Barst
25th October 2007, 18:23
Babyboomer heeft pensioenspaarpot van half miljoen euro nodig
BRUSSEL - Wie zonder zorgen met pensioen wil gaan, moet dertig jaar lang 900euro per maand sparen.
Sparen en beleggen zijn duidelijk investeringen waarbij de tijd in je voordeel speelt ('De fabel van de schildpad en de haas'). Hoe vroeger je ermee begint, hoe verder je komt. Of anders: hoe vroeger je begint, hoe minder moeite je moet doen voor eenzelfde resultaat.
Met dat besef in het achterhoofd kan elk jong gezin zelf aan het rekenen gaan. Hoeveel geven we nu maandelijks uit? Hoe lang willen we werken? Hoeveel pensioenrechten hebben we tegen dan opgebouwd? Draag ik (individueel of langs het bedrijf) bij voor een extralegaal pensioen? Is onze hypotheeklening tegen dan afgelost? Staan de kinderen op eigen benen? Wordt onze oudere dag er een van veel reizen of van rustig thuisblijven en lezen? Hoeveel zullen we bijgevolg maandelijks willen uitgeven?
Als je een antwoord hebt op al die vragen, weet je hoeveel je maandelijks wilt uitgeven en hoeveel pensioengeld daar tegenover zal staan. Corrigeer beide bedragen voor de inflatie die je verwacht en stel vast hoeveel je maandelijks te kort komt om te leven zoals je het van plan bent. Dan moet je nog even bepalen hoe oud je denkt te worden en je kunt beginnen sparen.
Maar onderschat de inspanning vooral niet. De econoom Ivan Van de Cloot van ING België rekende voor dat iemand die dertig jaar lang 12procent van zijn inkomen opzijzet en daarbij een rendement haalt van 4procent, vanaf zijn 65ste gedurende 15jaar over het equivalent van 70procent van zijn laatste loon kan beschikken.
Dat je niet ouder wordt dan 80 lijkt ons een pessimistische veronderstelling, als je weet dat de gemiddelde leeftijd van een man nu al bijna 82jaar is en jaarlijks nog met 2 tot 3maanden toeneemt. 4procent rendement is misschien aan de conservatieve kant, maar je kunt maar beter voorzichtig zijn. Ervan uitgaan dat je gegarandeerd tot je 65ste aan de slag blijft, is dan weer optimistisch.
Ondanks die nogal pessimistische veronderstelling moet je vanaf je 35ste maand na maand 12procent van je inkomen opzijzetten. Verdien je op dat ogenblik 1.700 euro netto, dan moet er maandelijks ruim 200euro opzij. Is je loon tegen je zestigste opgelopen tot 2.500 euro, dan klimt de maandelijkse spaarinspanning naar 300euro. Geen onaanzienlijke inspanning voor een minimaal resultaat.
Laten we zelf even aan het rekenen gaan, maar er daarbij dan weer wat optimistisch van uitgaan dat je na je pensionering nog 35jaar leeft. En dat je als rasechte verwende babyboomer samen met je partner dik 3.000 euro per maand wilt kunnen uitgeven -herinner je de ettelijke citytrips en minstens één stevige reis per jaar, flink wat restaurantbezoekjes en verder geen worst met bloemkool, om van die twee auto's maar te zwijgen. Dan moet je om zeker te spelen ten minste over een half miljoen euro spaargeld beschikken, in koopkracht van nu.
Hoe komen we aan dat bedrag? We vertrekken van de wettelijke pensioenen van beide partners. We gaan ervan uit dat ze allebei een gemiddeld pensioen hebben. De man bijna 1.200 euro, de vrouw 540 euro. Samen 1.740 euro. Dat bedrag is statistisch, indien ze voordien een modaal inkomen hadden, 30procent van hun laatste brutoloon. Samen hadden ze voordien dus bijna 6.000 euro bruto, of ongeveer 3.900 euro netto.
Meestal wordt ervan uitgegaan dat je ruim 80procent van je laatste beroepsinkomen nodig hebt om de levensstandaard van vóór je pensionering te behouden. Waarom 80procent? Omdat de meeste mensen tijdens de laatste jaren vóór de pensionering wat meer kunnen sparen. De kinderen zijn het huis uit of alleszins financieel niet meer ten laste. Die extra spaarinspanning bedraagt gemiddeld zo'n 20procent van het inkomen en ze valt weg als je met pensioen gaat.
Goed tachtig procent van 3.900 euro is bijna 3.200 euro. Daartegenover staat een brutopensioen van 1.740 euro, waarop je allicht een kleine 100 euro belastingen betaalt. We gaan er gemakkelijkheidshalve van uit dat je 1.650 euro netto in het handje krijgt. Om comfortabel te kunnen leven moet onze babyboomer dus maandelijks 1.450 euro uit zijn spaarpot putten.
Die spaarpot wordt voorzichtig belegd, want het is niet op je zeventigste dat je plots wilt vaststellen dat een beurscrash met 30procent van je kapitaal aan de haal is gegaan. We kijken even naar de rente die je nu kunt krijgen op obligaties, kasbons, spaarboekjes... Drieëneenhalf procent netto, laten we daarvan uitgaan.
Maar de komende jaren vreet de inflatie ook aan je kapitaal. In theorie moet de Europese Centrale Bank ervoor zorgen dat de prijzen jaarlijks met niet meer dan gemiddeld 2procent stijgen, maar in de praktijk is het al bijna elk jaar meer geweest. We gaan dus maar uit van 2,25 procent. Reëel brengt je pensioenspaarpot dus nog 1,25 procent per jaar op.
Als we al die cijfers in onze rekenmachine stoppen, dan blijken we een kapitaal van net geen 500.000 euro nodig te hebben om die levensstijl te kunnen aanhouden. Ben je tevreden met 1.000 euro per maand, dan volstaat 340.000 euro. Heb je niet meer nodig dan 750 euro extra, dan volstaat 255.000 euro. Wil je daarentegen 2.000 euro extra kunnen besteden, dan heb je 680.000 euro nodig.
Ben je optimistischer en verwacht je een reëel rendement van 2procent tijdens de komende 35jaar, dan volstaat een kleine 440.000 euro om maandelijks 1.450 euro uit je spaarpot te kunnen putten. Ben je integendeel pessimistischer en denk je dat 0,75procent reëel rendement al aardig zal zijn, dan heb je 535.000 euro spaargeld nodig.
Hoeveel moet je dan wel maandelijks opzijzetten om 500.000 euro koopkracht (dus na aftrek van inflatie) bijeen te krijgen? Als we ervan uitgaan dat je tijdens je actieve loopbaan iets agressiever met je spaargeld omgaat, en zo een gemiddeld rendement haalt van 5procent netto bij 2,25procent inflatie, dan moet je gedurende 30jaar maandelijks 900euro sparen. Hoewel daarin ook pensioensparen, groep- en levensverzekeringen meetellen, is dat voor de meeste gezinnen duidelijk te hoog gegrepen. (lc)
DS, 25-10-2007
BRUSSEL - Wie zonder zorgen met pensioen wil gaan, moet dertig jaar lang 900euro per maand sparen.
Sparen en beleggen zijn duidelijk investeringen waarbij de tijd in je voordeel speelt ('De fabel van de schildpad en de haas'). Hoe vroeger je ermee begint, hoe verder je komt. Of anders: hoe vroeger je begint, hoe minder moeite je moet doen voor eenzelfde resultaat.
Met dat besef in het achterhoofd kan elk jong gezin zelf aan het rekenen gaan. Hoeveel geven we nu maandelijks uit? Hoe lang willen we werken? Hoeveel pensioenrechten hebben we tegen dan opgebouwd? Draag ik (individueel of langs het bedrijf) bij voor een extralegaal pensioen? Is onze hypotheeklening tegen dan afgelost? Staan de kinderen op eigen benen? Wordt onze oudere dag er een van veel reizen of van rustig thuisblijven en lezen? Hoeveel zullen we bijgevolg maandelijks willen uitgeven?
Als je een antwoord hebt op al die vragen, weet je hoeveel je maandelijks wilt uitgeven en hoeveel pensioengeld daar tegenover zal staan. Corrigeer beide bedragen voor de inflatie die je verwacht en stel vast hoeveel je maandelijks te kort komt om te leven zoals je het van plan bent. Dan moet je nog even bepalen hoe oud je denkt te worden en je kunt beginnen sparen.
Maar onderschat de inspanning vooral niet. De econoom Ivan Van de Cloot van ING België rekende voor dat iemand die dertig jaar lang 12procent van zijn inkomen opzijzet en daarbij een rendement haalt van 4procent, vanaf zijn 65ste gedurende 15jaar over het equivalent van 70procent van zijn laatste loon kan beschikken.
Dat je niet ouder wordt dan 80 lijkt ons een pessimistische veronderstelling, als je weet dat de gemiddelde leeftijd van een man nu al bijna 82jaar is en jaarlijks nog met 2 tot 3maanden toeneemt. 4procent rendement is misschien aan de conservatieve kant, maar je kunt maar beter voorzichtig zijn. Ervan uitgaan dat je gegarandeerd tot je 65ste aan de slag blijft, is dan weer optimistisch.
Ondanks die nogal pessimistische veronderstelling moet je vanaf je 35ste maand na maand 12procent van je inkomen opzijzetten. Verdien je op dat ogenblik 1.700 euro netto, dan moet er maandelijks ruim 200euro opzij. Is je loon tegen je zestigste opgelopen tot 2.500 euro, dan klimt de maandelijkse spaarinspanning naar 300euro. Geen onaanzienlijke inspanning voor een minimaal resultaat.
Laten we zelf even aan het rekenen gaan, maar er daarbij dan weer wat optimistisch van uitgaan dat je na je pensionering nog 35jaar leeft. En dat je als rasechte verwende babyboomer samen met je partner dik 3.000 euro per maand wilt kunnen uitgeven -herinner je de ettelijke citytrips en minstens één stevige reis per jaar, flink wat restaurantbezoekjes en verder geen worst met bloemkool, om van die twee auto's maar te zwijgen. Dan moet je om zeker te spelen ten minste over een half miljoen euro spaargeld beschikken, in koopkracht van nu.
Hoe komen we aan dat bedrag? We vertrekken van de wettelijke pensioenen van beide partners. We gaan ervan uit dat ze allebei een gemiddeld pensioen hebben. De man bijna 1.200 euro, de vrouw 540 euro. Samen 1.740 euro. Dat bedrag is statistisch, indien ze voordien een modaal inkomen hadden, 30procent van hun laatste brutoloon. Samen hadden ze voordien dus bijna 6.000 euro bruto, of ongeveer 3.900 euro netto.
Meestal wordt ervan uitgegaan dat je ruim 80procent van je laatste beroepsinkomen nodig hebt om de levensstandaard van vóór je pensionering te behouden. Waarom 80procent? Omdat de meeste mensen tijdens de laatste jaren vóór de pensionering wat meer kunnen sparen. De kinderen zijn het huis uit of alleszins financieel niet meer ten laste. Die extra spaarinspanning bedraagt gemiddeld zo'n 20procent van het inkomen en ze valt weg als je met pensioen gaat.
Goed tachtig procent van 3.900 euro is bijna 3.200 euro. Daartegenover staat een brutopensioen van 1.740 euro, waarop je allicht een kleine 100 euro belastingen betaalt. We gaan er gemakkelijkheidshalve van uit dat je 1.650 euro netto in het handje krijgt. Om comfortabel te kunnen leven moet onze babyboomer dus maandelijks 1.450 euro uit zijn spaarpot putten.
Die spaarpot wordt voorzichtig belegd, want het is niet op je zeventigste dat je plots wilt vaststellen dat een beurscrash met 30procent van je kapitaal aan de haal is gegaan. We kijken even naar de rente die je nu kunt krijgen op obligaties, kasbons, spaarboekjes... Drieëneenhalf procent netto, laten we daarvan uitgaan.
Maar de komende jaren vreet de inflatie ook aan je kapitaal. In theorie moet de Europese Centrale Bank ervoor zorgen dat de prijzen jaarlijks met niet meer dan gemiddeld 2procent stijgen, maar in de praktijk is het al bijna elk jaar meer geweest. We gaan dus maar uit van 2,25 procent. Reëel brengt je pensioenspaarpot dus nog 1,25 procent per jaar op.
Als we al die cijfers in onze rekenmachine stoppen, dan blijken we een kapitaal van net geen 500.000 euro nodig te hebben om die levensstijl te kunnen aanhouden. Ben je tevreden met 1.000 euro per maand, dan volstaat 340.000 euro. Heb je niet meer nodig dan 750 euro extra, dan volstaat 255.000 euro. Wil je daarentegen 2.000 euro extra kunnen besteden, dan heb je 680.000 euro nodig.
Ben je optimistischer en verwacht je een reëel rendement van 2procent tijdens de komende 35jaar, dan volstaat een kleine 440.000 euro om maandelijks 1.450 euro uit je spaarpot te kunnen putten. Ben je integendeel pessimistischer en denk je dat 0,75procent reëel rendement al aardig zal zijn, dan heb je 535.000 euro spaargeld nodig.
Hoeveel moet je dan wel maandelijks opzijzetten om 500.000 euro koopkracht (dus na aftrek van inflatie) bijeen te krijgen? Als we ervan uitgaan dat je tijdens je actieve loopbaan iets agressiever met je spaargeld omgaat, en zo een gemiddeld rendement haalt van 5procent netto bij 2,25procent inflatie, dan moet je gedurende 30jaar maandelijks 900euro sparen. Hoewel daarin ook pensioensparen, groep- en levensverzekeringen meetellen, is dat voor de meeste gezinnen duidelijk te hoog gegrepen. (lc)
DS, 25-10-2007