Barst
28th November 2006, 20:27
Stervensbegeleiding ondermaats
BRUSSEL - De psychologische, morele en spirituele ondersteuning bij stervensbegeleiding laat vaak te wensen over. Dat besluit Test-Aankoop op basis van een enquête bij 3.094 Belgische nabestaanden, artsen en verpleegkundigen. Het onderzoek werd ook in Italië, Spanje en Portugal uitgevoerd. In totaal namen er bijna twaalfduizend mensen aan deel.
De ontevredenheid over de ondersteuning door psychologen, sociaal assistenten en morele consulenten in België werd zowel bij de palliatieve zorg als bij de gewone eindelevenszorg vastgesteld, al is die bij de eindelevenszorg veel meer uitgesproken.
De ondervraagde familieleden geven psychologen op de afdeling palliatieve zorg een gemiddelde score van 5,85/10. Binnen de context van de niet-gespecialiseerde eindelevenszorg in het ziekenhuis is dat slechts 2,18/10. Ook de morele consulenten behalen een "dramatisch lage" score, zegt Ivo Mechels van Test-Aankoop.
Voor de manier waarop artsen en verpleegkundigen een stervende verzorgen, hebben familie en nabestaanden wel veel lof. Ook hier scoort de palliatieve zorg opvallend beter met een uitmuntende score van 9,27 van de familie voor de verpleegkundigen en 8,04 op 10 voor de artsen.
Omdat in de enquête een grote meerderheid van de respondenten zei dat de patiënt liever thuis was gestorven dan in het ziekenhuis of rusthuis, vraagt Test-Aankoop dat mensen beter worden geïnformeerd over het bestaan en de mogelijkheden van ambulante palliatieve zorg. Slechts 27 procent van de terminale patiënten sterft thuis of bij familie tegenover zowat 60 procent in het ziekenhuis.
Bij de patiënten die in een ziekenhuis of afdeling met palliatieve omkadering stierven, was de wil om toch thuis te sterven minder aanwezig. "Het stervensproces wordt als kwaliteitsvoller ervaren als het zich vanuit de palliatieve benadering voltrekt", stelt Test-Aankoop. Palliatieve zorg moet volgens de consumentenorganisatie financieel toegankelijk zijn voor al wie levensbedreigend ziek is, zelfs indien een tijdelijke heropleving nog mogelijk is. Het wettelijke kader voor terugbetaalde palliatieve zorg moet dus worden verruimd, luidt het. Nu wordt palliatieve zorg enkel terugbetaald op voorwaarde dat de levensverwachting maximum drie maanden en minstens 24 uur bedraagt.
Palliatieve zorg spitst zich eerder toe op het fysieke, psychische, sociale en spirituele welzijn van de terminale patiënt en diens nauwe verwanten dan op de behandeling van de ziekte. Dat gebeurt op basis van een nauwe samenwerking tussen artsen, verplegers, kinesisten, psychologen, welzijnswerkers en morele consulenten.
In vergelijking met de andere onderzochte landen (Italië, Spanje en Portugal) is de kwaliteit van de medische en verpleegkundige omkadering in België beter. De aanwezigheid van familie en vrienden bij het sterven is in Italië en Spanje dan weer meer uitgesproken dan in Portugal en België.
Blog DS, 28-11-2006
BRUSSEL - De psychologische, morele en spirituele ondersteuning bij stervensbegeleiding laat vaak te wensen over. Dat besluit Test-Aankoop op basis van een enquête bij 3.094 Belgische nabestaanden, artsen en verpleegkundigen. Het onderzoek werd ook in Italië, Spanje en Portugal uitgevoerd. In totaal namen er bijna twaalfduizend mensen aan deel.
De ontevredenheid over de ondersteuning door psychologen, sociaal assistenten en morele consulenten in België werd zowel bij de palliatieve zorg als bij de gewone eindelevenszorg vastgesteld, al is die bij de eindelevenszorg veel meer uitgesproken.
De ondervraagde familieleden geven psychologen op de afdeling palliatieve zorg een gemiddelde score van 5,85/10. Binnen de context van de niet-gespecialiseerde eindelevenszorg in het ziekenhuis is dat slechts 2,18/10. Ook de morele consulenten behalen een "dramatisch lage" score, zegt Ivo Mechels van Test-Aankoop.
Voor de manier waarop artsen en verpleegkundigen een stervende verzorgen, hebben familie en nabestaanden wel veel lof. Ook hier scoort de palliatieve zorg opvallend beter met een uitmuntende score van 9,27 van de familie voor de verpleegkundigen en 8,04 op 10 voor de artsen.
Omdat in de enquête een grote meerderheid van de respondenten zei dat de patiënt liever thuis was gestorven dan in het ziekenhuis of rusthuis, vraagt Test-Aankoop dat mensen beter worden geïnformeerd over het bestaan en de mogelijkheden van ambulante palliatieve zorg. Slechts 27 procent van de terminale patiënten sterft thuis of bij familie tegenover zowat 60 procent in het ziekenhuis.
Bij de patiënten die in een ziekenhuis of afdeling met palliatieve omkadering stierven, was de wil om toch thuis te sterven minder aanwezig. "Het stervensproces wordt als kwaliteitsvoller ervaren als het zich vanuit de palliatieve benadering voltrekt", stelt Test-Aankoop. Palliatieve zorg moet volgens de consumentenorganisatie financieel toegankelijk zijn voor al wie levensbedreigend ziek is, zelfs indien een tijdelijke heropleving nog mogelijk is. Het wettelijke kader voor terugbetaalde palliatieve zorg moet dus worden verruimd, luidt het. Nu wordt palliatieve zorg enkel terugbetaald op voorwaarde dat de levensverwachting maximum drie maanden en minstens 24 uur bedraagt.
Palliatieve zorg spitst zich eerder toe op het fysieke, psychische, sociale en spirituele welzijn van de terminale patiënt en diens nauwe verwanten dan op de behandeling van de ziekte. Dat gebeurt op basis van een nauwe samenwerking tussen artsen, verplegers, kinesisten, psychologen, welzijnswerkers en morele consulenten.
In vergelijking met de andere onderzochte landen (Italië, Spanje en Portugal) is de kwaliteit van de medische en verpleegkundige omkadering in België beter. De aanwezigheid van familie en vrienden bij het sterven is in Italië en Spanje dan weer meer uitgesproken dan in Portugal en België.
Blog DS, 28-11-2006