Barst
13th September 2006, 17:18
Blunders niet banaliseren
Is er een ramp gebeurd bij Financiën? Helemaal niet, zegt de betrokken minister. Wij hebben een tijdje met verkeerde cijfertjes gewerkt. We moeten misschien een beetje meer besparen dan we dachten. Zo erg is het niet. Tja, een aantal burgers kreeg bijna een hartaanval toen ze van de belastingen een brief kregen dat ze honderd miljoen euro moesten betalen. Maar zo erg is dat toch niet? Dat is trouwens later rechtgezet. Waarover maakt de pers zich toch druk?
Als dit het enige probleem was dat de jongste jaren op Financiën opdook, was met die reactie misschien nog te leven. Nu niet.
Op Financiën werken veel knappe koppen, soms zeer hard en gedreven. Maar de organisatie van dat departement is een ramp. Jaar na jaar slaagt het er niet in de belastingformulieren tijdig te versturen. Het presteert het te spreken over de vereenvoudiging van een formulier als daarmee alle problemen van de ambtenaren afgewenteld worden op de burgers die het moeten invullen. Daar waar nog controles plaatshebben - in de steden al lang niet meer - worden ze verder afgeschaft. Het departement kreeg zijn eigen berekeningsprogramma zelfs niet meer aan de praat; het is nog geschreven in Cobol, de computertaal die al voorbijgestreefd was toen de jongste ministers naar de kleuterschool gingen.
Na zijn eerste vier jaren op dit departement kon minister van Financiën Didier Reynders nog inroepen dat zo'n mastodont-ministerie niet in vier jaar tijd te saneren is. Hij zit nu bijna acht jaar op die stoel en heeft al zijn opeenvolgende kabinetschefs gedropt in die administratie. Excuses zijn er nu niet meer.
De minister heeft zijn politieke doelstellingen gerealiseerd - lastenverlagingen, fiscale amnestie - maar bestuursdoelstellingen had hij niet en die interesseerden hem ook niet. Financiën is organisatorisch een ramp, en hij is daarvoor verantwoordelijk.
Telkens opnieuw banaliseert hij het falen van het meest essentiële ministerie, en zijn paarse collega's in regering en parlement dekken hem.
Hetzelfde gebeurt in dat andere cruciale gezagsdepartement: Justitie, de tweede pijler van de staat. De wegwerking van de gerechtelijke achterstand is nauwelijks begonnen. Veel veroordeelden gaan niet naar de gevangenis wegens geen plaats. En degenen die er toch terechtkomen, ontsnappen in groepen van 28. Maar zo erg is dat allemaal niet, hoor!
Ook daar worden het permanente falen en de blunders gebanaliseerd. Dit kan niet langer. Maar het zal niet meer veranderen onder deze regering. De volgende regering moet vertrekken met een regeerverklaring die de sanering van deze twee pijlers van de staat als prioriteit heeft, en met twee ministers die wat minder aan politiek doen, en allereerst doen wat van hen minimaal verwacht wordt: behoorlijk besturen.
Guy Tegenbos
DS, 13-09-2006
Is er een ramp gebeurd bij Financiën? Helemaal niet, zegt de betrokken minister. Wij hebben een tijdje met verkeerde cijfertjes gewerkt. We moeten misschien een beetje meer besparen dan we dachten. Zo erg is het niet. Tja, een aantal burgers kreeg bijna een hartaanval toen ze van de belastingen een brief kregen dat ze honderd miljoen euro moesten betalen. Maar zo erg is dat toch niet? Dat is trouwens later rechtgezet. Waarover maakt de pers zich toch druk?
Als dit het enige probleem was dat de jongste jaren op Financiën opdook, was met die reactie misschien nog te leven. Nu niet.
Op Financiën werken veel knappe koppen, soms zeer hard en gedreven. Maar de organisatie van dat departement is een ramp. Jaar na jaar slaagt het er niet in de belastingformulieren tijdig te versturen. Het presteert het te spreken over de vereenvoudiging van een formulier als daarmee alle problemen van de ambtenaren afgewenteld worden op de burgers die het moeten invullen. Daar waar nog controles plaatshebben - in de steden al lang niet meer - worden ze verder afgeschaft. Het departement kreeg zijn eigen berekeningsprogramma zelfs niet meer aan de praat; het is nog geschreven in Cobol, de computertaal die al voorbijgestreefd was toen de jongste ministers naar de kleuterschool gingen.
Na zijn eerste vier jaren op dit departement kon minister van Financiën Didier Reynders nog inroepen dat zo'n mastodont-ministerie niet in vier jaar tijd te saneren is. Hij zit nu bijna acht jaar op die stoel en heeft al zijn opeenvolgende kabinetschefs gedropt in die administratie. Excuses zijn er nu niet meer.
De minister heeft zijn politieke doelstellingen gerealiseerd - lastenverlagingen, fiscale amnestie - maar bestuursdoelstellingen had hij niet en die interesseerden hem ook niet. Financiën is organisatorisch een ramp, en hij is daarvoor verantwoordelijk.
Telkens opnieuw banaliseert hij het falen van het meest essentiële ministerie, en zijn paarse collega's in regering en parlement dekken hem.
Hetzelfde gebeurt in dat andere cruciale gezagsdepartement: Justitie, de tweede pijler van de staat. De wegwerking van de gerechtelijke achterstand is nauwelijks begonnen. Veel veroordeelden gaan niet naar de gevangenis wegens geen plaats. En degenen die er toch terechtkomen, ontsnappen in groepen van 28. Maar zo erg is dat allemaal niet, hoor!
Ook daar worden het permanente falen en de blunders gebanaliseerd. Dit kan niet langer. Maar het zal niet meer veranderen onder deze regering. De volgende regering moet vertrekken met een regeerverklaring die de sanering van deze twee pijlers van de staat als prioriteit heeft, en met twee ministers die wat minder aan politiek doen, en allereerst doen wat van hen minimaal verwacht wordt: behoorlijk besturen.
Guy Tegenbos
DS, 13-09-2006