij de federale politie rondlopen, en dat zijn er toch nogal wat, verdienden Anja en ik het minst. Ja, ik geef toe, die anderen hadden wel een hoger diploma.'
'Maar weet u hoeveel mensen zonder hoger diploma er na de politiehervorming plotseling allemaal tot commissaris zijn gebombardeerd? Daarvoor is natuurlijk hard gelobbyd.'
Heeft u dat Dalton-statuut gekregen omdat u een relatie had met Fernand Koekelberg?
'Nee, nee en nog eens nee. Ik ben geen canapébenoeming. Wie dat zegt, doet alsof mijn negen jaar onberispelijk werk op het kabinet nooit heeft bestaan. Dat ze dat zeggen, vind ik verschrikkelijk vernederend. Ik ben al twintig jaar gelukkig getrouwd en ik heb twee kinderen. Fernand is mijn baas en een vriend. Maar niets meer dan dat. Sinds dat verhaal in de pers is gaan circuleren, wordt mijn man uitgelachen op zijn werk. Mijn kinderen hebben het moeilijk op school en mijn ouders en familie worden overal aangesproken met dat verhaal. Ontkennen helpt blijkbaar niet meer.'
'Ik heb gewoon altijd heel hard gewerkt. Sinds ik op het kabinet van de minister ben beginnen te werken, was ik altijd om zeven uur op het werk. Beschikbaar op de meest onmogelijke momenten. Toen Koekelberg ons meenam naar het commissariaat-generaal, besefte hij dat hij financieel iets voor ons moest doen. Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael was het daar mee eens. Maar Dewael en Fernand Koekelberg hebben nooit het idee gehad dat ze iets illegaals deden. Fernand Koekelberg zou nooit iets doen waarvan hij denkt dat het illegaal is.'
'Hij heeft zijn voorstel voorgelegd aan een hele batterij juristen van de federale politie en ze zeiden allemaal dat het kon. Er is niets in de wet dat zegt dat een Dalton een hoger diploma moet hebben. Het klopt dat ze er een beetje “een draai, aan moesten geven, omdat de promoties voor het burgerpersoneel van de politie niet wettelijk geregeld zijn, zoals bij andere ambtenaren. Maar met gesjoemel en bedrog heeft dat niets te maken. Fernand heeft die benoeming altijd open en bloot gesteund omdat hij er in eer een geweten van overtuigd is dat ze wettelijk is. Ik ben er tot op vandaag van overtuigd dat ze dat is ook. Wat het comité P ook moge zeggen.'
Was uw probleem ook niet dat u zelf te veel op de voorgrond wil komen? En dat u zich soms gedraagt alsof u zelf de commissaris-generaal bent en niet Fernand Koekelberg?
'Dat is belachelijk. Fernand Koekelberg is de commissaris-generaal en niemand anders. Naar de meeste belangrijke vergaderingen gaat hij alleen. Ik ben alleen zijn medewerkster. Het probleem is vooral dat sommige politiemensen niet graag een kleine blonde vrouw zien komen die hen commandeert. Waarschijnlijk ben ik gewoon te rechtuit voor hen. Van een man van 1.80 meter zouden ze dat beter pikken. Of hij een diploma heeft of niet, zou dan niet veel uitmaken.'
'Ze hebben mij verweten dat ik op eigen houtje een pilootproject over verkeersveiligheid bij jongeren heb laten opstarten in de school van mijn kinderen. Maar ik bedoelde daar niks kwaad mee. De school van mijn kinderen fungeerde als “proefkonijn, omdat we vanaf volgend jaar naar alle scholen wilden gaan.'
'Ze verwijten me dat ik voor de klas van mijn kinderen een uitstap heb geregeld naar het militair vliegveld in Melsbroek. Wat is daar fout mee? De kranten hebben zelfs geschreven dat ik een helikopter heb laten landen op de school van mijn kinderen. Denken ze dat ik gek ben, misschien? Ik heb in het kader van dat project ook een boot gedoopt. Misschien had ik dat niet moeten doen. Misschien was dat niet opportuun en niet mijn plaats. Maar ik bedoel daar niets kwaads mee.'
'Ik besef het maar al te goed: ik heb te veel in de kijker gelopen, en daardoor is heel deze situatie geëscaleerd. Ik had dit nooit gedacht. Ik ben veel te naïef geweest. Ik had discreter moeten zijn, zoals dat past voor een vrouw (cynisch). Ik heb vooral spijt voor Anja, die meegesleurd wordt terwijl vooral ik geviseerd word.'
Hoe is uw relatie met Els Cleemput, de opzijgeschoven woordvoerster van de federale politie?
'U weet dat er getuigenissen zijn van mensen die zeggen dat zij aan de basis ligt van de geruchten over mijn vermeende relatie de commissaris-generaal. Mensen van de persdienst hebben getuigd dat Cleemput mij op de begrafenis van de vermoorde agente Kitty Van Nieuwenhuysen heeft aangewezen aan tv-journalisten. Ze moesten mij filmen “omdat de beelden hen nog wel van pas zouden komen,. En toen zij aan de kant werd geschoven, verschenen als bij wonder opnieuw verhalen over mijn zogeheten relatie met de commissaris-generaal in de krant.'
'Het klopt dat het niet goed klikt tussen haar en mij. Els Cleemput en ik zijn allebei sterke persoonlijkheden. Toen Herman Franssen nog commissaris-generaal was, stond Cleemput heel dicht bij hem. Toen Fernand Koekelberg Franssen opvolgde, heb ik de plaats ingenomen die Cleemput had. Ik veronderstel dat het mogelijk is dat zij daar problemen mee had.'
Wat gaat u nu doen?
'Eerst proberen mijn kalmte te herwinnen. En dan ga ik vechten om terug te komen. Ik zou mijn werk terugwillen, want het was mijn passie. Ik hoop dat ze morgen een examen uitschrijven voor mijn functie. Dan ga ik deelnemen en bewijzen dat ik het waard ben.'
Koestert u wraakgevoelens?
'Nee. Of toch wel. Tegen een deel van de pers. Zij die in november vorig jaar een beetje lacherig en tongue-in-cheek het gerucht verspreidden dat ik een “canapébenoeming, ben. Dat ik een relatie heb met de baas en dat ik daar mijn hele carrière aan te danken heb. Ze doen zelfs niet de moeite om te checken of het waar is. Zij vinden het allemaal een goede grap waar iedereen eens hartelijk om kan lachen, maar voor mij en mijn familie is intussen het kwaad geschied.'
DS, 20-09-2008 (Mark Eeckhaut)