Margot Van Den Broeck
11th March 2008, 21:07
De ouders van een 5-jarig Brits meisje met het syndroom van Down hebben hun dochtertje zware plastische chirurgie laten ondergaan, om er voor te zorgen dat het kind 'beter in de maatschappij zou passen.' Dat meldt de Daily Mail. De beslissing van de ouders zorgt voor heftige reacties in Groot-Brittanië.
Nog voor Georgia Bussey 5 jaar oud was, lieten haar ouders het kind drie keer opereren. Eerst werd de tong van Georgia ingekort, daarna werd de huid rond haar ogen bijgewerkt, en tot slot werden haar uitstekende oren gecorrigeerd.
Kim en David Bussey, de ouders van Georgia, krijgen nu bakken kritiek over zich heen. De Britse Down Syndrome Association meent dat de ouders een verkeerde beslissing namen. Volgens hen zou niemand een operatie moeten ondergaan om aanvaard te kunnen worden in de maatschappij. Volgens sommigen staan de ingrepen die de ouders lieten uitvoeren gelijk met kindermishandeling.
De ouders verdedigen zich door te stellen dat ze handelden uit liefde voor hun kind, en dat ze meer dan een jaar hebben nagedacht over het al dan niet uitvoeren van de chirurgische ingrepen.
'We leven in een maatschappij die mensen beoordeelt op basis van hun uiterlijk. De maatschappij gaat niet plots veranderen, dus moet Georgia zich aanpassen aan de maatschapij', zegt moeder Kim.
In navolging van de Bussey's overwegen de ouders van de 2 jaar oude Ophelia Kirwan ook plastische chrirurgie voor hun dochter. De Kirwans zijn er eveneens van overtuigd dat hun dochter meer kansen zou krijgen wanneer de kenmerken van het syndroom van Down minder zichtbaar zouden zijn.
Ik kan best begrijpen dat ouders het moeilijk hebben als ze te horen krijgen dat hun kindje een handicap heeft. Het is ook zo dat gehandicapte kinderen minder kansen krijgen in onze maatschappij dan gezonde kinderen. Maar op dit gebied is er toch wel een sterke verbetering merkbaar ten opzichte van vroeger. Bovendien is het syndroom van Down ook niet de meest ernstige handicap, de mensen die dit hebben zijn meestal ook echt heel lief en goed bij hun verstand. Bovendien gaat de handicap niet verdwijnen door het uitvoeren van plastische chirurgie, alleen de uiterlijke kenmerken van mongooltjes gaan verdwijnen? Hierbij kan je je natuurlijk ook nog de vraag stellen of deze wel helemaal gaan verwijnen?? Om al deze redenen vind ik dat deze ouders ook te ver gaan met de plastische chirurgie. Het is helemaal geen schande om een kindje te hebben dat gehandicapt is. Ik ken een meisje met het syndroom van Down en zij trekt heel goed haar plan in onze maatscappij en krijgt kansen. Het is natuurlijk niet altijd even gemakkelijk en ze heeft het op sommige momenten ook echt moeilijk. Ook mijn Nonkel is gehandicapt, hij gaat overdag naar een dagcentrum en is daar perfect gelukkig! Omdat hij daar, in het dagcentrum de kans krijgt om enkele taken en werkjes uit te voeren, hij heeft sociaal contact,...
Bron : www.hetnieuwsblad.be
Nog voor Georgia Bussey 5 jaar oud was, lieten haar ouders het kind drie keer opereren. Eerst werd de tong van Georgia ingekort, daarna werd de huid rond haar ogen bijgewerkt, en tot slot werden haar uitstekende oren gecorrigeerd.
Kim en David Bussey, de ouders van Georgia, krijgen nu bakken kritiek over zich heen. De Britse Down Syndrome Association meent dat de ouders een verkeerde beslissing namen. Volgens hen zou niemand een operatie moeten ondergaan om aanvaard te kunnen worden in de maatschappij. Volgens sommigen staan de ingrepen die de ouders lieten uitvoeren gelijk met kindermishandeling.
De ouders verdedigen zich door te stellen dat ze handelden uit liefde voor hun kind, en dat ze meer dan een jaar hebben nagedacht over het al dan niet uitvoeren van de chirurgische ingrepen.
'We leven in een maatschappij die mensen beoordeelt op basis van hun uiterlijk. De maatschappij gaat niet plots veranderen, dus moet Georgia zich aanpassen aan de maatschapij', zegt moeder Kim.
In navolging van de Bussey's overwegen de ouders van de 2 jaar oude Ophelia Kirwan ook plastische chrirurgie voor hun dochter. De Kirwans zijn er eveneens van overtuigd dat hun dochter meer kansen zou krijgen wanneer de kenmerken van het syndroom van Down minder zichtbaar zouden zijn.
Ik kan best begrijpen dat ouders het moeilijk hebben als ze te horen krijgen dat hun kindje een handicap heeft. Het is ook zo dat gehandicapte kinderen minder kansen krijgen in onze maatschappij dan gezonde kinderen. Maar op dit gebied is er toch wel een sterke verbetering merkbaar ten opzichte van vroeger. Bovendien is het syndroom van Down ook niet de meest ernstige handicap, de mensen die dit hebben zijn meestal ook echt heel lief en goed bij hun verstand. Bovendien gaat de handicap niet verdwijnen door het uitvoeren van plastische chirurgie, alleen de uiterlijke kenmerken van mongooltjes gaan verdwijnen? Hierbij kan je je natuurlijk ook nog de vraag stellen of deze wel helemaal gaan verwijnen?? Om al deze redenen vind ik dat deze ouders ook te ver gaan met de plastische chirurgie. Het is helemaal geen schande om een kindje te hebben dat gehandicapt is. Ik ken een meisje met het syndroom van Down en zij trekt heel goed haar plan in onze maatscappij en krijgt kansen. Het is natuurlijk niet altijd even gemakkelijk en ze heeft het op sommige momenten ook echt moeilijk. Ook mijn Nonkel is gehandicapt, hij gaat overdag naar een dagcentrum en is daar perfect gelukkig! Omdat hij daar, in het dagcentrum de kans krijgt om enkele taken en werkjes uit te voeren, hij heeft sociaal contact,...
Bron : www.hetnieuwsblad.be