Barst
14th May 2008, 16:14
Test voor Vlaamse overtuigingskracht
Vanmiddag blijkt of de Vlaamse politici bijgeleerd hebben in het verdedigen van hun visie in internationale gremia.
Volgens de planning steken de rapporteurs van het Congress of Local and Regional Authorities van de Raad van Europa vanmiddag hun hand in ons wespennest en delen ze, na twee dagen onderzoek, mee wie gelijk heeft - de Franstalige of de Vlaamse politici - in het dispuut over de niet-benoeming van drie kandidaat-burgemeesters.
Zij vertegenwoordigen de Raad van Europa niet, maar de koepel van verenigingen van gemeenten die onder de vleugels van de Raad van Europa optreedt en die vooral ijvert voor de rechtstreekse verkiezing van burgemeesters. Intrinsiek heeft hun oordeel niet veel belang. Voor het imago van de strijdende partijen natuurlijk wel.
Het is uitgesloten dat deze rapporteurs na twee dagen de Belgische communautaire spitstechnologie doorgrond hebben. De vraag is of zij na twee dagen de realiteitszin hebben om te zien dat dit niet gaat over de vraag of een Franstalige burgemeester kan worden in een Vlaamse gemeente, maar over de vraag of een overheid gedwongen kan worden een kandidaat te benoemen dit weigert de wet na te leven.
Dat ze die realiteitszin hebben, is niet zeker. Sinds de Vlaamse partijen zich, niet zonder succes, almaar meer beroepen op het intern-Belgisch recht - Raad van State, Grondwettelijk Hof - hebben Franstalige woordvoerders zich toegelegd op de internationale fora en op de verspreiding aldaar van het beeld dat de Franstaligen een verdrukte groep vormen in België, die geen verdediging heeft tegen de machtszuchtige Vlaamse meerderheid. De rapporteurs komen omdat die redenering aansloeg.
Meermaals is gebleken dat Vlaanderen op internationale fora onvoldoende overtuigingskracht heeft ontwikkeld om die valstrikken te ontwijken. Straks blijkt of Vlaanderen terzake bijgeleerd heeft.
Intussen lijken de interne communautaire gesprekken nog geen millimeter gevorderd te zijn. Alle partijen drijven de spanning op en wijzen naar regeringsleider Yves Leterme, die niets lijkt te ondernemen.
Leterme geeft soms de indruk dat hij een goed regeringsleider zou zijn ná de diepgaande staatshervorming die hij moet realiseren. Een confederatie heeft immers geen uitgesproken kopman nodig. Een confederaal premier moet geen charismatisch leider zijn die mensen hun tegengestelde belangen kan doen overstijgen via een 'groot project'. De leider van een confederatie moet accepteren dat anderen - de deelstaten - de dans leiden en dat het zijn rol is in stilte te zorgen dat ze in enkele domeinen die ze onderling bepalen, toch harmonisch handelen en zich aan de afspraken houden. Leterme lijkt al op die wijze te handelen. Is dat de goede aanpak? Hij gelooft het koppig. Velen denken van niet. Wie gelijk heeft, blijkt rond 15juli.
DS, 14-05-2008 (Guy Tegenbos)
Vanmiddag blijkt of de Vlaamse politici bijgeleerd hebben in het verdedigen van hun visie in internationale gremia.
Volgens de planning steken de rapporteurs van het Congress of Local and Regional Authorities van de Raad van Europa vanmiddag hun hand in ons wespennest en delen ze, na twee dagen onderzoek, mee wie gelijk heeft - de Franstalige of de Vlaamse politici - in het dispuut over de niet-benoeming van drie kandidaat-burgemeesters.
Zij vertegenwoordigen de Raad van Europa niet, maar de koepel van verenigingen van gemeenten die onder de vleugels van de Raad van Europa optreedt en die vooral ijvert voor de rechtstreekse verkiezing van burgemeesters. Intrinsiek heeft hun oordeel niet veel belang. Voor het imago van de strijdende partijen natuurlijk wel.
Het is uitgesloten dat deze rapporteurs na twee dagen de Belgische communautaire spitstechnologie doorgrond hebben. De vraag is of zij na twee dagen de realiteitszin hebben om te zien dat dit niet gaat over de vraag of een Franstalige burgemeester kan worden in een Vlaamse gemeente, maar over de vraag of een overheid gedwongen kan worden een kandidaat te benoemen dit weigert de wet na te leven.
Dat ze die realiteitszin hebben, is niet zeker. Sinds de Vlaamse partijen zich, niet zonder succes, almaar meer beroepen op het intern-Belgisch recht - Raad van State, Grondwettelijk Hof - hebben Franstalige woordvoerders zich toegelegd op de internationale fora en op de verspreiding aldaar van het beeld dat de Franstaligen een verdrukte groep vormen in België, die geen verdediging heeft tegen de machtszuchtige Vlaamse meerderheid. De rapporteurs komen omdat die redenering aansloeg.
Meermaals is gebleken dat Vlaanderen op internationale fora onvoldoende overtuigingskracht heeft ontwikkeld om die valstrikken te ontwijken. Straks blijkt of Vlaanderen terzake bijgeleerd heeft.
Intussen lijken de interne communautaire gesprekken nog geen millimeter gevorderd te zijn. Alle partijen drijven de spanning op en wijzen naar regeringsleider Yves Leterme, die niets lijkt te ondernemen.
Leterme geeft soms de indruk dat hij een goed regeringsleider zou zijn ná de diepgaande staatshervorming die hij moet realiseren. Een confederatie heeft immers geen uitgesproken kopman nodig. Een confederaal premier moet geen charismatisch leider zijn die mensen hun tegengestelde belangen kan doen overstijgen via een 'groot project'. De leider van een confederatie moet accepteren dat anderen - de deelstaten - de dans leiden en dat het zijn rol is in stilte te zorgen dat ze in enkele domeinen die ze onderling bepalen, toch harmonisch handelen en zich aan de afspraken houden. Leterme lijkt al op die wijze te handelen. Is dat de goede aanpak? Hij gelooft het koppig. Velen denken van niet. Wie gelijk heeft, blijkt rond 15juli.
DS, 14-05-2008 (Guy Tegenbos)