Barst
20th March 2007, 23:09
Italië in actie tegen mobieltjes in de klas
Mobieltjes zijn uitgegroeid tot een heuse plaag op scholen. De Italiaanse regering wil dat ze tijdens de lessen worden uitgezet. Zinloos, vindt Titiano, „we gehoorzamen toch niet.”
Minister Giuseppe Fioroni van Onderwijs wil het niet meer horen op school. Vanaf deze week moeten alle telefoontjes in de klas uit. Geen gebel, geen ge-sms, en geen video of foto-opnames. Te veel kinderen misbruiken hun mobieltjes in de klas. Ze maken er herrie mee, ze filmen elkaar en zetten de resultaten op internet. Het leidt te veel af, vindt de minister.
Overal in Europa buigen wetgevers zich over dit fenomeen. Maar Italië is een van de eerste landen waar de minister nu van bovenaf de regels aanscherpt via het leerlingenstatuut.
Helemaal verwonderlijk is dat niet. Er is geen land in Europa waar het mobieltje wijder is verbreid. De 58 miljoen Italianen hebben er meer dan 60 miljoen in gebruik. Het begint al jong. Vijftien procent van de 8- en 9-jarigen heeft een mobieltje. Bijna de helft van de 10- en 11-jarigen en al driekwart van de 12- en 13-jarigen.
Titiano heeft zijn telefoontje nu een jaar. Zijn 11-jarige vriendje Federico al anderhalf jaar. Waarom? „Om mama te bellen als ik blijf eten op school”, zegt Federico.
Moeder Irene Ungaro die drie zonen heeft, bevestigt dat ze om dit soort praktische redenen een mobieltje aan de twee oudsten heeft gegeven. Ze sms’t haar oudste als die in de klas zit. „Het ging vorig jaar niet goed op school met Carlo. Nu sms’t hij me direct als hij een voldoende heeft gehaald.”
Het gebruik van de telefoontjes kan ook veel minder onschuldig zijn, zo bleek enkele maanden geleden. Jongens in Turijn hadden op school video-opnames gemaakt van het aftuigen van een gehandicapte klasgenoot. Die beelden verschenen op internet. Italië was te klein.
Tot op hoog politiek niveau is er over gedebatteerd. De strenge richtlijn van minister Fioroni is er mede het resultaat van. Wie zich op een dergelijke wijze misdraagt, loopt nu het risico te worden uitgesloten van het eindexamen.
De schoolbel gaat in Villa Sora, een katholieke middelbare school van de salesianer paters in Frascati. Als het goed is, gaan alle telefoontjes nu weer uit en de tassen in.
Pater Luigi Barraggou, rector, beschouwt de oproep van de minister als een steun in de rug, maar gelooft niet dat hij veel toevoegt. „Ik had de regel al ingevoerd. Leraren sturen leerlingen die bellen naar mij, waarna ik de telefoontjes voor enkele dagen in beslag neem.” Volgens wiskundeleraar Danilo Soccocioni is de situatie redelijk onder controle. „Bellen mag alleen in noodsituaties. Kinderen moeten mij dan eerst toestemming vragen.”
Helemaal waterdicht is het systeem niet, zo erkent leraar klassieke talen Fabrizio Silvestri. „De meeste leerlingen zetten de telefoon niet uit, maar zetten hun beltoon af. Tijdens examens moet iedereen zijn telefoontje inleveren, maar sommige leerlingen hebben er twee.” In 2003 kregen eindexamenkandidaten delen van het examen Latijn per sms toegestuurd. Silvestri: „We zouden het signaal hier op school moeten storen. Zo ver zijn we nog niet.”
Volgens rector Barraggou schaadt het gebruik van de telefoontjes en sms’jes de taalkennis van de kinderen. Wiskundeleraar Soccocioni meent dat de kinderen sinds de invoering van de nieuwe op beeld gerichte technologie minder in staat zijn om abstracte sommen op te lossen.
Moeder Ungaro is onlangs door haar zonen ingewijd in de multimediale wereld van de telefonie. Ze erkent best geschrokken te zijn van de pornografische telefoonsites die haar kinderen bezoeken. Maar volgens haar misbruiken haar kinderen het mobieltje op school niet. „Het zijn de leraren die moeten stoppen met bellen en sms’en in de klas.”
Het verbod van minister Fioroni geldt ook voor de leraren. Docent Soccocioni zegt zich er al aan te houden en alleen in nood te bellen. Leraar Silvestri houdt zijn telefoon uit in de klas.
Zo braaf zijn de leerlingen ook na de invoering van de ministeriële richtlijn niet, zo blijkt buiten voor het schoolhek. „Het is heel makkelijk om een sms te sturen als de juf iets op het bord schrijft”, zegt Claudio.
De 12-jarige Titiano gelooft niet dat de maatregel zin heeft. „Wat voor wet ze in Italië ook maken, het werkt toch niet. Ik weet niet waarom, maar we gehoorzamen gewoon niet.”
NRC, 20 maart 2007
Mobieltjes zijn uitgegroeid tot een heuse plaag op scholen. De Italiaanse regering wil dat ze tijdens de lessen worden uitgezet. Zinloos, vindt Titiano, „we gehoorzamen toch niet.”
Minister Giuseppe Fioroni van Onderwijs wil het niet meer horen op school. Vanaf deze week moeten alle telefoontjes in de klas uit. Geen gebel, geen ge-sms, en geen video of foto-opnames. Te veel kinderen misbruiken hun mobieltjes in de klas. Ze maken er herrie mee, ze filmen elkaar en zetten de resultaten op internet. Het leidt te veel af, vindt de minister.
Overal in Europa buigen wetgevers zich over dit fenomeen. Maar Italië is een van de eerste landen waar de minister nu van bovenaf de regels aanscherpt via het leerlingenstatuut.
Helemaal verwonderlijk is dat niet. Er is geen land in Europa waar het mobieltje wijder is verbreid. De 58 miljoen Italianen hebben er meer dan 60 miljoen in gebruik. Het begint al jong. Vijftien procent van de 8- en 9-jarigen heeft een mobieltje. Bijna de helft van de 10- en 11-jarigen en al driekwart van de 12- en 13-jarigen.
Titiano heeft zijn telefoontje nu een jaar. Zijn 11-jarige vriendje Federico al anderhalf jaar. Waarom? „Om mama te bellen als ik blijf eten op school”, zegt Federico.
Moeder Irene Ungaro die drie zonen heeft, bevestigt dat ze om dit soort praktische redenen een mobieltje aan de twee oudsten heeft gegeven. Ze sms’t haar oudste als die in de klas zit. „Het ging vorig jaar niet goed op school met Carlo. Nu sms’t hij me direct als hij een voldoende heeft gehaald.”
Het gebruik van de telefoontjes kan ook veel minder onschuldig zijn, zo bleek enkele maanden geleden. Jongens in Turijn hadden op school video-opnames gemaakt van het aftuigen van een gehandicapte klasgenoot. Die beelden verschenen op internet. Italië was te klein.
Tot op hoog politiek niveau is er over gedebatteerd. De strenge richtlijn van minister Fioroni is er mede het resultaat van. Wie zich op een dergelijke wijze misdraagt, loopt nu het risico te worden uitgesloten van het eindexamen.
De schoolbel gaat in Villa Sora, een katholieke middelbare school van de salesianer paters in Frascati. Als het goed is, gaan alle telefoontjes nu weer uit en de tassen in.
Pater Luigi Barraggou, rector, beschouwt de oproep van de minister als een steun in de rug, maar gelooft niet dat hij veel toevoegt. „Ik had de regel al ingevoerd. Leraren sturen leerlingen die bellen naar mij, waarna ik de telefoontjes voor enkele dagen in beslag neem.” Volgens wiskundeleraar Danilo Soccocioni is de situatie redelijk onder controle. „Bellen mag alleen in noodsituaties. Kinderen moeten mij dan eerst toestemming vragen.”
Helemaal waterdicht is het systeem niet, zo erkent leraar klassieke talen Fabrizio Silvestri. „De meeste leerlingen zetten de telefoon niet uit, maar zetten hun beltoon af. Tijdens examens moet iedereen zijn telefoontje inleveren, maar sommige leerlingen hebben er twee.” In 2003 kregen eindexamenkandidaten delen van het examen Latijn per sms toegestuurd. Silvestri: „We zouden het signaal hier op school moeten storen. Zo ver zijn we nog niet.”
Volgens rector Barraggou schaadt het gebruik van de telefoontjes en sms’jes de taalkennis van de kinderen. Wiskundeleraar Soccocioni meent dat de kinderen sinds de invoering van de nieuwe op beeld gerichte technologie minder in staat zijn om abstracte sommen op te lossen.
Moeder Ungaro is onlangs door haar zonen ingewijd in de multimediale wereld van de telefonie. Ze erkent best geschrokken te zijn van de pornografische telefoonsites die haar kinderen bezoeken. Maar volgens haar misbruiken haar kinderen het mobieltje op school niet. „Het zijn de leraren die moeten stoppen met bellen en sms’en in de klas.”
Het verbod van minister Fioroni geldt ook voor de leraren. Docent Soccocioni zegt zich er al aan te houden en alleen in nood te bellen. Leraar Silvestri houdt zijn telefoon uit in de klas.
Zo braaf zijn de leerlingen ook na de invoering van de ministeriële richtlijn niet, zo blijkt buiten voor het schoolhek. „Het is heel makkelijk om een sms te sturen als de juf iets op het bord schrijft”, zegt Claudio.
De 12-jarige Titiano gelooft niet dat de maatregel zin heeft. „Wat voor wet ze in Italië ook maken, het werkt toch niet. Ik weet niet waarom, maar we gehoorzamen gewoon niet.”
NRC, 20 maart 2007