Barst
15th April 2005, 12:17
Nike zet alle toeleveranciers op internet
BRUSSEL - Drie muisklikken en daar is-ie: de lijst van 704 toeleveranciers aan sportfabrikant Nike (www.nikeresponsibility.com/reports). Naam en adres staan erbij. Nog net geen telefoonnummer - dan kon iedereen zelf even bellen om te vragen of er écht geen kinderen aan het werk worden gezet.
Want dat is natuurlijk de bedoeling van de lijst: transparantie creëren over de arbeidsomstandigheden van de arbeiders in de derde wereld. Daar liggen verreweg de meeste fabrieken die voor Nike werken. Meer dan de helft ligt in Azië, met China (124 fabrieken) op kop. Maar - verrassend - ook fabrieken in West-Europa blijken toeleveranciers voor Nike. Zelfs België is in de lijst vertegenwoordigd: Jules Clarysse uit Pittem is de enige Nike-leverancier uit ons land.
Hoewel Nike zelf zegt niet te weten wat de publicatie van de lijst allemaal zal losmaken, motiveert de sportkledingmaker zijn beslissing wel grondig. Drie redenen deden het bedrijf tot de publicatie besluiten, zo luidt het in de toelichting. Eén: grotere transparantie maakt het makkelijker om fabrieken te identificeren die geen loopje nemen met de arbeidsomstandigheden. Concurrenten van Nike kunnen immers ook hun voordeel doen met de lijst. Twee: toeleveranciers die in orde zijn, kunnen de lijst gebruiken om zich bij andere afnemers aan te prijzen. Drie: het bespreekbaar maken van minimumnormen, zodat ,,verantwoordelijkheid en concurrentie hand in hand gaan''.
De lijst wordt tegelijkertijd gepubliceerd met het jaarlijkse rapport over bedrijfsverantwoordelijkheid ( corporate responsibility ). Dat gebeurde gisteren op een congres van Ceres, een coalitie van investeringsfondsen, milieu-organisaties en belangengroepen die het bedrijfsleven tot meer ethiek wil aansporen. De totstandkoming van het rapport werd begeleid door een comité dat voorgezeten werd door een Ceres-bestuurder.
In een samenvatting van het 108 pagina's dikke rapport valt te lezen dat, ondanks alle inspanningen om de arbeidsomstandigheden te verbeteren, nog niet alles in orde is.
Ongeveer een kwart van de toeleveranciers paste de Nike-normen nog niet naar behoren toe. Vier kwesties duiken telkens weer op: overuren, vakbondsvrijheid, lonen en intimidatie. Nike blijft daaraan werken, belooft topman Phil Knight. Positief is dan weer dat kinderarbeid nauwelijks nog voorkomt. Nike hanteert een leeftijdsgrens van 18 jaar voor de schoenfabrieken en 16 jaar voor de kledingateliers. Bij een doorlichting van 569 fabrieken zouden er vijf overtredingen zijn vastgesteld.
15/04/2005 (rmg)
©Copyright De Standaard
BRUSSEL - Drie muisklikken en daar is-ie: de lijst van 704 toeleveranciers aan sportfabrikant Nike (www.nikeresponsibility.com/reports). Naam en adres staan erbij. Nog net geen telefoonnummer - dan kon iedereen zelf even bellen om te vragen of er écht geen kinderen aan het werk worden gezet.
Want dat is natuurlijk de bedoeling van de lijst: transparantie creëren over de arbeidsomstandigheden van de arbeiders in de derde wereld. Daar liggen verreweg de meeste fabrieken die voor Nike werken. Meer dan de helft ligt in Azië, met China (124 fabrieken) op kop. Maar - verrassend - ook fabrieken in West-Europa blijken toeleveranciers voor Nike. Zelfs België is in de lijst vertegenwoordigd: Jules Clarysse uit Pittem is de enige Nike-leverancier uit ons land.
Hoewel Nike zelf zegt niet te weten wat de publicatie van de lijst allemaal zal losmaken, motiveert de sportkledingmaker zijn beslissing wel grondig. Drie redenen deden het bedrijf tot de publicatie besluiten, zo luidt het in de toelichting. Eén: grotere transparantie maakt het makkelijker om fabrieken te identificeren die geen loopje nemen met de arbeidsomstandigheden. Concurrenten van Nike kunnen immers ook hun voordeel doen met de lijst. Twee: toeleveranciers die in orde zijn, kunnen de lijst gebruiken om zich bij andere afnemers aan te prijzen. Drie: het bespreekbaar maken van minimumnormen, zodat ,,verantwoordelijkheid en concurrentie hand in hand gaan''.
De lijst wordt tegelijkertijd gepubliceerd met het jaarlijkse rapport over bedrijfsverantwoordelijkheid ( corporate responsibility ). Dat gebeurde gisteren op een congres van Ceres, een coalitie van investeringsfondsen, milieu-organisaties en belangengroepen die het bedrijfsleven tot meer ethiek wil aansporen. De totstandkoming van het rapport werd begeleid door een comité dat voorgezeten werd door een Ceres-bestuurder.
In een samenvatting van het 108 pagina's dikke rapport valt te lezen dat, ondanks alle inspanningen om de arbeidsomstandigheden te verbeteren, nog niet alles in orde is.
Ongeveer een kwart van de toeleveranciers paste de Nike-normen nog niet naar behoren toe. Vier kwesties duiken telkens weer op: overuren, vakbondsvrijheid, lonen en intimidatie. Nike blijft daaraan werken, belooft topman Phil Knight. Positief is dan weer dat kinderarbeid nauwelijks nog voorkomt. Nike hanteert een leeftijdsgrens van 18 jaar voor de schoenfabrieken en 16 jaar voor de kledingateliers. Bij een doorlichting van 569 fabrieken zouden er vijf overtredingen zijn vastgesteld.
15/04/2005 (rmg)
©Copyright De Standaard