Instellingen functioneren

[Barst]

Instellingen functioneren


Het land kan gerust zijn. De instellingen functioneren. Dat zei toch aftredend premier Guy Verhofstadt nadat hij deze week een ziekenhuisbezoekje had gebracht aan onze vorst. Weest allen blij en gerust: Albert II herstelt snel van de succesvolle operatie. Hij zit alweer rechtop en stapt zelfs met een looprekje. De nieuwbakken Vlaamse minister-president Kris Peeters heeft in de beslotenheid van de ziekenkamer zijn eed mogen afleggen.


De instellingen functioneren dus. Dat hebben we deze week mogen aanschouwen.

Om te beginnen op Vlaams niveau. Daar vond - wegens groot succes - een herhaling plaats van de vaudeville die we vier jaar geleden hebben mogen aanschouwen. Twee ministers, onder wie de Vlaamse minister-president, houden er halverwege hun mandaat mee op, in de hoop straks op het federale niveau een rol te mogen spelen.

Ze worden natuurlijk wel vervangen. De nieuwe minister-president van Vlaanderen is een man die niet in het Vlaamse, maar enkele weken geleden wél in het federale parlement is verkozen. Zijn partijgenoot Pieter De Crem mocht donderdagavond op Terzake dan nog wel staalhard beweren dat hij vindt dat iedere politicus het laatste mandaat moet opnemen waarvoor hij verkozen is, voor de nieuwe minister-president van Vlaanderen geldt dat dus niet.

Er komen ook twee nieuwe ministers in de Vlaamse regering. Werd er gezocht naar de best mogelijke bestuurders? Zeker in het geval van het niet erg overtuigend Vlaams parlementslid Hilde Crevits, die plots gebombardeerd werd tot een 'dossiervreetster', leek het vooral belangrijk dat ze een jonge vrouw is die van ACW-strekking is en uit West-Vlaanderen komt.

Bijna onvermeld in Vlaanderen hebben de voorbije week ook in Franstalig België de instellingen goed gefunctioneerd. Daar namen vijf gewestministers - onder wie de ministers-presidenten Elio Di Rupo van het Waals Gewest en Marie Arena van de Franse Gemeenschap - ontslag uit hun functies. Donderdag legden ze hun eed af in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Om daar ook onmiddellijk ontslag te nemen. En maandag mogen Elio Di Rupo en Marie Arena naar onze vorst-in-pyjama om er opnieuw hun eed als minister-president af te leggen.

Intussen rijdt de federale informateur Didier Reynders, een man die acht jaar lang aan het hoofd stond van het rampzalig functionerende ministerie van Financiën, een lange en nogal nutteloze ereronde waarbij hij intussen God en klein Pierke heeft ontmoet. Het blijft wachten op de formateur die doet wat we verwachten: snel een goede bestuursploeg samenstellen rond een goed regeerakkoord.

Laten we dus met gerust gemoed op vakantie vertrekken: de voorbije week heeft getoond dat de staat in goede handen is en dat de instellingen functioneren.

Peter Vandermeersch


DS, 30-06-2007

[Barst]

De instellingen werken (bis)


We hadden het in deze rubriek vorige week al, samen met premier Verhofstadt, met genoegen vastgesteld: de instellingen van ons land werken. Regionale ministers trekken naar het federale, de Vlaamse minister-president gaat geen zitting hebben in het parlement waar hij verkozen wordt, vijf Franstalige regionale ministers - onder wie Elio di Rupo en Marie Arena - nemen ontslag en worden binnen de vijf dagen weer ingezworen.


Gisteren bleek dat de instellingen inderdaad blijven functioneren. Om te beginnen besliste de Senaat, die vorige week al besloten had om de Lijst Dedecker geen gemeenschapssenator toe te kennen, dat diezelfde lijst geen recht heeft op een gecoöpteerde senator. Is de eerste beslissing nog verdedigbaar, dan is dat niet het geval met de tweede. Volgens de geest van de grondwet had de lijst van de dwarse Dedecker recht op een gecoöpteerde senator. Men mag voor of tegen de man zijn, hier wordt een loopje genomen met de grondwet.

Terwijl de Senaat volop bezig was aan de operatie Dedecker, speelde zich in de Kamer een al even triest schouwspel af. Daar willen de Franstalige partijen verhinderen dat het Vlaams Belang - tot nader order toch ook democratisch verkozen - zitting zou hebben in het vast bureau en de quaestuur, de organen die de Kamer besturen. Na heel wat gegoochel achter de schermen kwam CD&V aanvankelijk op de proppen met een onwaarschijnlijk voorstel waardoor het Belang én de SP.A uit het vast bureau van de Kamer zouden worden gehouden. Maar gisteren raakten de partijen het over geen enkel voorstel meer eens.

Een maand na de verkiezingen is er bijgevolg nog geen bestuur van de Kamer van Volksvertegenwoordigers en kon de zitting, voor de tweede week op rij, niet plaatsvinden. Het parlement ligt er verlamd bij. Er zijn geen commissievergaderingen. De democratie hinkt verder.

Kan dat alles volgens de letter van het reglement? Ja. Dat vraagt dat er uiterlijk volgende week een oplossing is. Beantwoordt dit aan de regels van het zo voorgespiegelde 'goed bestuur'? Neen. Want de leden van de Kamer, die nog enkele weken geleden naar onze stem hengelden en die voor hun verheven taak niet slecht worden vergoed, missen hun start. Ze sukkelen al ruziënd de vakantie in en zetten zichzelf, in elk geval tijdelijk, buitenspel.

Voor de nieuw te vormen meerderheid is het zonder meer een veeg teken dat er over een relatief klein dossier als de samenstelling van het bureau van de Kamer geen eensgezindheid kan worden bereikt. Voor de Vlaamse partijen is het een al even veeg teken dat ze zo gemakkelijk door de knieën gaan voor de Franstalige PS.

Het hele dossier toont in elk geval hoe groot het onderlinge wantrouwen is. En hoe zwaar de taak wordt van de bemiddelaar, en straks van de formateur.

Peter Vandermeersch


DS, 06-07-2007