Barst
28th February 2008, 00:53
Familie geneest zelf chatverslaafd kind
Chatverslaving is nog geen bekend fenomeen binnen het hulpverleningscircuit. De familie van Rachel Hofstra verzon daarom zelf een remedie om haar te helpen.
Rachel Hofstra (15) was ’verslaafd’ aan chatten. Haar stiefvader en zijn zwager bedachten zelf een computerprogramma om haar van msn af te houden.
In de brugklas (vmbo-basis) was ze heel sportief, vertelt Rachel Hofstra. Ze fietste, zat op jazzballet, ging geregeld zwemmen. Ze zag haar vriendinnen ook vaak ’live’: dan zaten de meiden gezellig te kletsen op de bank. Maar dat veranderde toen Rachel in de greep raakte van msn, het bekendste chatprogramma op internet. Haar wereld kromp ineen tot het formaat van een computerscherm, haar vrienden ontmoette ze alleen nog maar online. Nieuwe virtuele vrienden maakte ze ook: in Rachels msn-lijst staan 580 mensen met wie ze wel eens kletst via de computer.
Intussen verwaterden haar sociale contacten in de fysieke wereld. „Ik kwam nooit meer buiten,” zegt Rachel. Zodra ze uit school kwam, zette ze haar computer aan. Met tegenzin liet ze haar muis los om ’s avonds gauw, gauw met het gezin te eten.
„De sfeer was om te schieten,” zegt haar moeder Theresa Jessurun (46). „Rachel was niet meer aanspreekbaar, ze keek je nooit meer aan, ze bleef maar doortikken.”
Haar dochter is ’een mooi gevoelsmens’, vindt Jessurun. „Ze is spontaan, sociaal en betrokken, maar door al dat chatten bleef daar weinig van over.” Rachels onmatige msn-gebruik had nog meer onaangename gevolgen. Zo had ze geregeld last van schouders, rug en nek. Soms was ze ook flink overstuur, vanwege de zware problemen die online- vrienden haar voorlegden. „Dan schreef er bijvoorbeeld een: ’Ik heb in mezelf gesneden’. Eigenlijk is msn één groot drama,” zegt Rachel.
Jessurun probeerde afspraken met haar dochter te maken: chatten mag maar een beperkte tijd, nog vijf minuten en dan is het afgelopen. Maar daarover kregen ze steeds ruzie: „Dan trok ik uiteindelijk maar de stekker eruit. Ik kon er op het laatst niet meer tegen, ik wou die computer het raam uit gooien.”
En daarom vroeg Jessurun haar partner Frans Hossenbux (40) – Rachels stiefvader – of hij niet een oplossing kon bedenken. „Hij is heel handig met computers, vandaar dat ik op dat idee kwam.” Hossenbux riep op zijn beurt de hulp in van zijn zwager Jeroen van der Maat (28). Samen bogen de mannen zich over de vraag: hoe kunnen we de computer zo programmeren, dat Rachel maar een beperkte tijd kan chatten?
Maandenlang sleutelden ze daaraan, ’s avonds na hun werk. Ze deden dat in het geheim. „Rachel wist van niets, al viel het haar wel op dat Jeroen hier erg vaak op bezoek kwam”, zegt Hossenbux. Het computerprogramma mocht niet te kraken zijn, het moest msn onmogelijk maken maar bijvoorbeeld googlen wel toestaan, ’want dat heeft Rachel soms nodig voor haar huiswerk’.
Zes weken geleden was ’chatlimit’, zoals de software heet, eindelijk af. Rachel vond het ’een rotstreek’.
„Ik was echt pissig.” De eerste twee weken van het nieuwe msn-regime was ze ook ’heel chagrijnig’. Maar al gauw legde ze zich erbij neer dat ze haar tijd met andere activiteiten moest gaan vullen. Nu is ze, vindt Rachel zelf, een stuk vrolijker en gelukkiger dan daarvoor.
Haar dochter heeft sinds kort ook een vriend, ’een echte, een fysieke’, lacht haar moeder. Rachel heeft hem overigens via msn leren kennen.
Trouw, 28-02-2008
Chatverslaving is nog geen bekend fenomeen binnen het hulpverleningscircuit. De familie van Rachel Hofstra verzon daarom zelf een remedie om haar te helpen.
Rachel Hofstra (15) was ’verslaafd’ aan chatten. Haar stiefvader en zijn zwager bedachten zelf een computerprogramma om haar van msn af te houden.
In de brugklas (vmbo-basis) was ze heel sportief, vertelt Rachel Hofstra. Ze fietste, zat op jazzballet, ging geregeld zwemmen. Ze zag haar vriendinnen ook vaak ’live’: dan zaten de meiden gezellig te kletsen op de bank. Maar dat veranderde toen Rachel in de greep raakte van msn, het bekendste chatprogramma op internet. Haar wereld kromp ineen tot het formaat van een computerscherm, haar vrienden ontmoette ze alleen nog maar online. Nieuwe virtuele vrienden maakte ze ook: in Rachels msn-lijst staan 580 mensen met wie ze wel eens kletst via de computer.
Intussen verwaterden haar sociale contacten in de fysieke wereld. „Ik kwam nooit meer buiten,” zegt Rachel. Zodra ze uit school kwam, zette ze haar computer aan. Met tegenzin liet ze haar muis los om ’s avonds gauw, gauw met het gezin te eten.
„De sfeer was om te schieten,” zegt haar moeder Theresa Jessurun (46). „Rachel was niet meer aanspreekbaar, ze keek je nooit meer aan, ze bleef maar doortikken.”
Haar dochter is ’een mooi gevoelsmens’, vindt Jessurun. „Ze is spontaan, sociaal en betrokken, maar door al dat chatten bleef daar weinig van over.” Rachels onmatige msn-gebruik had nog meer onaangename gevolgen. Zo had ze geregeld last van schouders, rug en nek. Soms was ze ook flink overstuur, vanwege de zware problemen die online- vrienden haar voorlegden. „Dan schreef er bijvoorbeeld een: ’Ik heb in mezelf gesneden’. Eigenlijk is msn één groot drama,” zegt Rachel.
Jessurun probeerde afspraken met haar dochter te maken: chatten mag maar een beperkte tijd, nog vijf minuten en dan is het afgelopen. Maar daarover kregen ze steeds ruzie: „Dan trok ik uiteindelijk maar de stekker eruit. Ik kon er op het laatst niet meer tegen, ik wou die computer het raam uit gooien.”
En daarom vroeg Jessurun haar partner Frans Hossenbux (40) – Rachels stiefvader – of hij niet een oplossing kon bedenken. „Hij is heel handig met computers, vandaar dat ik op dat idee kwam.” Hossenbux riep op zijn beurt de hulp in van zijn zwager Jeroen van der Maat (28). Samen bogen de mannen zich over de vraag: hoe kunnen we de computer zo programmeren, dat Rachel maar een beperkte tijd kan chatten?
Maandenlang sleutelden ze daaraan, ’s avonds na hun werk. Ze deden dat in het geheim. „Rachel wist van niets, al viel het haar wel op dat Jeroen hier erg vaak op bezoek kwam”, zegt Hossenbux. Het computerprogramma mocht niet te kraken zijn, het moest msn onmogelijk maken maar bijvoorbeeld googlen wel toestaan, ’want dat heeft Rachel soms nodig voor haar huiswerk’.
Zes weken geleden was ’chatlimit’, zoals de software heet, eindelijk af. Rachel vond het ’een rotstreek’.
„Ik was echt pissig.” De eerste twee weken van het nieuwe msn-regime was ze ook ’heel chagrijnig’. Maar al gauw legde ze zich erbij neer dat ze haar tijd met andere activiteiten moest gaan vullen. Nu is ze, vindt Rachel zelf, een stuk vrolijker en gelukkiger dan daarvoor.
Haar dochter heeft sinds kort ook een vriend, ’een echte, een fysieke’, lacht haar moeder. Rachel heeft hem overigens via msn leren kennen.
Trouw, 28-02-2008