Margot Van Den Broeck
26th March 2008, 13:46
Een Nederlandse wiskundeleraar gebruikt de jodenvervolging van de Tweede Wereldoorlog in zijn sommen en vraagstukken. ”Bizar misschien, maar de leerlingen pikken het wél op”, vindt hij zelf.
”Hangt ervan af hoe je het aanpakt”, vindt het Forum der Joodse Organisaties in Antwerpen. ”Het kan interessant zijn. Maar ook walgelijk.”
Een voorbeeld:
“De crematoria in kamp Auschwitz-Birkenau hadden een maximale capaciteit van 5.000 personen per dag. Ze waren ongeveer anderhalf jaar in gebruik. Bereken het percentage van het efficiënte gebruik van crematoria als je weet dat er 1,3 miljoen slachtoffers waren.”
”Wiskunde is voor de meeste leerlingen maar saaie kost”, stelt leraar Wil van Bussel uit het Nederlandse Venlo vast. ”Maar de Tweede Wereldoorlog vinden ze wel boeiend. Het belangrijkste in het onderwijs is de manier waarop je iets brengt. Wanneer ik de oorlog betrek in de klas, heb ik meteen de aandacht. Het gaat dan plotseling niet meer over zomaar wat cijfers.”
Wil van Bussel bezocht Auschwitz tijdens een vakantie in het Poolse Krakau in 1994. Hij leerde er zijn vrouw kennen en twee jaar later trouwde het koppel in de kerk die in het kamp is gebouwd. Sindsdien is Van Bussel gefascineerd door de Holocaust in het algemeen. Zó gefascineerd dat hij het thema integreert in zijn vakgebied.
”Wiskunde is meer dan werken met cijfers”, vindt hij. ”In Duitsland beconcurreerden de fabrikanten elkaar om zo efficiënt mogelijke ovens voor de crematoria in concentratiekampen te ontwikkelen.”
”Trouwens”, gaat hij verder, ”Auschwitz is niet toevallig gekozen. De Nazi’s hadden berekend dat het plaatsje in Polen het zwaartepunt van het toenmalige Europa was.” Toen Van Bussel met loodlijnen in de weer ging op de kaart van Europa hing de klas aan zijn lippen.
”Ik heb ook wel eens gedacht of het allemaal niet te bizar is”, zegt Wil van Bussel. ”Over het betrekken van de Holocaust in de les heb ik gesproken met geschiedenisleraren. Kan je wel sommen maken over iets als Auschwitz? Is het niet beter om het abstracter te houden? Maar ik krijg altijd het advies om het toch te doen. Die cijfers zijn de harde geschiedenis. We kunnen het niet mooier maken.”
De Antwerpse vzw Forum der Joodse Organisaties vindt de Holocaustsommen van de Nederlandse leraar nogal bedenkelijk.
”Om het echt te kunnen beoordelen, zou ik in die man zijn klas moeten zitten”, zegt woordvoerder Daniël Peterfreund. ”Als het voor hem gewoon een manier is om de aandacht van zijn leerlingen te krijgen, is het walgelijk. Maar als het is om tegelijk met de les wiskunde ook wat geschiedenis mee te geven, is het interessant. Maar de grens is dun.”
bron : www.gva.be
26 maart 2008
Reactie
IK vind dat deze leerkracht beter voorbeelden uit het dagelijkse leven kan nemen in plaats van voorbeelden uit de tweede wereldoorlog. De leerlingen leren reeds over de tweede wereldoorlog in de lessen geschiedenis. En ik weet nog van vroeger dat sommige leerlingen dit heel gruwelijk vonden. Dus waarom er terug over beginnen bij de lessen Wiskunde?
”Hangt ervan af hoe je het aanpakt”, vindt het Forum der Joodse Organisaties in Antwerpen. ”Het kan interessant zijn. Maar ook walgelijk.”
Een voorbeeld:
“De crematoria in kamp Auschwitz-Birkenau hadden een maximale capaciteit van 5.000 personen per dag. Ze waren ongeveer anderhalf jaar in gebruik. Bereken het percentage van het efficiënte gebruik van crematoria als je weet dat er 1,3 miljoen slachtoffers waren.”
”Wiskunde is voor de meeste leerlingen maar saaie kost”, stelt leraar Wil van Bussel uit het Nederlandse Venlo vast. ”Maar de Tweede Wereldoorlog vinden ze wel boeiend. Het belangrijkste in het onderwijs is de manier waarop je iets brengt. Wanneer ik de oorlog betrek in de klas, heb ik meteen de aandacht. Het gaat dan plotseling niet meer over zomaar wat cijfers.”
Wil van Bussel bezocht Auschwitz tijdens een vakantie in het Poolse Krakau in 1994. Hij leerde er zijn vrouw kennen en twee jaar later trouwde het koppel in de kerk die in het kamp is gebouwd. Sindsdien is Van Bussel gefascineerd door de Holocaust in het algemeen. Zó gefascineerd dat hij het thema integreert in zijn vakgebied.
”Wiskunde is meer dan werken met cijfers”, vindt hij. ”In Duitsland beconcurreerden de fabrikanten elkaar om zo efficiënt mogelijke ovens voor de crematoria in concentratiekampen te ontwikkelen.”
”Trouwens”, gaat hij verder, ”Auschwitz is niet toevallig gekozen. De Nazi’s hadden berekend dat het plaatsje in Polen het zwaartepunt van het toenmalige Europa was.” Toen Van Bussel met loodlijnen in de weer ging op de kaart van Europa hing de klas aan zijn lippen.
”Ik heb ook wel eens gedacht of het allemaal niet te bizar is”, zegt Wil van Bussel. ”Over het betrekken van de Holocaust in de les heb ik gesproken met geschiedenisleraren. Kan je wel sommen maken over iets als Auschwitz? Is het niet beter om het abstracter te houden? Maar ik krijg altijd het advies om het toch te doen. Die cijfers zijn de harde geschiedenis. We kunnen het niet mooier maken.”
De Antwerpse vzw Forum der Joodse Organisaties vindt de Holocaustsommen van de Nederlandse leraar nogal bedenkelijk.
”Om het echt te kunnen beoordelen, zou ik in die man zijn klas moeten zitten”, zegt woordvoerder Daniël Peterfreund. ”Als het voor hem gewoon een manier is om de aandacht van zijn leerlingen te krijgen, is het walgelijk. Maar als het is om tegelijk met de les wiskunde ook wat geschiedenis mee te geven, is het interessant. Maar de grens is dun.”
bron : www.gva.be
26 maart 2008
Reactie
IK vind dat deze leerkracht beter voorbeelden uit het dagelijkse leven kan nemen in plaats van voorbeelden uit de tweede wereldoorlog. De leerlingen leren reeds over de tweede wereldoorlog in de lessen geschiedenis. En ik weet nog van vroeger dat sommige leerlingen dit heel gruwelijk vonden. Dus waarom er terug over beginnen bij de lessen Wiskunde?