Barst
24th June 2005, 01:08
Voor elk bekend gezicht een geheugencel
Ons brein beschikt over cellen die steevast reageren op eenzelfde gezicht, alsof we een apart neuron hebben voor Piet, Els en Klaas.
Zulke gespecialiseerde cellen zijn in het verleden wel ’grootmoedercellen’ genoemd: dat het brein individuele neuronen zou bevatten die alleen vuren als ze oma zien, werd al te simpel gevonden. Maar neurologen melden vandaag in Nature dat die naïeve gedachte dichtbij de waarheid lijkt te zitten. Zij ontdekten dat bij acht epilepsie-patiënten bij wie elektroden in de hersenen waren geïmplanteerd om de haard van hun aanvallen te lokaliseren.
De acht kregen foto’s te zien van bekende personen, zoals Bill Clinton, Michael Jordan en Jennifer Aniston en foto’s van dieren en bekende gebouwen. Daarbij kwam het wonderlijke uit: de proefpersonen bleken een ’Jennifer Aniston-cel’ te hebben, die steeds vuurde bij het zien van de actrice uit ’Friends’, in welke pose ze ook werd aangeboden. Hetzelfde gold voor de andere beroemdheden. En de cellen toonden zich eenkennig: zo hield de Aniston-cel zich koest als foto’s van Julia Roberts werden voorgehouden.
Dat individuele hersencellen oog hebben voor één gezicht of voorwerp wekt verbazing. Maar misschien tekent het de zuinigheid van het brein. Dat reageert met veel neuronen op een nieuw gezicht, maar gaandeweg vertrouwen de hersenen de herkenning blijkbaar toe aan een beperkt groepje of zelfs individuele cellen. Dat kan een voorwaarde zijn voor onze gigantische geheugencapaciteit .
Blijft de vraag in welke zin Jennifer Aniston of wie dan ook op zo’n gespecialiseerde hersencel vastgeplakt zit. Puur visueel? Dat kan haast niet, betogen de neurologen, want de Aniston-cel herkende haar prooi van variërende foto’s. En: als louter de naam Jennifer Aniston werd getoond, vuurde de cel ook. En dat gebeurde ook als een foto van Lisa Kudrow verscheen, een medeactrice uit ’Friends’. Maar de cel zweeg als Aniston samen met haar ex, Brad Pitt, opdook. Kennelijk kleeft er een heel specifieke Jennifer aan de hersencel, een abstracte representatie van Aniston als actrice.
Trouw, 24-06-2005
Ons brein beschikt over cellen die steevast reageren op eenzelfde gezicht, alsof we een apart neuron hebben voor Piet, Els en Klaas.
Zulke gespecialiseerde cellen zijn in het verleden wel ’grootmoedercellen’ genoemd: dat het brein individuele neuronen zou bevatten die alleen vuren als ze oma zien, werd al te simpel gevonden. Maar neurologen melden vandaag in Nature dat die naïeve gedachte dichtbij de waarheid lijkt te zitten. Zij ontdekten dat bij acht epilepsie-patiënten bij wie elektroden in de hersenen waren geïmplanteerd om de haard van hun aanvallen te lokaliseren.
De acht kregen foto’s te zien van bekende personen, zoals Bill Clinton, Michael Jordan en Jennifer Aniston en foto’s van dieren en bekende gebouwen. Daarbij kwam het wonderlijke uit: de proefpersonen bleken een ’Jennifer Aniston-cel’ te hebben, die steeds vuurde bij het zien van de actrice uit ’Friends’, in welke pose ze ook werd aangeboden. Hetzelfde gold voor de andere beroemdheden. En de cellen toonden zich eenkennig: zo hield de Aniston-cel zich koest als foto’s van Julia Roberts werden voorgehouden.
Dat individuele hersencellen oog hebben voor één gezicht of voorwerp wekt verbazing. Maar misschien tekent het de zuinigheid van het brein. Dat reageert met veel neuronen op een nieuw gezicht, maar gaandeweg vertrouwen de hersenen de herkenning blijkbaar toe aan een beperkt groepje of zelfs individuele cellen. Dat kan een voorwaarde zijn voor onze gigantische geheugencapaciteit .
Blijft de vraag in welke zin Jennifer Aniston of wie dan ook op zo’n gespecialiseerde hersencel vastgeplakt zit. Puur visueel? Dat kan haast niet, betogen de neurologen, want de Aniston-cel herkende haar prooi van variërende foto’s. En: als louter de naam Jennifer Aniston werd getoond, vuurde de cel ook. En dat gebeurde ook als een foto van Lisa Kudrow verscheen, een medeactrice uit ’Friends’. Maar de cel zweeg als Aniston samen met haar ex, Brad Pitt, opdook. Kennelijk kleeft er een heel specifieke Jennifer aan de hersencel, een abstracte representatie van Aniston als actrice.
Trouw, 24-06-2005