Barst
14th August 2005, 02:38
Nieuwkomer in Zemst moet Vlaams spreken - Offensief tegen Franstaligheid
Een zware hypotheek is niet genoeg voor wie een huis wil bouwen in de Vlaamse gemeente Zemst. De nieuwe inwoner moet ook Nederlands spreken, en het anders snel leren.
Zemst telt vijf dorpen, niet ver boven Brussel.
Het is landelijk, welvarend, aangeveegd, een beetje saai, zonder industrie en met een perfecte trein- en snelwegverbinding naar de stad. Er is een kerk, een frietkot, genoeg cafés en middenstand, alles waaraan de Vlaming hecht.
Maar de gemeente vreest zijn Vlaams-zijn te verliezen. Zemst ’verfranst’, klagen de Zemstenaren, en het college van burgemeesters en schepenen heeft daarop gereageerd. Wie bouwgrond van de gemeente wil kopen, moet Nederlands spreken.
,,Eigenlijk doet het probleem zich nog niet echt voor’’, nuanceert Bart Coopman, de christen-democratische eerste schepen van Zemst. ,,Maar burgers klagen wel steeds vaker dat ze Frans horen spreken bij de bakker of de beenhouwer.”
Er is volgens Coopman nog geen reden tot panikeren, maar ,,we willen voorkomen dat we over tien jaar verfranst zijn en er dan niets meer aan kunnen doen.’’
Daarom zet het gemeentebestuur een waar offensief in tegen de Franstaligheid. Dat begint al als er op het gemeentehuis een Franstalige notarisbrief binnenkomt over de koop van grond of een huis.
,,Vaak komen die brieven van een Waalse of een Brusselse notaris. We sturen dan onmiddellijk een brief terug dat we een Nederlandstalige gemeente zijn en dat we het ’jammer’ vinden dat we niet in het Nederlands worden benaderd.’’
De nieuwe inwoner krijgt bij zijn inschrijving bovendien een inburgeringscontract voorgelegd. ,,Daarmee vragen we om in Zemst Nederlands te spreken en zo nodig Nederlands te leren. Het is een vrijwillig contract, maar toch niet onredelijk. Bovendien zal de gemeente gratis lessen Nederlands aanbieden.’’
Op de door Coopman bedachte halfjaarlijkse onthaaldag voor nieuwe inwoners – een welkomstwoord en een rondrit langs gemeentehuis, politiebureau en containerpark – worden de mensen aan het Vlaamse karakter van Zemst herinnerd.
Heeft de nieuwe bewoner zich eenmaal gevestigd, dan ontkomt hij evenmin aan het taalbeleid. De gemeente wil alle mogelijke partijen inschakelen om zijn Vlaamse karakter te behouden. ,,We willen handelaars, sporthallen, schoolhoofden, maar ook de politie en de sociale dienst sensibiliseren om mee te doen. En pas op: We willen vooral een positieve boodschap geven. Als 95 procent van je dorpsgenoten Nederlandstalig is, en je spreekt zelf Frans, dan wil te toch kunnen meepraten. Vandaar de informatieborden die we gaan plaatsen: ’Zemst, Vlaams en gastvrij’.’’
Maar mag de gemeente eigenlijk wel dergelijke restricties opleggen? Coopman, zelf jurist, ziet geen problemen. ,,Volgens artikel 30 van de Belgische Grondwet is het gebruik der talen vrij. Anderzijds staat er in de wet dat de bestuurstaal hier Nederlands is. We moéten dus Nederlands spreken. De enige vraag die ik me kan voorstellen is of alle Belgen zo wel gelijk worden behandeld voor de wet. Dat houdt in dat als we een onderscheid maken, dat wel verantwoord moet zijn. Ik denk dat we aan die eis voldoen. En dat vindt de gemeenteraad ook. In september wordt erover gestemd.’’
Trouw, 12-08-2005
Een zware hypotheek is niet genoeg voor wie een huis wil bouwen in de Vlaamse gemeente Zemst. De nieuwe inwoner moet ook Nederlands spreken, en het anders snel leren.
Zemst telt vijf dorpen, niet ver boven Brussel.
Het is landelijk, welvarend, aangeveegd, een beetje saai, zonder industrie en met een perfecte trein- en snelwegverbinding naar de stad. Er is een kerk, een frietkot, genoeg cafés en middenstand, alles waaraan de Vlaming hecht.
Maar de gemeente vreest zijn Vlaams-zijn te verliezen. Zemst ’verfranst’, klagen de Zemstenaren, en het college van burgemeesters en schepenen heeft daarop gereageerd. Wie bouwgrond van de gemeente wil kopen, moet Nederlands spreken.
,,Eigenlijk doet het probleem zich nog niet echt voor’’, nuanceert Bart Coopman, de christen-democratische eerste schepen van Zemst. ,,Maar burgers klagen wel steeds vaker dat ze Frans horen spreken bij de bakker of de beenhouwer.”
Er is volgens Coopman nog geen reden tot panikeren, maar ,,we willen voorkomen dat we over tien jaar verfranst zijn en er dan niets meer aan kunnen doen.’’
Daarom zet het gemeentebestuur een waar offensief in tegen de Franstaligheid. Dat begint al als er op het gemeentehuis een Franstalige notarisbrief binnenkomt over de koop van grond of een huis.
,,Vaak komen die brieven van een Waalse of een Brusselse notaris. We sturen dan onmiddellijk een brief terug dat we een Nederlandstalige gemeente zijn en dat we het ’jammer’ vinden dat we niet in het Nederlands worden benaderd.’’
De nieuwe inwoner krijgt bij zijn inschrijving bovendien een inburgeringscontract voorgelegd. ,,Daarmee vragen we om in Zemst Nederlands te spreken en zo nodig Nederlands te leren. Het is een vrijwillig contract, maar toch niet onredelijk. Bovendien zal de gemeente gratis lessen Nederlands aanbieden.’’
Op de door Coopman bedachte halfjaarlijkse onthaaldag voor nieuwe inwoners – een welkomstwoord en een rondrit langs gemeentehuis, politiebureau en containerpark – worden de mensen aan het Vlaamse karakter van Zemst herinnerd.
Heeft de nieuwe bewoner zich eenmaal gevestigd, dan ontkomt hij evenmin aan het taalbeleid. De gemeente wil alle mogelijke partijen inschakelen om zijn Vlaamse karakter te behouden. ,,We willen handelaars, sporthallen, schoolhoofden, maar ook de politie en de sociale dienst sensibiliseren om mee te doen. En pas op: We willen vooral een positieve boodschap geven. Als 95 procent van je dorpsgenoten Nederlandstalig is, en je spreekt zelf Frans, dan wil te toch kunnen meepraten. Vandaar de informatieborden die we gaan plaatsen: ’Zemst, Vlaams en gastvrij’.’’
Maar mag de gemeente eigenlijk wel dergelijke restricties opleggen? Coopman, zelf jurist, ziet geen problemen. ,,Volgens artikel 30 van de Belgische Grondwet is het gebruik der talen vrij. Anderzijds staat er in de wet dat de bestuurstaal hier Nederlands is. We moéten dus Nederlands spreken. De enige vraag die ik me kan voorstellen is of alle Belgen zo wel gelijk worden behandeld voor de wet. Dat houdt in dat als we een onderscheid maken, dat wel verantwoord moet zijn. Ik denk dat we aan die eis voldoen. En dat vindt de gemeenteraad ook. In september wordt erover gestemd.’’
Trouw, 12-08-2005