Barst
18th August 2005, 16:42
Armoederisico in ons land groter dan in Tsjechië
BRUSSEL - In ons land lopen meer mensen het risico om in armoede te vervallen dan in Tsjechië, Hongarije of Slovenië. In de rangschikking van de 25 EU-lidstaten staat België pas op de elfde plaats. ,,Logisch, ons armoedebeleid hinkt achterop'', zeggen de armoedeverenigingen.
Dat de uitbreiding van de Europese Unie een botsing van het rijke, oude Europa met het povere ex-Oostblok zou worden, is dus een beetje een mythe. Toch als het gaat om het risico dat de inwoners lopen om in hun land arm te worden.
De cijfers geven het percentage aan van de mensen met een beschikbaar inkomen dat minder bedraagt dan 60 procent van de mediaan van het inkomen. Voor België ligt die grens voor alleenstaanden op een maandelijks netto-inkomen van ongeveer 800 euro, voor een echtpaar met twee kinderen op iets meer dan 1.600 euro. Dertien procent van onze landgenoten heeft een inkomen dat lager is. Daarmee scoren we beter dan het Europese gemiddelde. Maar tien landen gaan ons wel vooraf, en daar zijn enkele verrassingen bij (zie grafiek). De algemene standaard in ons land ligt ongetwijfeld hoger dan in de nieuwe Europese lidstaten. Maar de relatieve armoede - tegenover die algemene standaard - is bij ons groter dan in Tsjechië, Hongarije en Slovenië.
,,Hoewel de statistische capaciteit van de nieuwe lidstaten niet op alle vlakken even groot is, kunnen we deze rangschikking zeker ernstig nemen'', reageert Ludo Horemans, ondervoorzitter van het Europees netwerk van armenorganisaties. Dat ons land verrassend laag uitkomt, verwondert hem niet. ,,Positief is dat we het nog steeds beter doen dan het Europese gemiddelde. Maar er is wel een probleem. De jongste tien jaar is veel gezegd en aangekondigd, maar op een of andere manier slagen we er in België niet in om de armoede echt terug te dringen. We maken een pas op de plaats, en daardoor lopen we achter op andere Europese landen.''
Horemans geeft als voorbeeld de aangekondigde inhaalbeweging van het leefloon - het vroegere bestaansminimum. ,,Het bestaansminimum is jarenlang niet aangepast aan de stijgende prijzen en de index. Van de vooropgestelde stijging met 10 procent om dat in te halen, is maar twee keer 2 procent gerealiseerd. De overige 6 procent is er nooit gekomen. En intussen zijn de prijzen blijven stijgen, waardoor de achterstand nog meer is toegenomen.''
18/08/2005 Pieter Lesaffer
©Copyright De Standaard
BRUSSEL - In ons land lopen meer mensen het risico om in armoede te vervallen dan in Tsjechië, Hongarije of Slovenië. In de rangschikking van de 25 EU-lidstaten staat België pas op de elfde plaats. ,,Logisch, ons armoedebeleid hinkt achterop'', zeggen de armoedeverenigingen.
Dat de uitbreiding van de Europese Unie een botsing van het rijke, oude Europa met het povere ex-Oostblok zou worden, is dus een beetje een mythe. Toch als het gaat om het risico dat de inwoners lopen om in hun land arm te worden.
De cijfers geven het percentage aan van de mensen met een beschikbaar inkomen dat minder bedraagt dan 60 procent van de mediaan van het inkomen. Voor België ligt die grens voor alleenstaanden op een maandelijks netto-inkomen van ongeveer 800 euro, voor een echtpaar met twee kinderen op iets meer dan 1.600 euro. Dertien procent van onze landgenoten heeft een inkomen dat lager is. Daarmee scoren we beter dan het Europese gemiddelde. Maar tien landen gaan ons wel vooraf, en daar zijn enkele verrassingen bij (zie grafiek). De algemene standaard in ons land ligt ongetwijfeld hoger dan in de nieuwe Europese lidstaten. Maar de relatieve armoede - tegenover die algemene standaard - is bij ons groter dan in Tsjechië, Hongarije en Slovenië.
,,Hoewel de statistische capaciteit van de nieuwe lidstaten niet op alle vlakken even groot is, kunnen we deze rangschikking zeker ernstig nemen'', reageert Ludo Horemans, ondervoorzitter van het Europees netwerk van armenorganisaties. Dat ons land verrassend laag uitkomt, verwondert hem niet. ,,Positief is dat we het nog steeds beter doen dan het Europese gemiddelde. Maar er is wel een probleem. De jongste tien jaar is veel gezegd en aangekondigd, maar op een of andere manier slagen we er in België niet in om de armoede echt terug te dringen. We maken een pas op de plaats, en daardoor lopen we achter op andere Europese landen.''
Horemans geeft als voorbeeld de aangekondigde inhaalbeweging van het leefloon - het vroegere bestaansminimum. ,,Het bestaansminimum is jarenlang niet aangepast aan de stijgende prijzen en de index. Van de vooropgestelde stijging met 10 procent om dat in te halen, is maar twee keer 2 procent gerealiseerd. De overige 6 procent is er nooit gekomen. En intussen zijn de prijzen blijven stijgen, waardoor de achterstand nog meer is toegenomen.''
18/08/2005 Pieter Lesaffer
©Copyright De Standaard