Steven Willemsens
23rd October 2007, 12:06
Eén van dé belangrijke thema's bij de komende presidentiële verkiezingen zal de gezondheidszorg zijn. Kandidaten zullen met goede plannen op de proppen moeten komen want er zal met regelmaat gevraagd worden om een oplossing voor het Amerikaanse probleem. Want dat is het in de rijke Verenigde Staten: een groot probleem. Er heerst wanorde en een gebrek aan efficiëntie en 16 procent van de bevolking is niet eens verzekerd.
In de VS is een ziektekostenverzekering geen recht, maar een voorrecht. Schandalig natuurlijk, dat één van de rijkste landen ter wereld niet eens in staat is zijn gehele bevolking een goede en betaalbare gezondheidszorg te garanderen. Zij die geld hebben, hebben niets te klagen. Maar de 47 miljoen Amerikanen die de gemiddeld 7000 dollar per jaar niet kunnen opbrengen leven in constante angst ziek te worden of een ongeluk te krijgen omdat ze niet verzekerd zijn.Hoge medische kosten storten vele in een faillissement. Dana Christensen uit Californië leeft al jaren op een woonboot om de schuld van een half miljoen dollar af te kunnen betalen, nadat wijlen haar echtgenoot een chemotherapie had ondergaan. Het wordt werkelijk tijd voor gigantische hervormingen.
Natuurlijk is dit niet een recent probleem. Al in de jaren '30 van de 20e eeuw werden er pogingen gedaan om een feraal georganiseerde gezondheidszorg te creëren. President Roosevelt pleitte destijds al voor een nationale gezondheidszorg en ook zijn opvolger Truman zette de zaak op de agenda. Conservatieve volksvertegenwoordigers werkten echter tegen en ook artsen en verzekeringsmaatschappijen schopten tegen de krib. Gelukkig werd men later allemaal wat progressiever. In de jaren '60 kwam President Johnson met zijn Medicare: een garantie van behoorlijke gezondheidszorg voor 65-plussers en uitkeringsgerechtigden. Tweederde van de bevolking zou met deze programma's goed verzekerd worden en men vertrouwde erop dat dit spoedig uitgebreid zou worden tot een federaal georganiseerde gezondheidszorg.
Helaas werden deze dromen ook nooit gerealiseerd. De jaren '70 bracht een nieuwe stroom conservatieven aan de macht en het systeem werd almaar duurder: het aantal onverzekerden nam alleen maar toe. Een nieuwe poging ondernam President Clinton, in 1993. Zijn vrouw, de huidige presidentskandidate Hillary Clinton, kwam aan het hoofd van een commissie die een nieuw stelsel moest bedenken. Dat hadden ze beter niet kunnen doen: er kwam een plan dat jammerlijk faalde, vooral ook door tegenwerking van de Republikeinen en opnieuw de medische sector. Clinton's plan werd afgeschilderd als socialistische bemoeizucht en de Democraten verloren in 1994 hun meerderheden in het Huis en de Senaat, meerderheden die pas eind 2006 weer werden veroverd. Er kwam een gigantische propaganda tegen de first lady, Healthcare werd HillaryCare. Bill Clinton was even iets minder populair - we kunnen eruit opmaken dat hervorming van de gezondheidszorg dus ook een politieke risicofactor van belang is.
Erg electoraal aantrekkelijk is het dus niet om uitkomst te bieden aan een plan tot hervorming. Veel Amerikanen zullen erdoor gered worden, maar de tegenstand is ook gigantisch. Net als in de jaren '30 en in de jaren '70 zullen medici en conservatieve Republikeinen opstaan en het plan neerhalen. Grote verzekeraars die ruim verdienen aan het huidige stelstel doneren veel geld aan de Republikeinse kandidaten. Voor deze kandidaten nét iets teveel geld om niets te veranderen aan het falende huidige beleid.
De problemen nemen alleen maar toe. Diverse staten komen al met een eigen plan en een ruime meerderheid van de Amerikanen is voor een federaal systeem, een uitbreiding van het Medicare van veertig jaar geleden. Maar, zegt diezelfde meerderheid, we willen zeker niet meer gaan betalen of bepaalde vrijheden kwijtraken. Een nieuwe gezondheidszorg is noodzakelijk. Maar ook gecompliceerd en politiek levensgevaarlijk.
Vermeulen Perry
Voor dit artikel heb ik gebruik gemaakt van internetbronnen en publicaties van Maarten van Rossem en Charles Groenhuijsen.
Bron : http://www.verkiezingenusa.nl/gezondheidszorg.html
In de VS is een ziektekostenverzekering geen recht, maar een voorrecht. Schandalig natuurlijk, dat één van de rijkste landen ter wereld niet eens in staat is zijn gehele bevolking een goede en betaalbare gezondheidszorg te garanderen. Zij die geld hebben, hebben niets te klagen. Maar de 47 miljoen Amerikanen die de gemiddeld 7000 dollar per jaar niet kunnen opbrengen leven in constante angst ziek te worden of een ongeluk te krijgen omdat ze niet verzekerd zijn.Hoge medische kosten storten vele in een faillissement. Dana Christensen uit Californië leeft al jaren op een woonboot om de schuld van een half miljoen dollar af te kunnen betalen, nadat wijlen haar echtgenoot een chemotherapie had ondergaan. Het wordt werkelijk tijd voor gigantische hervormingen.
Natuurlijk is dit niet een recent probleem. Al in de jaren '30 van de 20e eeuw werden er pogingen gedaan om een feraal georganiseerde gezondheidszorg te creëren. President Roosevelt pleitte destijds al voor een nationale gezondheidszorg en ook zijn opvolger Truman zette de zaak op de agenda. Conservatieve volksvertegenwoordigers werkten echter tegen en ook artsen en verzekeringsmaatschappijen schopten tegen de krib. Gelukkig werd men later allemaal wat progressiever. In de jaren '60 kwam President Johnson met zijn Medicare: een garantie van behoorlijke gezondheidszorg voor 65-plussers en uitkeringsgerechtigden. Tweederde van de bevolking zou met deze programma's goed verzekerd worden en men vertrouwde erop dat dit spoedig uitgebreid zou worden tot een federaal georganiseerde gezondheidszorg.
Helaas werden deze dromen ook nooit gerealiseerd. De jaren '70 bracht een nieuwe stroom conservatieven aan de macht en het systeem werd almaar duurder: het aantal onverzekerden nam alleen maar toe. Een nieuwe poging ondernam President Clinton, in 1993. Zijn vrouw, de huidige presidentskandidate Hillary Clinton, kwam aan het hoofd van een commissie die een nieuw stelsel moest bedenken. Dat hadden ze beter niet kunnen doen: er kwam een plan dat jammerlijk faalde, vooral ook door tegenwerking van de Republikeinen en opnieuw de medische sector. Clinton's plan werd afgeschilderd als socialistische bemoeizucht en de Democraten verloren in 1994 hun meerderheden in het Huis en de Senaat, meerderheden die pas eind 2006 weer werden veroverd. Er kwam een gigantische propaganda tegen de first lady, Healthcare werd HillaryCare. Bill Clinton was even iets minder populair - we kunnen eruit opmaken dat hervorming van de gezondheidszorg dus ook een politieke risicofactor van belang is.
Erg electoraal aantrekkelijk is het dus niet om uitkomst te bieden aan een plan tot hervorming. Veel Amerikanen zullen erdoor gered worden, maar de tegenstand is ook gigantisch. Net als in de jaren '30 en in de jaren '70 zullen medici en conservatieve Republikeinen opstaan en het plan neerhalen. Grote verzekeraars die ruim verdienen aan het huidige stelstel doneren veel geld aan de Republikeinse kandidaten. Voor deze kandidaten nét iets teveel geld om niets te veranderen aan het falende huidige beleid.
De problemen nemen alleen maar toe. Diverse staten komen al met een eigen plan en een ruime meerderheid van de Amerikanen is voor een federaal systeem, een uitbreiding van het Medicare van veertig jaar geleden. Maar, zegt diezelfde meerderheid, we willen zeker niet meer gaan betalen of bepaalde vrijheden kwijtraken. Een nieuwe gezondheidszorg is noodzakelijk. Maar ook gecompliceerd en politiek levensgevaarlijk.
Vermeulen Perry
Voor dit artikel heb ik gebruik gemaakt van internetbronnen en publicaties van Maarten van Rossem en Charles Groenhuijsen.
Bron : http://www.verkiezingenusa.nl/gezondheidszorg.html