Barst
11th December 2007, 00:32
Weinig kijkers, maar veel invloed
BRUSSEL - Al huizen ze in hetzelfde omroepgebouw, toch is de RTBF niet de Franstalige versie van de VRT.
Wie in het Reyerscomplex de centrale gang oversteekt, komt in een andere wereld terecht. Niet alleen de bedrijfscultuur is heel verschillend, ook de kijkcijfers spreken boekdelen. De impact van de Franstalige openbare omroep op de publieke opinie in Franstalig België is een stuk kleiner dan die van de VRT.
Volgens VRT-topman Dirk Wauters moet de openbare omroep zoeken naar een evenwicht tussen bereik en waardering. 'We moeten niet gaan voor het hoogste marktaandeel', zo stelde Wauters in een interview met De Standaard, 'maar we moeten er wel over waken dat we groot genoeg blijven om impact te hebben op de maatschappij'. Volgens Wauters moet een openbare omroep een marktaandeel hebben van minstens 25 à 30 procent. 'Als hij daaronder zakt, verliest hij zijn hefboomfunctie'. Op dit moment zit de VRT daar nog ver boven, met ruim 38 procent, waarvan Eén alleen bijna 30 procent haalt. Daarmee is Eén veruit de grootste Vlaamse zender.
Dat staat in schril contrast met de situatie in het zuiden van het land. Daar haalt het eerste net van de RTBF amper 15 procent. La Une is daarmee pas de derde zender in Franstalig België. De commerciële zender RTL-TVi is marktleider met zo'n 19 procent. De openbare omroep wordt er zelfs voorbijgestoken door de Franse zender TF1 die ruim 17 procent haalt. De top 20 van de kijkcijfers wordt bijna volledig ingepalmd door RTL-TVi.
In Vlaanderen haalt het Eén-journaal beduidend meer kijkers dan Het nieuws van VTM. In het zuiden zijn de rollen omgekeerd. Daar wordt het journaal van RTL-TVi veel drukker bekeken dan dat van de RTBF. Tussen beide journaals gaapt er een kloof van 200.000 kijkers.
En toch focussen we, vooral vanuit Vlaanderen, hoofdzakelijk op de RTBF. Hoewel ook RTL-TVi veel aandacht besteedt aan de huidige politieke crisis en door de macht van het getal misschien zelfs meer invloed heeft op de publieke opinie in Franstalig België. Maar kijkcijfers vertellen ook niet alles. 'De RTBF slaagt er wel nog altijd in om de toon te zetten in het publieke debat', zegt Dave Sinardet, politicoloog aan de Universiteit Antwerpen. Denk maar aan de omstreden docufictie Bye bye Belgium.
'Misschien verkijken wij ons wel te veel op de RTBF', zegt Sinardet. De reden ligt voor de hand: 'Als er vanuit Vlaanderen al eens naar een Franstalige zender gekeken wordt, dan is het naar de RTBF. En sinds de rel rond Bye bye Belgium gebeurt dat ook vaker dan vroeger.'
Sinardet wijst erop dat niet alleen Leterme 'problemen' heeft met de RTBF. Ook MR-kopstuk Didier Reynders heeft al vaak zijn ongenoegen geuit over de 'gekleurde' berichtgeving op de Franstalige publieke omroep, die volgens de liberale politicus een verlengstuk zou zijn van de PS. Sinardet stelt echter vast dat PS-voorzitter Di Rupo ook zeer kritisch aangepakt wordt door de RTBF.
Maar het is een feit dat de VRT onder Bert De Graeve een grote politieke onafhankelijkheid heeft verworven. Terwijl de RTBF toch nog altijd de veruitwendiging is van de politieke indeling in het zuiden van het land. Bovendien hebben de lokale vestigingen van de RTBF in Luik, Namen, Charleroi en Bergen nog altijd heel veel macht, zij het al veel minder dan vroeger. 'Ze zijn toch nog het spiegelbeeld van de Waalse regionale machtsbaronieën', stelt Sinardet. 'Terwijl de VRT zeer centraal geleid wordt en vanuit zijn historische missie van Vlaamse ontvoogding veel meer de spreekbuis is van heel Vlaanderen.'
Blog DS, 10-12-2007 (Leo Bonte)
BRUSSEL - Al huizen ze in hetzelfde omroepgebouw, toch is de RTBF niet de Franstalige versie van de VRT.
Wie in het Reyerscomplex de centrale gang oversteekt, komt in een andere wereld terecht. Niet alleen de bedrijfscultuur is heel verschillend, ook de kijkcijfers spreken boekdelen. De impact van de Franstalige openbare omroep op de publieke opinie in Franstalig België is een stuk kleiner dan die van de VRT.
Volgens VRT-topman Dirk Wauters moet de openbare omroep zoeken naar een evenwicht tussen bereik en waardering. 'We moeten niet gaan voor het hoogste marktaandeel', zo stelde Wauters in een interview met De Standaard, 'maar we moeten er wel over waken dat we groot genoeg blijven om impact te hebben op de maatschappij'. Volgens Wauters moet een openbare omroep een marktaandeel hebben van minstens 25 à 30 procent. 'Als hij daaronder zakt, verliest hij zijn hefboomfunctie'. Op dit moment zit de VRT daar nog ver boven, met ruim 38 procent, waarvan Eén alleen bijna 30 procent haalt. Daarmee is Eén veruit de grootste Vlaamse zender.
Dat staat in schril contrast met de situatie in het zuiden van het land. Daar haalt het eerste net van de RTBF amper 15 procent. La Une is daarmee pas de derde zender in Franstalig België. De commerciële zender RTL-TVi is marktleider met zo'n 19 procent. De openbare omroep wordt er zelfs voorbijgestoken door de Franse zender TF1 die ruim 17 procent haalt. De top 20 van de kijkcijfers wordt bijna volledig ingepalmd door RTL-TVi.
In Vlaanderen haalt het Eén-journaal beduidend meer kijkers dan Het nieuws van VTM. In het zuiden zijn de rollen omgekeerd. Daar wordt het journaal van RTL-TVi veel drukker bekeken dan dat van de RTBF. Tussen beide journaals gaapt er een kloof van 200.000 kijkers.
En toch focussen we, vooral vanuit Vlaanderen, hoofdzakelijk op de RTBF. Hoewel ook RTL-TVi veel aandacht besteedt aan de huidige politieke crisis en door de macht van het getal misschien zelfs meer invloed heeft op de publieke opinie in Franstalig België. Maar kijkcijfers vertellen ook niet alles. 'De RTBF slaagt er wel nog altijd in om de toon te zetten in het publieke debat', zegt Dave Sinardet, politicoloog aan de Universiteit Antwerpen. Denk maar aan de omstreden docufictie Bye bye Belgium.
'Misschien verkijken wij ons wel te veel op de RTBF', zegt Sinardet. De reden ligt voor de hand: 'Als er vanuit Vlaanderen al eens naar een Franstalige zender gekeken wordt, dan is het naar de RTBF. En sinds de rel rond Bye bye Belgium gebeurt dat ook vaker dan vroeger.'
Sinardet wijst erop dat niet alleen Leterme 'problemen' heeft met de RTBF. Ook MR-kopstuk Didier Reynders heeft al vaak zijn ongenoegen geuit over de 'gekleurde' berichtgeving op de Franstalige publieke omroep, die volgens de liberale politicus een verlengstuk zou zijn van de PS. Sinardet stelt echter vast dat PS-voorzitter Di Rupo ook zeer kritisch aangepakt wordt door de RTBF.
Maar het is een feit dat de VRT onder Bert De Graeve een grote politieke onafhankelijkheid heeft verworven. Terwijl de RTBF toch nog altijd de veruitwendiging is van de politieke indeling in het zuiden van het land. Bovendien hebben de lokale vestigingen van de RTBF in Luik, Namen, Charleroi en Bergen nog altijd heel veel macht, zij het al veel minder dan vroeger. 'Ze zijn toch nog het spiegelbeeld van de Waalse regionale machtsbaronieën', stelt Sinardet. 'Terwijl de VRT zeer centraal geleid wordt en vanuit zijn historische missie van Vlaamse ontvoogding veel meer de spreekbuis is van heel Vlaanderen.'
Blog DS, 10-12-2007 (Leo Bonte)