Barst
10th May 2008, 17:46
WINNAARS
1. Frits Minot
Een goeiendag kost geen geld. Maar zelfs aan die volkswijsheid dacht Frits Minot (77), een gepensioneerde bode van het Dendermondse gerechtsgebouw, niet toen hij op de parking van het Onze-Lieve-Vrouw-ziekenhuis in Aalst knikte naar enkele omstanders. Minot had alle reden om niet vriendelijk te zijn. Hij was gehaast, gestresseerd en verdrietig. Hij hielp zijn vrouw uit de auto en in de rolstoel, ze lijdt aan kanker en krijgt palliatieve zorg. En toch gromde hij niet. Hij zei goeiendag, gewoon omdat hij een vriendelijk man is.
Toen werd hij besprongen door een deurwaarder die hem een reuzencheque van 25.000 euro in de hand stopte. Hij werd voor de camera's gesleurd, bij een persconferentie opgevoerd, aan schrijvende journalisten overgeleverd. De 'Week van de Goeiendag' bombardeerde hem tot hun uithangbord. Een bejaarde man die zijn lijdende vrouw naar het ziekenhuis helpt. Proficiat, beste organisatoren van de Week van de Goeiendag. Sterk van jullie conceptbedenkers, om zo iemand voor je kar te spannen. Mededogen is kennelijk geen voorwaarde voor een goeiendag.
2. Belgen (1)
Niet de zuinige Nederlander, maar wel de Belg is 's werelds kampioen in bonnetjesknippen. Vorig jaar hebben de Belgen een recordaantal van 142 miljoen bonnen ingeleverd bij de kassa's, zowat veertien bonnen per inwoner. De Belgen lossen de Amerikanen af als koplopers in kortingsbonnen. Dat zegt razend veel over onze veranderde volksaard. De Belg heeft duidelijk tijd zat om de folders uit de vlooien. Hij bezit een hoog organisatietalent om met de juiste bon naar de juiste winkel te gaan. Hij is bevrijd van kleinburgerlijke gêne om door buren of kennissen betrapt te worden met een kortingsbonnetje van 20 cent in de hand. Neen, de Belg wil vechten voor elke twintig cent. Hij lijdt, ten slotte, niet meer onder schroom om een lange rij op te houden terwijl de kassière zijn kortingen telt. Afgelopen is het met de timide grijzemuis-Belgen die zich overal en altijd lieten doen. Een Belg vecht voor zijn recht. Kortingsbonnenkampioen Norbert Verswijver is zijn held.
Uitgerekend nu komt de Colruyt met een elektronische kortingkaart en automatische kortingen. Alweer nekt de grootdistributie de prille volksemancipatie.
3. Belgen (2)
Eén op de tien Belgen is dollarmiljonair. Precies 1.079.622 Belgen bezitten minstens 1 miljoen dollar. Nu vergt het, dankzij de slappe koers van de Amerikaanse munt, niet zo astronomisch veel geld meer om miljonair in dollar te worden, maar toch nog 650.000 euro. De vermogensbeheerders Barclays voorspelt dat 700.000 Belgen extra de volgende tien jaar zullen toetreden tot de million dollar-gilde. Tenzij natuurlijk de dollar fors in waarde stijgt.
4. Belgen (3)
De Belg heeft niet alleen geleerd om te sparen en te verdienen, eindelijk geven we het nu ook lekker uit. Vergeet dat geweeklaag over dalende koopkracht. De Belgen gaan geen dag minder op vakantie, integendeel, de boekingen voor deze zomer liggen al 4,3 procent hoger dan in het recordjaar 2007. En de distributiesector merkt niets van geldgebrek, integendeel, een gemiddeld gezin heeft nu netto 2.000 euro meer ter beschikking dan in 2006, en geeft dat uit aan essentiële dingen als gadgets, elektrospullen en computerspellen.
Alleen op eten bespaart de Belg. Voedsel koopt hij vooral bij goedkope huismerken van discounters. Goede smaak helpt niet om rijk te worden. (kgv)
VERLIEZERS
1. Yves Leterme
De krantencommentaren logen er de laatste dagen niet om: '800.000 voorkeurstemmen en nul ideeën' (De Standaard), 'Het is de lafhartigheid die regeert' (Het Laatste Nieuws), 'De man getuigt van een melancholie die leidt tot immobilisme' (La Libre Belgique), 'Flagrante gebreken, man zonder leiderscapaciteiten' (Le Soir). Gewone stervelingen zouden van minder diep in de put raken en het aan hun slokdarm krijgen, maar Yves Leterme put hernieuwde veerkracht uit dit soort sneren: vanaf nu gaat hij op zoek naar oplossingen, het heeft lang genoeg geduurd, dat moet iedereen nu toch wel inzien, het is tijd voor een onderhandelde oplossing.
We kunnen nauwelijks wachten.
2. Justine Henin
'Tennis blijft het belangrijkste in mijn leven, maar niet langer het enige', had Justine nog maar net in alle kranten laten optekenen, of pats, daar kreeg ze alweer op haar donder van de Russische Dinara Safina, van wie ze nog nooit een set had verloren. 'Ik mis veerkracht', zei ze na de wedstrijd. 'Ik mis mijn vriendje' was misschien dichter bij de waarheid geweest. Tennis en een liefdesleven, het blijkt stilaan een onmogelijke combinatie te zijn.
3. Frank Vandenbroucke
De tijden veranderen. Vroeger werd er nog naar Frank Vandenbroucke geluisterd in de SP.A. Nu moet hij al dreigen met ontslag voor iemand opkijkt van zijn BlackBerry. En wat krijgt hij dan? Een bolwassing van zijn voorzitster, die nota bene twintig jaar jonger is dan hij. Zoiets is moeilijk te verkroppen voor een teletubbie. Iedereen blijft het er natuurlijk over eens dat de Vlaamse minister van Werk een bijzonder intelligent man is, maar zelfs dat wordt nu tegen hem gebruikt. In een reactie op het aangeboden ontslag zei Bruno Tobback: 'Misschien ben ik niet slim genoeg, maar ik begrijp dit echt niet.' Bruno Tobback is veertien jaar jonger dan Frank Vandenbroucke.
4. Wayne Nelson Corliss
Wie met het internet speelt, zal door het internet vergaan. De Amerikaanse acteur Wayne Nelson Corliss, alias Casey Wane, misbruikte Aziatische jongetjes en plaatste foto's van dat misbruik op beveiligde kinderpornosites. Een collega-pedofiel downloadde die beelden op zijn computer, waar ze door Interpol werden ontdekt. Door een foto van de man via internet te verspreiden, kon Interpol na lang zoeken zijn identiteit achterhalen en hem inrekenen.
Een zoektocht op de filmdatabase imdb.com leert ons niets over Wayne Nelson Corliss, noch over Casey Wane. Er wordt wel melding gemaakt van ene Casey Wayne, die in de vergeten film New York Nights (1984) helemaal onder aan de castlist staat en de rol van een bartravestiet speelt. Dat is niet om over naar huis te schrijven, zelfs niet vanuit de gevangenis.
Corliss heeft één troost: bij het verspreiden van de foto omschreef Interpol hem als een 'blanke, kalende man van eind de veertig. In werkelijkheid is hij 58. Dat moet toch deugd doen. (th)
DS, 10-05-2008
1. Frits Minot
Een goeiendag kost geen geld. Maar zelfs aan die volkswijsheid dacht Frits Minot (77), een gepensioneerde bode van het Dendermondse gerechtsgebouw, niet toen hij op de parking van het Onze-Lieve-Vrouw-ziekenhuis in Aalst knikte naar enkele omstanders. Minot had alle reden om niet vriendelijk te zijn. Hij was gehaast, gestresseerd en verdrietig. Hij hielp zijn vrouw uit de auto en in de rolstoel, ze lijdt aan kanker en krijgt palliatieve zorg. En toch gromde hij niet. Hij zei goeiendag, gewoon omdat hij een vriendelijk man is.
Toen werd hij besprongen door een deurwaarder die hem een reuzencheque van 25.000 euro in de hand stopte. Hij werd voor de camera's gesleurd, bij een persconferentie opgevoerd, aan schrijvende journalisten overgeleverd. De 'Week van de Goeiendag' bombardeerde hem tot hun uithangbord. Een bejaarde man die zijn lijdende vrouw naar het ziekenhuis helpt. Proficiat, beste organisatoren van de Week van de Goeiendag. Sterk van jullie conceptbedenkers, om zo iemand voor je kar te spannen. Mededogen is kennelijk geen voorwaarde voor een goeiendag.
2. Belgen (1)
Niet de zuinige Nederlander, maar wel de Belg is 's werelds kampioen in bonnetjesknippen. Vorig jaar hebben de Belgen een recordaantal van 142 miljoen bonnen ingeleverd bij de kassa's, zowat veertien bonnen per inwoner. De Belgen lossen de Amerikanen af als koplopers in kortingsbonnen. Dat zegt razend veel over onze veranderde volksaard. De Belg heeft duidelijk tijd zat om de folders uit de vlooien. Hij bezit een hoog organisatietalent om met de juiste bon naar de juiste winkel te gaan. Hij is bevrijd van kleinburgerlijke gêne om door buren of kennissen betrapt te worden met een kortingsbonnetje van 20 cent in de hand. Neen, de Belg wil vechten voor elke twintig cent. Hij lijdt, ten slotte, niet meer onder schroom om een lange rij op te houden terwijl de kassière zijn kortingen telt. Afgelopen is het met de timide grijzemuis-Belgen die zich overal en altijd lieten doen. Een Belg vecht voor zijn recht. Kortingsbonnenkampioen Norbert Verswijver is zijn held.
Uitgerekend nu komt de Colruyt met een elektronische kortingkaart en automatische kortingen. Alweer nekt de grootdistributie de prille volksemancipatie.
3. Belgen (2)
Eén op de tien Belgen is dollarmiljonair. Precies 1.079.622 Belgen bezitten minstens 1 miljoen dollar. Nu vergt het, dankzij de slappe koers van de Amerikaanse munt, niet zo astronomisch veel geld meer om miljonair in dollar te worden, maar toch nog 650.000 euro. De vermogensbeheerders Barclays voorspelt dat 700.000 Belgen extra de volgende tien jaar zullen toetreden tot de million dollar-gilde. Tenzij natuurlijk de dollar fors in waarde stijgt.
4. Belgen (3)
De Belg heeft niet alleen geleerd om te sparen en te verdienen, eindelijk geven we het nu ook lekker uit. Vergeet dat geweeklaag over dalende koopkracht. De Belgen gaan geen dag minder op vakantie, integendeel, de boekingen voor deze zomer liggen al 4,3 procent hoger dan in het recordjaar 2007. En de distributiesector merkt niets van geldgebrek, integendeel, een gemiddeld gezin heeft nu netto 2.000 euro meer ter beschikking dan in 2006, en geeft dat uit aan essentiële dingen als gadgets, elektrospullen en computerspellen.
Alleen op eten bespaart de Belg. Voedsel koopt hij vooral bij goedkope huismerken van discounters. Goede smaak helpt niet om rijk te worden. (kgv)
VERLIEZERS
1. Yves Leterme
De krantencommentaren logen er de laatste dagen niet om: '800.000 voorkeurstemmen en nul ideeën' (De Standaard), 'Het is de lafhartigheid die regeert' (Het Laatste Nieuws), 'De man getuigt van een melancholie die leidt tot immobilisme' (La Libre Belgique), 'Flagrante gebreken, man zonder leiderscapaciteiten' (Le Soir). Gewone stervelingen zouden van minder diep in de put raken en het aan hun slokdarm krijgen, maar Yves Leterme put hernieuwde veerkracht uit dit soort sneren: vanaf nu gaat hij op zoek naar oplossingen, het heeft lang genoeg geduurd, dat moet iedereen nu toch wel inzien, het is tijd voor een onderhandelde oplossing.
We kunnen nauwelijks wachten.
2. Justine Henin
'Tennis blijft het belangrijkste in mijn leven, maar niet langer het enige', had Justine nog maar net in alle kranten laten optekenen, of pats, daar kreeg ze alweer op haar donder van de Russische Dinara Safina, van wie ze nog nooit een set had verloren. 'Ik mis veerkracht', zei ze na de wedstrijd. 'Ik mis mijn vriendje' was misschien dichter bij de waarheid geweest. Tennis en een liefdesleven, het blijkt stilaan een onmogelijke combinatie te zijn.
3. Frank Vandenbroucke
De tijden veranderen. Vroeger werd er nog naar Frank Vandenbroucke geluisterd in de SP.A. Nu moet hij al dreigen met ontslag voor iemand opkijkt van zijn BlackBerry. En wat krijgt hij dan? Een bolwassing van zijn voorzitster, die nota bene twintig jaar jonger is dan hij. Zoiets is moeilijk te verkroppen voor een teletubbie. Iedereen blijft het er natuurlijk over eens dat de Vlaamse minister van Werk een bijzonder intelligent man is, maar zelfs dat wordt nu tegen hem gebruikt. In een reactie op het aangeboden ontslag zei Bruno Tobback: 'Misschien ben ik niet slim genoeg, maar ik begrijp dit echt niet.' Bruno Tobback is veertien jaar jonger dan Frank Vandenbroucke.
4. Wayne Nelson Corliss
Wie met het internet speelt, zal door het internet vergaan. De Amerikaanse acteur Wayne Nelson Corliss, alias Casey Wane, misbruikte Aziatische jongetjes en plaatste foto's van dat misbruik op beveiligde kinderpornosites. Een collega-pedofiel downloadde die beelden op zijn computer, waar ze door Interpol werden ontdekt. Door een foto van de man via internet te verspreiden, kon Interpol na lang zoeken zijn identiteit achterhalen en hem inrekenen.
Een zoektocht op de filmdatabase imdb.com leert ons niets over Wayne Nelson Corliss, noch over Casey Wane. Er wordt wel melding gemaakt van ene Casey Wayne, die in de vergeten film New York Nights (1984) helemaal onder aan de castlist staat en de rol van een bartravestiet speelt. Dat is niet om over naar huis te schrijven, zelfs niet vanuit de gevangenis.
Corliss heeft één troost: bij het verspreiden van de foto omschreef Interpol hem als een 'blanke, kalende man van eind de veertig. In werkelijkheid is hij 58. Dat moet toch deugd doen. (th)
DS, 10-05-2008