Barst
17th February 2007, 18:33
Misschien past niet op elk potje een deksel
Karina De Ruyck, ,,Hoera, ik heb een date!'', uitgeverij Aqua Fortis
Zestig dates met mannen achter de rug, en nog de ware niet gevonden. Karina De Ruyck (55) blijft hoopvol, maar ze zal haar geluk niet meer langs het internet of in het datingcircuit zoeken: te veel leugens ontmaskerd, te veel ellendige verhalen over mislukte relaties en pijnlijke echtscheidingen aan moeten horen.
Uw dochter omschreef het nogal scherp. Ze noemde de datende mannen 'koopjes die niet eenmaal maar al meermaals waren afgeprijsd'.
Dat is niet scherp maar realistisch. Nog nooit zijn er zoveel mensen van mijn generatie op de markt geweest. Ik en enkele van mijn vriendinnen zijn weduwe. Maar er zijn ook heel veel mensen bij die een keer of vaker gescheiden zijn en ook nog wat relatieprobeersels achter de rug hebben. Die zijn vaak ongelooflijk gekwetst of lijden aan bindingsangst. Velen van hen zijn niet meer bereid om er helemaal voor te gaan.
Behalve de groep die ik de 'desperado's' noem, die té wanhopig op zoek zijn. Ze komen de eerste keer al met een cadeau aanzetten en zouden alles voor je doen, voor eender welke vrouw, zelfs de klussen in je huis en in je tuin. Die zijn me te kneedbaar. Een man moet toch ook nog een echte vent zijn. Sommige vrouwen in het datingcircuit maken schaamteloos misbruik van die Handige Harry's, maar dat is niets voor mij.
Van de honderd mannen die u online contacteerde, antwoordde niet eens de helft. Hoe kwam dat?
Omdat ik in hun ogen een oude doos ben. Vanbinnen voel ik me twintig, maar aan de buitenkant ben ik de vijftig al voorbij. Dan is je vervaldatum als vrouw al ruim overschreden. Mannen komen dan niet meer vanzelf op je profiel af. Temeer omdat ik mezelf naar waarheid portretteerde en dat vonden velen blijkbaar te gewoon, te modaal, te kleurloos. Ik heb er hard voor moeten werken om die mannen tot een afspraakje te bewegen. Ik heb die relatiesites gewoon bestormd! (lacht)
Niet iedereen is op het internet even eerlijk als u. U hebt al doende heel wat leugens ontmaskerd.
Ik moet zeggen dat ik de mannen met wie ik afsprak, niet altijd herkende van hun foto. Ze waren meestal ouder, grijzer, kleiner of dikker. Vrouwen liegen evengoed. Ik hoor vertellen dat sommigen een foto van een knappe vriendin of van een fotomodel bij hun profiel voegen, in plaats van hun eigen foto. Gegevens op het internet zijn duidelijk nogal rekbaar.
Er wordt ook gelogen over de leeftijd, het werk, de opleiding en zelfs de burgerlijke stand. Een man beweerde dat hij een postuniversitaire graad had, en bleek dan assistent-fotograaf te zijn geweest. Je hebt ook mannen die mails schrijven die krioelen van de fouten. Die vielen voor mij gelijk af. Het is mogelijk dat een man 'klijnkinderen' schrijft omdat hij dyslexie heeft, maar dat weet je niet zeker. En zo elimineer je er een heel stel tot er nog maar enkele overblijven. Sommige heb je misschien ten onrechte weggeselecteerd, maar zo gaat dat nu eenmaal.
Waarom wagen getrouwde mannen zich in het datingcircuit?
Er kunnen zoveel redenen zijn: omdat ze hun leven wat meer kleur willen geven, omdat ze hun marktwaarde willen testen, of omdat ze uit zijn op een snelle wip. Na verloop van tijd had ik ze wel door: de mannen die alleen afspraakjes willen maken in de week, het liefst tijdens of kort na de kantooruren, de mannen die hun gsm-nummer niet geven en zeker hun vast nummer niet. Er zijn er ook bij die nooit een afspraakje willen maken. Ik vermoed dat ze zich gewoon wat amuseren achter hun pc.
Anderen zijn dan weer in hun hart nog niet vrij. Ze hangen nog emotioneel vast aan hun ex of aan een vorig lief. Die hebben nog geen puin geruimd in hun eigen leven. Of ze zijn smoor op een jonge kip die ze niet kunnen krijgen. Ze dromen maar van die ene modelvrouw, het liefst een rijke, knappe met fotomodelallures. Ondertussen maken ze toch een afspraakje met andere vrouwen ,,omdat je nooit weet of een koe niet in een kikker verandert!'' En daar zit je dan.
En toch bleken de mannen die u ontmoette vaak verbazend simpel in hun wensen. Een van hen zei dat ze alleen maar groter hoefde te zijn dan een meter zestig.
Ja, dat is waar. Alsof de rest, je persoonlijkheid, hem niet kon schelen. Als het maar íets is, nietwaar? Ik denk dat vrouwen de lat toch iets hoger leggen, dat ze duidelijker weten wat ze van een relatie verlangen. Ik stelde die vraag vaak: wat verwacht je van een relatie? En vaak moesten ze het antwoord schuldig blijven. De man die bovenstaande uitspraak deed, was nu toevallig nog een leuke vent, maar ik ben snel afgeknapt op de sterke verhalen die hij begon te vertellen toen hij eenmaal wat gedronken had.
Waar knapte u nog op af?
Mannen die meteen over seks beginnen. Die tijdens het eerste telefoontje bluffen over zichzelf of die uitpakken met het aantal vrouwen dat ze hebben gehad. Er was een man die mij bij de eerste ontmoeting begroette met drie kussen, waarvan de derde vol op mijn mond: die vloog meteen drie banken achteruit.
Eentje vertelde mij dat hij de avond voordien nog gechat had met een vrouw die voor hem uit de kleren was gegaan, en voor zijn ogen had gemasturbeerd. Als afknapper kan zoiets tellen! Of ze zeggen dat ze alleen ,,veel seks en grote borsten'' willen.
Ergerlijk zijn ook de mannen die naar het toilet verdwijnen als er betaald moet worden op café of restaurant. Ik noem ze de krentenwegers. Ga er maar gerust van uit dat een man die op zijn centen zit, ook niet gul zal zijn met zijn emoties. Zo'n man is een vijand van zichzelf: hij snapt niet dat men meer vliegen vangt met stroop dan met azijn.
Nu u toch over seks begonnen bent: vanaf wanneer kon het voor u? Eén man verweet u ,,geen haar beter te zijn dan de rest en dus zuinig met uw lijf en uw affectie''.
Maar dat was iemand die mij al van de eerste keer naar zijn slaapkamer wilde sleuren! Geen zeldzame soort, hoor. Als je een beetje een vlotte babbel hebt en je ruikt fris, raken mannen al snel opgewonden. Nu heb ik zelf ook nog een zekere levendigheid en verlangens op dat vlak, maar een onenightstand is niets voor mij. Ik vroeg me toch altijd af: zou ik die man alles kunnen geven? En als ik ook maar een beetje twijfel voelde, deed ik het niet.
Ik had dat gevoel enkel bij de twee mannen met wie ik een relatie ben begonnen. En dan nog werd de relatie pas seksueel na een paar keer. Vriendinnen die in een vaste relatie zitten, verklaarden me gek. Ze zeiden dat ik eerst maandenlang handjes moest vasthouden. Maar alleenstaande vriendinnen begrepen het wel. De seks was trouwens best leuk en ik heb er nooit spijt van gehad. Weet je, ik ken ook vrouwen die lang wachten voor ze aan seks beginnen. En dan hebben ze al een goede band opgebouwd en blijkt de lichamelijke kant tegen te vallen. Een aantal mannen kampt op die leeftijd al met potentieproblemen. Veel vrouwen van mijn leeftijd verwachten toch nog vuurwerk in bed.
Is een potentieprobleem iets waar vrouwen op afhaken?
Nee, niet als het voor het overige een goede, warme relatie is. Maar de mannen hebben daar wel veel schrik voor.
Wordt er eigenlijk veilig gevreeën in deze leeftijdsgroep?
Oei, voor zover ik weet, en wat ik van mijn vriendinnen hoor, niet. Nee, helemaal niet. Dat is wellicht niet verstandig. Al denk ik dat onze generatie toch niet zoveel geëxperimenteerd heeft met seks als de jongeren van vandaag.
Waarom werd het niets met die twee mannen die u toch iets langer zag?
Omdat we niet hetzelfde wilden, zeker? Ze lieten mij allebei een beetje binnen in hun leven, maar niet te veel. En ze wilden eigenlijk liever niet te veel met mijn leven te maken hebben. Ook waren ze allebei nog op zoek naar iemand anders, daar kom je na enige tijd pas achter. Als ik in een relatie stapte, stopte ik elke zoekactiviteit op het internet, maar zij gingen daar gewoon mee door. De tweede man, die ik vijf maanden zag, zei op een dag dat het toch vreemd was dat hij nog altijd niet de ware had gevonden. Toen begreep ik het wel. Mannen blijven altijd jagers, op zoek naar een energetische injectie van een jonge kip. Met de eerste man heb ik de jongste tijd weer contact, maar puur op vriendschappelijke basis.
Hebben ze uw boek gelezen?
Ik denk het niet, nee. Met de tweede man heb ik geen contact meer. Ik kende hem nog toen ik aan dit boek begon. Hij vond het maar niets: wie zou 'die rommel' willen lezen? De eerste betoonde veel belangstelling, tot hij hoorde dat hij meer dan een voetnoot is geworden. Maar ik heb ze allebei zo onherkenbaar mogelijk gemaakt, want ik wil die mannen heus niet te kakken zetten. Het waren en zijn allebei fijne, sympathieke kerels.
Ik hou van mannen, heus, ik vind ze complementair aan vrouwen. Ze maken ons compleet. Dat ik geen vaste relatie heb, ervaar ik dan ook echt als een gemis. Een onvervuld verlangen dat elke dag een beetje meer steekt. Misschien moet ik daarmee leren leven. Misschien is het niet waar dat er op elk potje een deksel past. Op sommige potjes passen er meerdere, en op andere misschien geen enkel.
Waarom is het zo moeilijk om een goede match te vinden vanaf een zekere leeftijd?
Omdat je van beide kanten een heel verleden meesleept. En dat verleden heeft zo'n enorme impact op wie we zijn. Eén woord kan een hele rist associaties teweegbrengen die feitelijk buiten proportie zijn. Als je jong bent, is dat anders. Dan overroepen de hormonen alles: je wilt tol aan de aarde betalen en kinderen op de wereld zetten. Bij ons is die roep stilgevallen. Het accent ligt elders. Je kiest meer voor warmte en samen genieten.
Maar ik blijf erin geloven, hoor. Ik ken stellen die elkaar via het datingcircuit hebben gevonden, ook op oudere leeftijd. Zelf wil ik mij niet meer in dat circuit wagen, maar ik blijf ervoor open staan.
Had u een goed huwelijk?
Helaas. Ik heb in de liefde altijd mijn hart gevolgd, en te weinig mijn verstand. In het beste geval gaan die twee samen. Ik denk dat alleenstaanden die een goede relatie achter de rug hebben, een groot reservoir aan herinneringen hebben om uit te putten. Die hoeven niet zo nodig nog een keer. Maar wie eerder mislukt is, heeft nog zoveel in te halen. En de tijd die ons rest, is niet zo lang meer. Voor we onder de zoden liggen, willen we toch eenmaal weten wat echte liefde is!
Naar welk soort man kijkt u uit? Waaraan moet hij beantwoorden?
Hij moet warm en intelligent zijn. Spontaan ook en we moeten goed kunnen lachen, samen. Lachen is heel belangrijk. Hij moet een zekere finesse hebben en je mag er niet mee in verlegenheid raken onder vrienden of familie. Hij moet open zijn en niet materialistisch, maar hij moet wel zijn plan kunnen trekken. Ik ga hem niet onderhouden. Liever geen vrouwelijk type, ik hou van echte kerels. Iemand zoals uw fotograaf eigenlijk! (lacht)
En als u het nu nog eens probeerde, maar niet via internet?
Je bedoelt: via single-bijeenkomsten of advertenties in kranten en zo? Dat is van hetzelfde laken een pak. Ik hoor dat toch van vriendinnen. Eén had deze week nog een date en het was weer van dat: drie uur luisteren naar zijn verhalen over zijn werk, zijn ex, zijn schoonfamilie, zijn pijnlijke echtscheiding en zijn mislukte relaties. En geen enkele vraag voor haar. Hij wist aan het eind van de avond niet eens wat ze deed en dat ze kinderen heeft.
Zulke mannen zijn niet echt benieuwd naar een ander. Ze willen hun hart uitstorten en kunnen dat niet bij hun vrienden, want mannen onder elkaar slaan alleen maar stoere praat uit. En dus gebruiken ze ons als goedkope therapeut.
Kortom, het is zoeken naar een speld in een hooiberg. Als het leven dat voor mij nog in petto heeft, dan zal ik die speld ook per toeval wel tegenkomen.
DS, 17-02-2007
Karina De Ruyck, ,,Hoera, ik heb een date!'', uitgeverij Aqua Fortis
Zestig dates met mannen achter de rug, en nog de ware niet gevonden. Karina De Ruyck (55) blijft hoopvol, maar ze zal haar geluk niet meer langs het internet of in het datingcircuit zoeken: te veel leugens ontmaskerd, te veel ellendige verhalen over mislukte relaties en pijnlijke echtscheidingen aan moeten horen.
Uw dochter omschreef het nogal scherp. Ze noemde de datende mannen 'koopjes die niet eenmaal maar al meermaals waren afgeprijsd'.
Dat is niet scherp maar realistisch. Nog nooit zijn er zoveel mensen van mijn generatie op de markt geweest. Ik en enkele van mijn vriendinnen zijn weduwe. Maar er zijn ook heel veel mensen bij die een keer of vaker gescheiden zijn en ook nog wat relatieprobeersels achter de rug hebben. Die zijn vaak ongelooflijk gekwetst of lijden aan bindingsangst. Velen van hen zijn niet meer bereid om er helemaal voor te gaan.
Behalve de groep die ik de 'desperado's' noem, die té wanhopig op zoek zijn. Ze komen de eerste keer al met een cadeau aanzetten en zouden alles voor je doen, voor eender welke vrouw, zelfs de klussen in je huis en in je tuin. Die zijn me te kneedbaar. Een man moet toch ook nog een echte vent zijn. Sommige vrouwen in het datingcircuit maken schaamteloos misbruik van die Handige Harry's, maar dat is niets voor mij.
Van de honderd mannen die u online contacteerde, antwoordde niet eens de helft. Hoe kwam dat?
Omdat ik in hun ogen een oude doos ben. Vanbinnen voel ik me twintig, maar aan de buitenkant ben ik de vijftig al voorbij. Dan is je vervaldatum als vrouw al ruim overschreden. Mannen komen dan niet meer vanzelf op je profiel af. Temeer omdat ik mezelf naar waarheid portretteerde en dat vonden velen blijkbaar te gewoon, te modaal, te kleurloos. Ik heb er hard voor moeten werken om die mannen tot een afspraakje te bewegen. Ik heb die relatiesites gewoon bestormd! (lacht)
Niet iedereen is op het internet even eerlijk als u. U hebt al doende heel wat leugens ontmaskerd.
Ik moet zeggen dat ik de mannen met wie ik afsprak, niet altijd herkende van hun foto. Ze waren meestal ouder, grijzer, kleiner of dikker. Vrouwen liegen evengoed. Ik hoor vertellen dat sommigen een foto van een knappe vriendin of van een fotomodel bij hun profiel voegen, in plaats van hun eigen foto. Gegevens op het internet zijn duidelijk nogal rekbaar.
Er wordt ook gelogen over de leeftijd, het werk, de opleiding en zelfs de burgerlijke stand. Een man beweerde dat hij een postuniversitaire graad had, en bleek dan assistent-fotograaf te zijn geweest. Je hebt ook mannen die mails schrijven die krioelen van de fouten. Die vielen voor mij gelijk af. Het is mogelijk dat een man 'klijnkinderen' schrijft omdat hij dyslexie heeft, maar dat weet je niet zeker. En zo elimineer je er een heel stel tot er nog maar enkele overblijven. Sommige heb je misschien ten onrechte weggeselecteerd, maar zo gaat dat nu eenmaal.
Waarom wagen getrouwde mannen zich in het datingcircuit?
Er kunnen zoveel redenen zijn: omdat ze hun leven wat meer kleur willen geven, omdat ze hun marktwaarde willen testen, of omdat ze uit zijn op een snelle wip. Na verloop van tijd had ik ze wel door: de mannen die alleen afspraakjes willen maken in de week, het liefst tijdens of kort na de kantooruren, de mannen die hun gsm-nummer niet geven en zeker hun vast nummer niet. Er zijn er ook bij die nooit een afspraakje willen maken. Ik vermoed dat ze zich gewoon wat amuseren achter hun pc.
Anderen zijn dan weer in hun hart nog niet vrij. Ze hangen nog emotioneel vast aan hun ex of aan een vorig lief. Die hebben nog geen puin geruimd in hun eigen leven. Of ze zijn smoor op een jonge kip die ze niet kunnen krijgen. Ze dromen maar van die ene modelvrouw, het liefst een rijke, knappe met fotomodelallures. Ondertussen maken ze toch een afspraakje met andere vrouwen ,,omdat je nooit weet of een koe niet in een kikker verandert!'' En daar zit je dan.
En toch bleken de mannen die u ontmoette vaak verbazend simpel in hun wensen. Een van hen zei dat ze alleen maar groter hoefde te zijn dan een meter zestig.
Ja, dat is waar. Alsof de rest, je persoonlijkheid, hem niet kon schelen. Als het maar íets is, nietwaar? Ik denk dat vrouwen de lat toch iets hoger leggen, dat ze duidelijker weten wat ze van een relatie verlangen. Ik stelde die vraag vaak: wat verwacht je van een relatie? En vaak moesten ze het antwoord schuldig blijven. De man die bovenstaande uitspraak deed, was nu toevallig nog een leuke vent, maar ik ben snel afgeknapt op de sterke verhalen die hij begon te vertellen toen hij eenmaal wat gedronken had.
Waar knapte u nog op af?
Mannen die meteen over seks beginnen. Die tijdens het eerste telefoontje bluffen over zichzelf of die uitpakken met het aantal vrouwen dat ze hebben gehad. Er was een man die mij bij de eerste ontmoeting begroette met drie kussen, waarvan de derde vol op mijn mond: die vloog meteen drie banken achteruit.
Eentje vertelde mij dat hij de avond voordien nog gechat had met een vrouw die voor hem uit de kleren was gegaan, en voor zijn ogen had gemasturbeerd. Als afknapper kan zoiets tellen! Of ze zeggen dat ze alleen ,,veel seks en grote borsten'' willen.
Ergerlijk zijn ook de mannen die naar het toilet verdwijnen als er betaald moet worden op café of restaurant. Ik noem ze de krentenwegers. Ga er maar gerust van uit dat een man die op zijn centen zit, ook niet gul zal zijn met zijn emoties. Zo'n man is een vijand van zichzelf: hij snapt niet dat men meer vliegen vangt met stroop dan met azijn.
Nu u toch over seks begonnen bent: vanaf wanneer kon het voor u? Eén man verweet u ,,geen haar beter te zijn dan de rest en dus zuinig met uw lijf en uw affectie''.
Maar dat was iemand die mij al van de eerste keer naar zijn slaapkamer wilde sleuren! Geen zeldzame soort, hoor. Als je een beetje een vlotte babbel hebt en je ruikt fris, raken mannen al snel opgewonden. Nu heb ik zelf ook nog een zekere levendigheid en verlangens op dat vlak, maar een onenightstand is niets voor mij. Ik vroeg me toch altijd af: zou ik die man alles kunnen geven? En als ik ook maar een beetje twijfel voelde, deed ik het niet.
Ik had dat gevoel enkel bij de twee mannen met wie ik een relatie ben begonnen. En dan nog werd de relatie pas seksueel na een paar keer. Vriendinnen die in een vaste relatie zitten, verklaarden me gek. Ze zeiden dat ik eerst maandenlang handjes moest vasthouden. Maar alleenstaande vriendinnen begrepen het wel. De seks was trouwens best leuk en ik heb er nooit spijt van gehad. Weet je, ik ken ook vrouwen die lang wachten voor ze aan seks beginnen. En dan hebben ze al een goede band opgebouwd en blijkt de lichamelijke kant tegen te vallen. Een aantal mannen kampt op die leeftijd al met potentieproblemen. Veel vrouwen van mijn leeftijd verwachten toch nog vuurwerk in bed.
Is een potentieprobleem iets waar vrouwen op afhaken?
Nee, niet als het voor het overige een goede, warme relatie is. Maar de mannen hebben daar wel veel schrik voor.
Wordt er eigenlijk veilig gevreeën in deze leeftijdsgroep?
Oei, voor zover ik weet, en wat ik van mijn vriendinnen hoor, niet. Nee, helemaal niet. Dat is wellicht niet verstandig. Al denk ik dat onze generatie toch niet zoveel geëxperimenteerd heeft met seks als de jongeren van vandaag.
Waarom werd het niets met die twee mannen die u toch iets langer zag?
Omdat we niet hetzelfde wilden, zeker? Ze lieten mij allebei een beetje binnen in hun leven, maar niet te veel. En ze wilden eigenlijk liever niet te veel met mijn leven te maken hebben. Ook waren ze allebei nog op zoek naar iemand anders, daar kom je na enige tijd pas achter. Als ik in een relatie stapte, stopte ik elke zoekactiviteit op het internet, maar zij gingen daar gewoon mee door. De tweede man, die ik vijf maanden zag, zei op een dag dat het toch vreemd was dat hij nog altijd niet de ware had gevonden. Toen begreep ik het wel. Mannen blijven altijd jagers, op zoek naar een energetische injectie van een jonge kip. Met de eerste man heb ik de jongste tijd weer contact, maar puur op vriendschappelijke basis.
Hebben ze uw boek gelezen?
Ik denk het niet, nee. Met de tweede man heb ik geen contact meer. Ik kende hem nog toen ik aan dit boek begon. Hij vond het maar niets: wie zou 'die rommel' willen lezen? De eerste betoonde veel belangstelling, tot hij hoorde dat hij meer dan een voetnoot is geworden. Maar ik heb ze allebei zo onherkenbaar mogelijk gemaakt, want ik wil die mannen heus niet te kakken zetten. Het waren en zijn allebei fijne, sympathieke kerels.
Ik hou van mannen, heus, ik vind ze complementair aan vrouwen. Ze maken ons compleet. Dat ik geen vaste relatie heb, ervaar ik dan ook echt als een gemis. Een onvervuld verlangen dat elke dag een beetje meer steekt. Misschien moet ik daarmee leren leven. Misschien is het niet waar dat er op elk potje een deksel past. Op sommige potjes passen er meerdere, en op andere misschien geen enkel.
Waarom is het zo moeilijk om een goede match te vinden vanaf een zekere leeftijd?
Omdat je van beide kanten een heel verleden meesleept. En dat verleden heeft zo'n enorme impact op wie we zijn. Eén woord kan een hele rist associaties teweegbrengen die feitelijk buiten proportie zijn. Als je jong bent, is dat anders. Dan overroepen de hormonen alles: je wilt tol aan de aarde betalen en kinderen op de wereld zetten. Bij ons is die roep stilgevallen. Het accent ligt elders. Je kiest meer voor warmte en samen genieten.
Maar ik blijf erin geloven, hoor. Ik ken stellen die elkaar via het datingcircuit hebben gevonden, ook op oudere leeftijd. Zelf wil ik mij niet meer in dat circuit wagen, maar ik blijf ervoor open staan.
Had u een goed huwelijk?
Helaas. Ik heb in de liefde altijd mijn hart gevolgd, en te weinig mijn verstand. In het beste geval gaan die twee samen. Ik denk dat alleenstaanden die een goede relatie achter de rug hebben, een groot reservoir aan herinneringen hebben om uit te putten. Die hoeven niet zo nodig nog een keer. Maar wie eerder mislukt is, heeft nog zoveel in te halen. En de tijd die ons rest, is niet zo lang meer. Voor we onder de zoden liggen, willen we toch eenmaal weten wat echte liefde is!
Naar welk soort man kijkt u uit? Waaraan moet hij beantwoorden?
Hij moet warm en intelligent zijn. Spontaan ook en we moeten goed kunnen lachen, samen. Lachen is heel belangrijk. Hij moet een zekere finesse hebben en je mag er niet mee in verlegenheid raken onder vrienden of familie. Hij moet open zijn en niet materialistisch, maar hij moet wel zijn plan kunnen trekken. Ik ga hem niet onderhouden. Liever geen vrouwelijk type, ik hou van echte kerels. Iemand zoals uw fotograaf eigenlijk! (lacht)
En als u het nu nog eens probeerde, maar niet via internet?
Je bedoelt: via single-bijeenkomsten of advertenties in kranten en zo? Dat is van hetzelfde laken een pak. Ik hoor dat toch van vriendinnen. Eén had deze week nog een date en het was weer van dat: drie uur luisteren naar zijn verhalen over zijn werk, zijn ex, zijn schoonfamilie, zijn pijnlijke echtscheiding en zijn mislukte relaties. En geen enkele vraag voor haar. Hij wist aan het eind van de avond niet eens wat ze deed en dat ze kinderen heeft.
Zulke mannen zijn niet echt benieuwd naar een ander. Ze willen hun hart uitstorten en kunnen dat niet bij hun vrienden, want mannen onder elkaar slaan alleen maar stoere praat uit. En dus gebruiken ze ons als goedkope therapeut.
Kortom, het is zoeken naar een speld in een hooiberg. Als het leven dat voor mij nog in petto heeft, dan zal ik die speld ook per toeval wel tegenkomen.
DS, 17-02-2007